Saltar ao contido

The Eternal

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

The Eternal
Álbum de Sonic Youth
Publicado9 de xuño do 2009
Gravaciónnovembro - decembro do 2008
Estudio(s)Echo Canyon West, Nova Jersey
Duración56:25
Xénero(s)rock alternativo
Selo(s)Matador Records
ProdutorJohn Agnello
Cronoloxía
SYR8: Andre Sider Af Sonic Youth
(2008) 		The Eternal SYR9: Simon Werner a Disparu
(2011)
Na rede
Spotify: 5qo7iEWkMEaSXEZ7fuPvC3 Discogs: 122176 Allmusic: mw0000818213 Editar o valor en Wikidata
[ editar datos en Wikidata ]

The Eternal é o décimo quinto e derradeiro álbum de estudio da banda estadounidense de rock alternativo Sonic Youth, editado por Matador Records o 9 de xuño do 2009. Foi o seu primeiro álbum en tres anos, precedido por Rather Ripped, sendo o período de tempo máis longo entre dous álbums de estudio da banda. Trátase do primeiro álbum da banda dende que abandonaron a súa anterior discográfica, Geffen Records.

En The Eternal Kim Gordon só toca o baixo no primeiro corte, "Sacred Trickster", gravando guitarras no resto dos temas do disco. Tamén destaca o feito de que en varias das cancións cantan Gordon, Ranaldo, e Moore, os tres ao unísono.

A portada é unha pintura do músico John Fahey titulada Sea Monster. O álbum está adicado a Ron Asheton, guitarrista de The Stooges,[1] falecido meses antes da aparición de The Eternal.

Antecedentes

[editar | editar a fonte]

Despois de Rather Ripped (2006), o contrato da banda con Geffen Records expirara e as dúas partes decidiron seguir camiños separados.[2] Ao mesmo tempo, Jim O'Rourke foi sendo substituído gradualmente polo baixista de Pavement Mark Ibold. Gordon suxeriu contratalo para os concertos despois de tocar con el en Free Kitten. Moore descubriu que Ibold "encerrouse de inmediato e preparouse de verdade ata o punto de que coñecía as cancións mellor ca nós".[2]

Gravación

[editar | editar a fonte]

Cando a banda decidiu gravar parecía natural incluír a Ibold. O proceso consistiu en ensaiar as cancións durante a semana no soto da casa de Moore e Gordon e, posteriormente, gravalas durante a fin de semana. Shelley lembrou: "Foi como ter un proxecto diferente cada semana [e] sentíase que estabamos facendo un sinxelo cada fin de semana".[2] Finalmente a banda fichou pon Matador en 2008.[3][4] Porén, a banda comezara a compoñer gran parte do material antes de cambiar de selo discográfico.

Sobre os aspectos pop rock do álbum, Moore sinalou: "Podo ver unha relación entre algúns [temas de] The Eternal e Dirty en termos de dinámica". Argumentou que a banda "definitivamente quería facer cancións en lugar de facer unha obra de vangarda".[5] Sobre a elección de Matador, explicou que "decidimos que son un selo que apoia moito as cancións". Ranaldo observou como atoparon inspiración nas súas gravacións anteriores de Daydream Nation, que "tiñan unha enerxía da que nos esquecéramos, e algo desa enerxía e a experiencia de facer esas cancións impactaron no novo disco".[5]

Recepción

[editar | editar a fonte]
Críticas profesionais
Pontuacións agregadas
Fonte Avaliación
AnyDecentMusic? 7,7/10[7]
Metacritic 79/100[6]
Avaliacións da crítica
Fonte Avaliación
AllMusic 4/5 estrelas[8]
The A.V. Club B+[9]
Entertainment Weekly B-[10]
The Guardian 4/5 estrelas[11]
Los Angeles Times 4/4 estrelas[12]
MSN Music A-[13]
NME 8/10[14]
Pitchfork 6,8/10[15]
Rolling Stone 4/5 estrelas[16]
Spin 8/10[17]

