Transportador asociado co procesamento de antíxenos

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Transportador 1, casete de unión ao ATP, subfamilia B (MDR/TAP)
Identificadores
Símbolo TAP1
Símbolos alt. ABCB2
Entrez 6890
HUGO 43
OMIM

170260

RefSeq NM_000593
UniProt Q03518
Outros datos
Locus Cr. 6 p21.3
Transportador 2, casete de unión ao ATP, subfamilia B (MDR/TAP)
Identificadores
Símbolo TAP2
Símbolos alt. ABCB3
Entrez 6891
HUGO 44
OMIM

170261

RefSeq NM_000544
UniProt Q03519
Outros datos
Locus Cr. 6 p21.3

O transportador asociado co procesamento de antíxenos (TAP) é unha proteína transportadora membro da familia do transportador de casete de unión ao ATP.[1] Funciona entregando péptidos citosólicos no retículo endoplasmático, onde se une a moléculas nacentes de MHC de clase I.[2]

A estrutura do TAP está formada por dúas proteínas: TAP-1 e TAP-2; ambas teñen unha rexión hidrófoba e unha rexión de unión ao ATP. Ensámblanse formando un heterodímero, que constitúe un transportador de catro dominios.[3]

Función[editar | editar a fonte]

O transportador TAP encóntrase no lume no retículo endoplasmático asociado co complexo de carga do péptido (ou PLC, do inglés peptide-loading complex). Este complexo formado pola β2 microglobulina, calreticulina, ERp57, o propio TAP, tapasina e MHC de clase I actúa mantendo unidas as moléculas do complexo maior de histocompatibilidade (MHC) ata que queden completamente cargadas con péptidos.[4]

Transporte de péptidos[editar | editar a fonte]

O transporte de péptidos mediado por TAP é un proceso de múltiples etapas. O peto de unión ao péptido está formado por TAP-1 e TAP-2. A asociación co TAP é un evento independente do ATP, "nun rápido paso de asociación biomolecular, o péptido únese ao TAP, seguido por unha lenta isomerización do complexo TAP".[5] Suxeriuse que o cambio conformacional en estrutura desencadea a hidrólise do ATP, o que inicia o transporte de péptidos.[6]

Para a translocación dos péptidos son necesarios ambos os dominios de unión a nucleótidos (NBD, nucleotide-binding domain), xa que cada NBD non pode hidrolizar o ATP en solitario. O mecanismo exacto do transporte non se coñece; porén, os descubrimentos realizados indican que a unión do ATP a TAP-1 é o paso inicial no proceso de transporte, e que o ATP unido a TAP-1 induce a unión de ATP a TAP-2. Tamén se demostrou que o desatraque da MHC de clase I cargada está ligada ao ciclo de tranporte de TAP causado por sinais procedentes da subunidade TAP-1.[7]

Especificidade[editar | editar a fonte]

A actividade de ATPase de TAP é moi dependente da presenza do substrato correcto, e a unión de péptidos é un requisito para a hidrólise de ATP. Isto impide malgastar ATP por medio da hidrólise independente de péptido.[6]

A especificidade das proteínas TAP foi investigada primeiro atrapando péptidos no retículo endoplasmático utilizando a glicosilación. O TAP únese a péptidos de 8 a 16 residuos con igual afinidade, pero a translocación é máis eficiente para péptidos que son de 8 a 12 residuos de lonxitude. A eficiencia redúcese para péptidos maiores de 12 residuos.[8] Porén, os péptidos con máis de 40 residuos son tamén translocados, pero con baixa eficacia. Os péptidos con baixa afinidade para as moléculas do MHC de clase I son transportados fóra do retículo endoplasmático por unha eficaz proteína de exportación dependente de ATP. Este mecanismo resumido pode representar un mecanismo que asegura que só os péptidos de alta afinidade están unidos ás MHC de clase I.[9]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ Daumke O, Knittler MR (2001). "Functional asymmetry of the ATP-binding-cassettes of the ABC transporter TAP is determined by intrinsic properties of the nucleotide binding domains". Eur. J. Biochem. 268 (17): 4776–86. PMID 11532014. doi:10.1046/j.1432-1327.2001.02406.x. 
  2. ↑ Suh WK, Cohen-Doyle MF, Fruh K, Wang K, Peterson PA, Williams DB (1994). "Interaction of MHC class I molecules with the transporter associated with antigen processing". Science 264 (5163): 1322–6. PMID 8191286. doi:10.1126/science.8191286. 
  3. ↑ Janeway CA, Travers P, Walport M, Shlomchik M (2001). "Chapter 5, Antigen Presentation to T-lymphocytes". En Janeway, Charles. Immunobiology: the immune system in health and disease (5th ed.). New York: Garland. ISBN 0-8153-3642-X. 
  4. ↑ Antoniou AN, Powis SJ, Elliott T (2003). "Assembly and export of MHC class I peptide ligands". Curr. Opin. Immunol. 15 (1): 75–81. PMID 12495737. doi:10.1016/S0952-7915(02)00010-9. 
  5. ↑ van Endert PM, Tampé R, Meyer TH, Tisch R, Bach JF, McDevitt HO (1994). "A sequential model for peptide binding and transport by the transporters associated with antigen processing". Immunity 1 (6): 491–500. PMID 7895159. doi:10.1016/1074-7613(94)90091-4. 
  6. ↑ 6,0 6,1 Neumann L, Tampé R (1999). "Kinetic analysis of peptide binding to the TAP transport complex: evidence for structural rearrangements induced by substrate binding". J. Mol. Biol. 294 (5): 1203–13. PMID 10600378. doi:10.1006/jmbi.1999.3329. 
  7. ↑ Alberts P, Daumke O, Deverson EV, Howard JC, Knittler MR (2001). "Distinct functional properties of the TAP subunits coordinate the nucleotide-dependent transport cycle". Curr. Biol. 11 (4): 242–51. PMID 11250152. doi:10.1016/S0960-9822(01)00073-2. 
  8. ↑ Neefjes JJ, Momburg F, Hämmerling GJ (1993). "Selective and ATP-dependent translocation of peptides by the MHC-encoded transporter". Science 261 (5122): 769–71. PMID 8342042. doi:10.1126/science.8342042. 
  9. ↑ Lankat-Buttgereit B, Tampé R (2002). "The transporter associated with antigen processing: function and implications in human diseases". Physiol. Rev. 82 (1): 187–204. PMID 11773612. doi:10.1152/physrev.00025.2001. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Transportador_asociado_co_procesamento_de_antíxenos&oldid=6165059»