Trimastix

Trimastix é un xénero de protista Excavata e único membro da orde Trimastigida e da familia Trimastigidae. Os Trimastix son bacterívoros, de vida libre e anaerobios. Foron observados primeiramente en 1881 por William Kent. Coñécense poucas especies, e o papel deste xénero no ecosistema non se coñece ben. Porén, sábese que xeralmente viven en ambientes mariños dentro dos tecidos de organismos en descomposición para manterse nun ambiente anóxico. Gran parte do interese que ten este organismos débese á súa estreita asociación con outros membros de Preaxostyla. Estes organismos non teñen mitocondrias clásicas, e gran parte das investigacións que se fan sobre eles son para estudar a evolución das mitocondrias.

Un flaxelado de auga doce de morfoloxía similar que adoitaba incluírse nese xénero co nome Trimastix pyriformis, foi movido ao xénero Paratrimastix en 2015.

Taxonomía

• Orde Trimastigida Cavalier-Smith 2003
  • Familia Trimastigidae Saville Kent 1880
    • Xénero Trimastix Saville Kent 1880
      • Especies T. cionae (Parona Corrado 1886) Grassé 1952 [Elvirea cionae Parona Corrado 1886]
      • Especie T. elaverinus Dumas 1930
      • Especie T. inaequalis Bernard, Simpson & Patterson 2000
      • Especie T. marina Kent 1880

Historia do descubrimento

Trimastix foi descrito por primeira vez por William Kent en 1881 cando observou unha célula de Trimastix nunha mostra obtida de algas Fucus en descomposición. Describiu o xénero naquel momento como un animálculo espido nadador libre que era oval ou piriforme, cun bordo membranoso e tres flaxelos inseridos no extremo anterior. Kent observou un flaxelo dirixido cara a adiante e outros dous dirixidos cara a atrás. Tamén se indica no seu informe que Trimastix tiña un núcleo visualmente aparente e un vacúolo contráctil pero a abertura oral non era visible. Kent determinou que Trimastix era un xénero distinto de Dallingeria, malia as semellanzas entre ambos, debido ao bordo lateral que observou non estaba presente en Dallingeria.

Posteriormente determinouse que o bordo lateral ao que se referira Kent era de feito a abertura oral de Trimastix, o cal contiña un cuarto flaxelo. Hoxe, a mofoloxía de Trimastix compréndese mellor, incluíndo detalles non observados inicialmente por Kent, como que Trimastix carecia de mitocondrias convencionais. A investigación actual sobre esas peculiares mitocondrias indica que, a pesar de non haber probas de que o orgánulo pode producir ATP, hai certas funcións mitocondriais que parece que se mantiveron.

Hábitat e ecoloxía

Trimastix só pode sobrevivir en hábitats anaerobios, pero a diferenza de moitos organismos anaerobios sen mitocondrias típicas, os Trimastix non son parasitos. Trimastix vive de consumir bacterias a través do seu suco ventral. Para manteren un ambiente anóxico sen parasitismo ou endosimbiose, os Trimastix atópanse moi a miúdo dentro de tecidos de vexetación mariña morta ou en descomposición.

Morfoloxía e ultraestrutura

As células de Trimastix son oblongas anchas pola parte anterior e vanse facendo máis apuntadas pola parte posterior. Trimastix ten 20 μm de longo e 8 μm de largo. Unha cinétida de catro flaxelos está localizada no extremo anterior dunha célula cun dos flaxelos orientados cara á parte anterior, dous flaxelos orientados cara á parte posterior, e o cuarto flaxelo situado dentro do suco oral na parte ventral. Trimastix ten un núcleo celular piriforme anterior que contén un gran nucléolo.

As especies de Trimastix non teñen as típicas mitocondrias aerobias, senón só restos dunha mitocondria ancestral en forma de orgánulos similares a hidroxenosomas ou mitosomas. Non hai probas que indiquen que este orgánulo produce ATP. O orgánulo aínda parece ser a diana de proteínas que interveñen no metabolismo de aminoácidos, o transporte e maduración de proteínas e o transporte de metabolitos, así que probablemente conservan algunhas das funcións mitocondriais relacionadas con esea áreas.