The Eternal ten un índice de aprobación de 79 sobre 100 no agregador de críticas Metacritic, o que indica "recensións xeralmente favorables".[6] Unha primeira recensión da revista Clash di que "o álbum mostra sinais de vida e unha vitalidade desgarradora que asegura a posición dos seus creadores na vangarda da música rock estadounidense".[18] Nunha recensión "Critic's Choice" para The New York Times, Ben Ratliff comparou o traballo con dous dos seus discos dos 90, Washing Machine e A Thousand Leaves; apuntou que o álbum demostrou o continuo ascenso de Kim Gordon como cantante, dicindo que ela "canta todas as mellores cousas" en The Eternal, en particular a última canción do álbum, "Massage the History", un tema que denominou "a marabilla do disco".[19]

Moitas recensións foron positivas: musicOMH deulle ao álbum 5 estrelas de 5 e dixo que "actúa como un aide-memoire axeitado e atemporal de todo o que conseguiu esta poderosa banda".[20] Los Angeles Times deulle 4 estrelas de 4 e dixo, "A música segue sendo eterna e estraña, alimentada polo caos e a claridade, pero estas son cancións non experimentos sonoros por si mesmos".[12] Chicago Tribune deulle 3,5 estrelas de 4 e dixo: "De regreso a un selo independente despois de case dúas décadas cunha gran discográfica, o cuarteto post-punk volve ás súas bases dos anos 80 cun álbum que innova pouco, pero que soa igualmente emocionante. [...] Deixa de lado parte da afección da banda pola digresión deformada e simplemente pasa dun paseo emocionante ao seguinte, raramente facendo pausas para respirar".[21] The A.V. Club deulle unha B e dixo que as cancións "están máis orientadas ao rock convencional que calquera outro na carreira de Sonic Youth, aínda que o álbum non soa realmente como un afastamento".[9]

Outras críticas déronlle unha valoración máis media: The Austin Chronicle deulle unha puntuación de 3,5 estrelas sobre 5 e dixo: "A interacción de tres guitarras, moderada polo baixista Mark Ibold e Steve Shelley na batería, é segura aínda que sexa brevemente indulgente ("Walkin Blue"), pero Sonic Youth reina nesas tendencias na súa maior parte, facendo de The Eternal o seu álbum máis directo".[22] Yahoo! Music UK deulle ao álbum 6 estrelas de 10 e dixo que estaba "ben construído, si, pero case demasiado ben construído, moitas partes soan como se sacaran directamente do vasto catálogo anterior de SY e colocadas no seu lugar, como un quebracabezas que necesitaba completar, en lugar dos extensos documentos de ruído e confusión sobre os que se construíu o nome da banda".[6] Tiny Mix Tapes deulle 3 de 5 estrelas e dixo que o álbum era "accesible, escoitáble e todo o resto: outro álbum consistente da banda de rock consistente Sonic Youth".[23]

Listaxe de cancións

[editar | editar a fonte]

Tódolos temas escritos e compostos por Sonic Youth, agás "Pay No Mind" por Beck Hansen. 

N.º TítuloVoces Duración
1. "Sacred Trickster"  Gordon 2:11
2. "Anti-Orgasm"  Gordon, Moore & Ranaldo 6:08
3. "Leaky Lifeboat (for Gregory Corso)"  Gordon, Moore & Ranaldo 3:32
4. "Antenna"  Moore & Ranaldo 6:13
5. "What We Know"  Ranaldo & Gordon 3:54
6. "Calming the Snake"  Gordon 3:35
7. "Poison Arrow"  Ranaldo, Gordon & Moore 3:43
8. "Malibu Gas Station"  Gordon 5:39
9. "Thunderclap for Bobby Pyn"  Moore 2:38
10. "No Way"  Moore & Ranaldo 3:52
11. "Walkin Blue"  Ranaldo 5:21
12. "Massage the History"  Gordon 9:43
56:25

Canción extra en iTunes

[editar | editar a fonte]
N.º Título Duración
13. "Burning Shame"   3:54

Cancións extra no Xapón e o Brasil

[editar | editar a fonte]
N.º Título Duración
13. "Pay No Mind" (versión de Beck) 3:04
14. "No Garage"   3:48

Listas

[editar | editar a fonte]

Posicións nas listas da publicación estadounidense Billboard[24]

