Vendelín Javorka

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaVendelín Javorka

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento15 de outubro de 1882 Editar o valor em Wikidata
Ružomberok (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Morte24 de marzo de 1966 Editar o valor em Wikidata (83 anos)
Žilina Editar o valor em Wikidata
Reitor
Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeUnión Soviética Editar o valor em Wikidata
RelixiónIgrexa católica Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade Comenius de Bratislava Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónsacerdote católico Editar o valor em Wikidata
EmpregadorPontificio Instituto Oriental Editar o valor em Wikidata
Orde relixiosaCompañía de Xesús Editar o valor em Wikidata

Vendelín Javorka, nado o 15 de outubro de 1882 en Ružomberok (Imperio Austrohúngaro) e finado o 24 de marzo de 1966 en Žilina (República Socialista Checoslovaca), foi un xesuíta greco-católico eslovaco, doutor en Filosofía e reitor do Pontificio Colexio Ruso, participante no apostolado ruso e prisioneiro do gulag.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Naceu o 15 de outubro de 1882 en Černová, hoxe parte de Ružomberok, no territorio de Austria-Hungría (hoxe Eslovaquia).[1] O 4 de agosto de 1903 entrou na Compañía de Xesús,[1] e entre 1906 e 1909 estudou na Facultade de Filosofía da Universidade Comenius en Bratislava, e entre 1912 e 1915 na Universidade de Innsbruck, onde se doutorou. O 15 de agosto de 1915 foi ordenado sacerdote en Innsbruck.[1] Durante a primeira guerra mundial foi capelán do exército austrohúngaro.[1] A partir de 1919 foi profesor no Instituto Pedagóxico de Trnava. Por recomendación do superior dos xesuítas Włodzimierz Ledóchowski se trasladou a Roma, onde pasou a dar clases no Pontificio Instituto Oriental. En 1929 foi nomeado primeiro reitor do Pontificio Colexio Ruso.[2]

En 1934 trasladouse a Harbin para traballar no exarcado apostólico que atendía á comunidade de emigrantes rusos de Manchuria.[1] En 1936 trasladouse a Shanghai, exercendo o seu ministerio na igrexa greco-católica de San Nicolao. En 1939 volveu a Roma, ao Russicum.[1]

En 1941 foi enviado a traballar cos católicos de orixe eslava de Romanía, e serviu nas parroquias greco-católicas de Bucovina e foi superior da misión xesuíta de Chernivtsi.[1] O 19 de xuño de 1944 foi arrestado pola NKVD e sentenciado o 12 de decembro de 1945 a 17 anos de prisión no gulag baixo o artigo 58-6 do Código Penal da RSFS de Rusia, por ser "un axente vaticano chegado á URSS para espiar".[1] Foi enviado ao Temlag da RSSA de Mordovia, e en 1954 foi transferido ao Minlag da RSSA dos Komis. Foi liberado por enfermidade o 9 de xaneiro de 1954, e viviu nunha casa para discapacitados en Vorkuta, e en marzo de 1955 foi trasladado a Potma e posteriormente a Abez. En 1956, por petición do seu irmán, Javorka foi trasladado a Eslovaquia. Finou o 24 de marzo de 1966 en Žilina.[1]

Foi rehabilitado en 1989.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 Litva, Felix (2001). "JAVORKA, Vendelin". En O'Neill, Charles E. Diccionario histórico de la Compañía de Jesús (en castelán). 3 (Infante de Santiago-Piatkiewicz). Universidade Pontificia Comillas. p. 2142. ISBN 9788484680369. 
  2. ↑ Krčméry, Silvester (1998). Break Point: A Personal Account of Brainwashing and the Greater Power of the Gospel. Crossroad. p. 198. ISBN 9780824517700. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Simon, Constantin (2001). Russicum: Pioneers and Witnesses of the Struggle for Christian Unity in Eastern Europe 1. Opere Religiose Russe. OCLC 51969831. 
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Vendelín_Javorka&oldid=6705439»