Torre de Cristal

Torre de Cristal
A Torre de Cristal en xullo de 2009
Coordenadas	40°28′41″N 3°41′14″O
[ editar datos en Wikidata ]

A Torre de Cristal, situada en Madrid, é o segundo rañaceos máis alto de España e o oitavo da Unión Europea, cunha altura de 249 metros, distribuídos en 52 plantas. O edificio está situado no distrito madrileño de Fuencarral-El Pardo, no complexo de rañaceos Cuatro Torres Business Area. A torre foi deseñada polo arquitecto arxentino César Pelli. No proxecto tamén participaron os arquitectos Íñigo Ortiz e Enrique León. O edificio destínase integramente ao alugueiro de oficinas.

A súa construción comezou en 2004 e terminouse o 4 de decembro de 2009. Divídese nunha planta baixa de acceso, 46 pisos de oficinas e seis plantas baixo rasante, destinadas a aparcadoiro de vehículos, cunha capacidade aproximada para 1.250 coches. As fachadas están cubertas exclusivamente de vidro e, no nivel superior, a variación da planta xera cambios nos catro planos da fachada que ofrecen ao edificio a aparencia dun cristal tallado.

Construción

As cifras da edificación da Torre son referencia clara da magnitude do proxecto. Para o total do recubrimento da fachada empregáronse 44.000 metros cadrados de cristal; o equivalente a seis campos de fútbol.

Removéronse 90.000 metros cúbicos de terra para proceder ao baleirado da zona na que van situados os pisos subterráneos. O cable eléctrico utilizado supera os 250 quilómetros. Empregáronse 40.000 metros cúbicos de formigón, cantidade suficiente para encher 33 piscinas olímpicas. O número de ascensores cos que conta a Torre é de 27.

A Torre de Cristal ten forma de diamante, e en palabras do seu arquitecto, o arxentino César Pelli, intenta ser pura nas súas facetas e escintileos. Este rañaceos está definido por un cristal puro de ton azulado que enxalza a súa elegancia e transparencia.

No seu interior, o vestíbulo de entrada ten unha altura máxima de 10 metros e está pechado por todos os seus lados por un cristal de chan a teito que o fai acolledor durante o día e cálido pola noite. A planta de piso é de forma rectangular e mide 51 por 33 metros.

A estrutura mecánica que a compón, convértea nun crebacabezas xigante, e a maior parte dos compoñentes fabricáronse fóra da zona da edificación.

Xardín vertical

Xardín no interior da torre.

Dentro do edificio, concretamente na súa última planta, a Torre de Cristal alberga un xardín vertical; o máis alto de Europa. O xardín, de 600 m² de dimensión, sitúase detrás da fachada de vidro e é posible velo desde o exterior do edificio.

O aspecto característico do xardín conseguiuse mediante a instalación dunha estrutura vertical de PVC sobre a que se coloca un feltro sintético onde enraízan as distintas especies de plantas. As plantas crecen grazas a un sofisticado sistema de rego, que aporta os nutrientes necesarios, formando un muro verde cuxo deseño e colorido conséguese mediante a selección e plantación de distintas especies previamente especificadas.

O xardín convértese nun "pulmón verde" a 250 metros de altura, xa que entre outras funcións, as súas máis de 24.000 plantas contribúen á fixación do dióxido de carbono, de forma que regula a temperatura e humidade ambiental.

O concepto do xardín de inverno na azotea é unha idea orixinal do estudo de paisaxismo americano, Balmori Associates. O deseño do muro verde é obra do coñecido botánico francés, Patrick Blanc, que desenvolveu unha patente exclusiva consistente nun mural vertical con vexetación.

Véxase tamén

Outros artigos

• Cuatro Torres Business Area
• Lista de rañaceos en Madrid

Ligazóns externas

• Ilustración da Torre de Cristal terminada Arquivado 30 de setembro de 2007 en Wayback Machine.