Victoriano García Martí

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaVictoriano García Martí

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento1881 Editar o valor em Wikidata
A Pobra do Caramiñal, España Editar o valor em Wikidata
Morte7 de xullo de 1966 Editar o valor em Wikidata (84/85 anos)
Santiago de Compostela, España Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade de Santiago de Compostela Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónescritor Editar o valor em Wikidata
Membro de
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata

Dialnet: 3382084


Victoriano García Martí, nado na Pobra do Caramiñal en 1881 e finado en Santiago de Compostela o 7 de xullo de 1966, foi un sociólogo e escritor galego en lingua castelá.[1]

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Descendente de cataláns afincados en Galicia e fillo de médico,[2] fixo prácticas no despacho de Eduardo Dato, licenciándose en Dereito pola Universidade de Santiago de Compostela e doutoradose en Madrid. Obtivo unha pensión para realizar estudos de socioloxía na Universidade da Sorbona con Émile Durkheim e Henri Bergson. En París relacionouse con Izabela Lutoslawska e Sofía Casanova. Dedicouse á actividade xornalística, comezando a publicar as súas obras. Colaborou en El Liberal co pseudónimo El Duque de Él e noutros xornais como Noticiero de Vigo, Eco de Galicia, Ultreya, Lar, Airiños, Galicia en Madrid, Mundo Gallego, Alfar e Boletín da Real Academia Galega. En 1965 foi nomeado membro correspondente da Real Academia Española e tamén foi correspondente e membro de honra da Real Academia Galega.[3]

Pouco antes de morrer residiu en Santiago de Compostela e na Pobra do Caramiñal.

Obra[editar | editar a fonte]

Selección:

Ensaio[editar | editar a fonte]

  • Del mundo interior, 1911.
  • Del vivir heroico, 1921.
  • Verdades sentimentales, 1921.
  • Caracteres de la vida social y mundana, 1921
  • Lugares de devoción y belleza. Impresiones de Galicia, 1922.
  • De la felicidad, 1924, con prólogo de Valle-Inclán.
  • Del vivir heroico y del mundo interior, 1925.
  • Una punta de Europa, 1927, con prólogo de Ortega y Gasset.
  • De la zona atlántica, 1934.
  • La voluntad y el destino, 1942.
  • Don Quijote y su mejor camino, 1948.
  • Galicia, la esquina verde, 1954.

Narrativa[editar | editar a fonte]

Don Severo Carballo, ed. de 1991.
  • La sonrisa de un espíritu, 1911.
  • Don Severo Carballo, 1917.
  • La tragedia del caballero de Santiago, 1930.
  • A través de la vida, 1936, con prólogo de Gabriel Alomar.
  • Tres narraciones gallegas, 1950.

Teatro[editar | editar a fonte]

  • La tragedia de todos, 1928.
  • La voz de los mitos, 1941.

Notas[editar | editar a fonte]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]