Teresa Pàmies
| Teresa Pàmies | |
|---|---|
 | |
| Nome completo | Teresa Pàmies i Bertran |
| Nacemento | 8 de outubro de 1919 |
| Lugar de nacemento | Balaguer |
| Falecemento | 13 de marzo de 2012 |
| Lugar de falecemento | Granada |
| Nacionalidade | España |
| Ocupación | escritora, xornalista, activista política e biógrafa |
| Pai | Tomàs Pàmies i Pla |
| Cónxuxe | Gregorio López Raimundo |
| Fillos | Sergi Pàmies |
| Coñecida por | sen etiquetar, sen etiquetar, Testament a Praga e sen etiquetar |
| Premios | Barcelona Medal of Honor, Creu de Sant Jordi, Prêmio de Honor de las Letras Catalanas, Manuel Vázquez Montalbán International Journalism Award, Serra d'Or Critics Award, Premi Trajectòria e Premio Josep Plá |
| Na rede | |
    | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Teresa Pàmies i Bertran, nada en Balaguer (provincia de Lleida) en 1919 e finada en Granada o 13 de marzo de 2012[1], foi unha escritora catalá.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Foi dirixente das Mocidades Socialistas Unificadas de Cataluña (1937) e unha das fundadoras da Aliança Nacional de la Dona Jove (1937-1939).
Estivo casada con Gregorio López Raimundo, Secretario Xeral do PSUC, é foi nai do tamén escritor Sergi Pàmies.
Entre as súas obras, sempre cun fondo autobiográfico, destaca Testament a Praga (1971), (Premio Josep Pla, 1970) en colaboración co seu pai, Quan érem capitans (1974), Vai ploure tot o día (1974), Gent del meu exili (1975) ou Jardí enfonsat (1992), entre outras.
En 2001 foi galardoada co Premio de Honra das Letras Catalás.
Obra[editar | editar a fonte]
- Testament a Praga (1970)
- Quan érem capitans (1974)
- Va ploure tot el dia (1974)
- Quan èrem refugiats (1975)
- Si vas a París papà... (1975)
- Gent del meu exili (1975)
- Gent de la vetlla (1975)
- Los que se fueron (1976)
- Dona de pres (1975)
- Amor clandestí (1976)
- Aquell vellet senzill i pulcre (1977)
- Vacances aragoneses (1979)
- La chivata (1981)
- Memòria dels morts (1981)
- Aventura mexicana del noi Pau Rispa (1982)
- Matins d'Aran (1982)
- Rosalia no hi era (1982)
- Busqueu-me a Granada (1984)
- Segrest amb filipina (1986)
- Praga (col. "Las ciudades". Ed. Destino) (1987)
- Primavera de l'àvia (1989)
- Jardí enfonsat (1992)
- Coses de la vida a ritme de bolero (1993)
- Nadal a Porto (1994)
- La filla del Gudari (1997)
- La vida amb cançó: cròniques radiofòniques (1999)
- Estem en guerra (2005)
- Ràdio Pirenaica (2007)
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Muere Teresa Pàmies Arquivado 14 de marzo de 2012 en Wayback Machine. en La Vanguarda o 13 de marzo de 2012. (en castelán)
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Ficha da autora en Escriptors.cat. (en catalán)
