Treboniano Galo

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Treboniano Galo
Archeologico di Firenze, ritratto di treboniano gallo 01.JPG
Nome completoCaius Vibius Trebonianus Gallus
Nacemento206
Lugar de nacementoPerugia
Falecementoagosto de 253
Lugar de falecementoTerni
NacionalidadeRoma Antiga
Relixiónrelixión na Roma antiga
Ocupaciónpolítico
CónxuxeAfínia Gemina Bibiana
FillosVolusiano e Vibia Galla
Cargosemperador romano
editar datos en Wikidata ]
Estatua de bronce de Treboniano Galo

Treboniano Galo naceu en Termi (Umbria), descendente dunha familia etrusca, no ano 206. Foi emperador romano baixo o nome de Caius Vibius Trebonianus Gallus entre os anos 251 e 253.

A súa elección[editar | editar a fonte]

Treboniano Galo foi un leal seguidor do Emperador Decio, a pesar de que á morte deste, algúns historiadores acúsano de levar as tropas do emperador a unha emboscada a unha zona pantanosa, onde morreu el e o seu fillo, pero o certo é que pola súa conduta con respecto ao fillo do emperador parece que non é doado manter esa acusación.

Treboniano Galo no anverso dunha moeda da súa época (antoniniano)

A morte do emperador Decio, levou as tropas a elixilo como o candidato a púrpura. Aceptando, tratou de conseguir a paz dun xeito ignominioso para as armas romanas, xa que aceptou que os godos quedasen con todo o botín, incluíndo os cativos da guerra, se se retiraban das terras e aceptou tamén o pago dunha cantidade de ouro cada ano. Este tratado non o fixo moi popular entre o pobo romano nin diante das tropas e abriu as portas para novas invasións bárbaras.

Unha vez conseguido o Tratado volveu rapidamente a Roma onde moraba o fillo vivo de Decio, quen fora nomeado césar polo seu pai e polo tanto estaba unido ao trono imperial.

Treboniano Galo acepta gobernar conxuntamente con Hostiliano Mesio Quinto e incluso lle renovou o poder de augustus. Tamén nomeou césar ao seu fillo Caio Vibio Volusiano, quen máis tarde chegaría a ser emperador.

Nese mesmo ano do 251 estala unha terrible peste, unha das que de cando en vez asolaba o imperio. Vítima desta peste morre o xove emperador Hostiliano e moitos romanos bótanlle a culpa desta morte, aínda que sen motivo ningún.

No 253 de novo os godos atacan o imperio pero o gobernador da provincia de Mesia (ou Moesia) Emiliano derrótaos e este é proclamado emperador polas lexións.

Treboniano Galo convoca a Valeriano, que era comandante das forzas do Rin, e xunto co seu fillo Volusiano parte de Roma. Pero antes de que consiga xuntarse con Valeriano atópase con Emiliano, sendo derrotado por este. Deuse á fuga, tanto Galo como Volusiano, pero son asasinados polos seus propios soldados.

Emiliano queda entón como único emperador a finais do 253.

Imperio Romano

Segue a:
Decio
Treboniano Galo
Precede a:
Emiliano
Crise do Século III