Lista Mellor posto Semanas
Billboard 200 18 6
Rock Albums 7 3
Digital Albums 18 1
Independent Albums 3 8
Alternative Albums 6 2
Tastemaker Albums 1 3
European Albums - 2

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ "Album: The Eternal". www.sonicyouth.com. Consultado o 2025-02-07. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 "Sonic Youth: Twenty Minutes". Clash Magazine Music News, Reviews & Interviews (en inglés). 2011-01-03. Consultado o 2025-02-07. 
  3. ↑ Breihan, Tom (2009-02-12). "Sonic Youth Confirm New Album: The Eternal". Pitchfork (en inglés). Consultado o 2025-02-07. 
  4. ↑ "Sonic Youth To Release New Material On Matador in 2009". Matador Records. 2009-03-28. Archived from the original on 28 de marzo de 2009. Consultado o 2025-02-07. 
  5. ↑ 5,0 5,1 "Sonic Youth Interviewed: A Rude Awakening". The Quietus (en inglés). 2009-06-23. Consultado o 2025-02-07. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 "The Eternal by Sonic Youth" (en inglés). Consultado o 2025-02-07. 
  7. ↑ "The Eternal by Sonic Youth reviews". Any Decent Music. Consultado o 2025-02-08. 
  8. ↑ "The Eternal - Sonic Youth". AllMusic (en inglés). Consultado o 2025-02-08. 
  9. ↑ 9,0 9,1 "Sonic Youth: The Eternal". The A.V. Club. 2010-01-11. Archived from the original on 16 de outubro de 2012. Consultado o 2025-02-08. 
  10. ↑ "The Eternal – EW.com". web.archive.org. 2017-01-18. Archived from the original on 18 de xaneiro de 2017. Consultado o 2025-02-08. 
  11. ↑ Costa, Maddy (2009-06-04). "Sonic Youth, The Eternal". The Guardian (en inglés). ISSN 0261-3077. Consultado o 2025-02-08. 
  12. ↑ 12,0 12,1 "Album review: Sonic Youth's 'The Eternal'". Los Angeles Times. 2009-06-24. Archived from the original on 24 de xuño de 2009. Consultado o 2025-02-08. 
  13. ↑ "Robert Christgau: Consumer Guide: July 2009". www.robertchristgau.com. Consultado o 2025-02-08. 
  14. ↑ "Album review: Sonic Youth- The Eternal". NME (en inglés). 2009-06-02. Consultado o 2025-02-08. 
  15. ↑ Masters, Marc. "Sonic Youth: The Eternal". Pitchfork (en inglés). Consultado o 2025-02-08. 
  16. ↑ Hermes, Will (2009-05-26). "The Eternal". Rolling Stone (en inglés). Consultado o 2025-02-08. 
  17. ↑ Anderson, Stacey (xuño de 2009). "Spooky Stories". Spin. Vol. 25, no. 6. p. 98.
  18. ↑ Diver, Mike (2009-05-06). "Sonic Youth - The Eternal". Clash Magazine Music News, Reviews & Interviews (en inglés). Consultado o 2025-02-07. 
  19. ↑ "New CDs". The New York Times (en inglés). 2009-06-07. ISSN 0362-4331. Consultado o 2025-02-07. 
  20. ↑ Brody, Gideon (2009-06-07). "Sonic Youth - The Eternal". musicOMH (en inglés). Consultado o 2025-02-08. 
  21. ↑ Kot, Greg (3 de xuño de 2009). "Turn It Up: Album rewiev: Sonic Youth's 'The Eternal'". Chicago Tribune
  22. ↑ Schroeder, Audra. "Sonic Youth: The Eternal Album Review". www.austinchronicle.com (en inglés). Consultado o 2025-02-08. 
  23. ↑ "Music Review: Sonic Youth - The Eternal". Tiny Mix Tapes (en inglés). Consultado o 2025-02-08. 
  24. ↑ "Posicións nas listas da Billboard de The Eternal". Arquivado dende o orixinal o 30 de marzo de 2011. Consultado o 03 de marzo de 2011. 
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=The_Eternal&oldid=7063289»