Teresa Pàmies

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaTeresa Pàmies

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento(ca) Teresa Pàmies i Bertran Editar o valor em Wikidata
8 de outubro de 1919 Editar o valor em Wikidata
Balaguer, España Editar o valor em Wikidata
Morte13 de marzo de 2012 Editar o valor em Wikidata (92 anos)
Granada, España Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónescritora , activista política , xornalista , biógrafa Editar o valor em Wikidata
Partido políticoPartit Socialista Unificat de Catalunya Editar o valor em Wikidata
Membro de
LinguaLingua catalá e lingua castelá Editar o valor em Wikidata
Carreira militar
LealdadeSegunda República Española Editar o valor em Wikidata
ConflitoGuerra civil española Editar o valor em Wikidata
Obra
Obras destacables
Familia
CónxuxeGregorio López Raimundo (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
FillosSergi Pàmies Editar o valor em Wikidata
PaiTomàs Pàmies i Pla (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Premios

IMDB: nm1928159 Bitraga: 796 Dialnet: 2530059 Editar o valor em Wikidata

Teresa Pàmies i Bertran, nada en Balaguer (provincia de Lleida) en 1919 e finada en Granada o 13 de marzo de 2012[1], foi unha escritora catalá.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Foi dirixente das Mocidades Socialistas Unificadas de Cataluña (1937) e unha das fundadoras da Aliança Nacional de la Dona Jove (1937-1939).

Estivo casada con Gregorio López Raimundo, Secretario Xeral do PSUC, é foi nai do tamén escritor Sergi Pàmies.

Entre as súas obras, sempre cun fondo autobiográfico, destaca Testament a Praga (1971), (Premio Josep Pla, 1970) en colaboración co seu pai, Quan érem capitans (1974), Vai ploure tot o día (1974), Gent del meu exili (1975) ou Jardí enfonsat (1992), entre outras.

En 2001 foi galardoada co Premio de Honra das Letras Catalás.

Obra[editar | editar a fonte]

  • Testament a Praga (1970)
  • Quan érem capitans (1974)
  • Va ploure tot el dia (1974)
  • Quan èrem refugiats (1975)
  • Si vas a París papà... (1975)
  • Gent del meu exili (1975)
  • Gent de la vetlla (1975)
  • Los que se fueron (1976)
  • Dona de pres (1975)
  • Amor clandestí (1976)
  • Aquell vellet senzill i pulcre (1977)
  • Vacances aragoneses (1979)
  • La chivata (1981)
  • Memòria dels morts (1981)
  • Aventura mexicana del noi Pau Rispa (1982)
  • Matins d'Aran (1982)
  • Rosalia no hi era (1982)
  • Busqueu-me a Granada (1984)
  • Segrest amb filipina (1986)
  • Praga (col. "Las ciudades". Ed. Destino) (1987)
  • Primavera de l'àvia (1989)
  • Jardí enfonsat (1992)
  • Coses de la vida a ritme de bolero (1993)
  • Nadal a Porto (1994)
  • La filla del Gudari (1997)
  • La vida amb cançó: cròniques radiofòniques (1999)
  • Estem en guerra (2005)
  • Ràdio Pirenaica (2007)

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Muere Teresa Pàmies Arquivado 14 de marzo de 2012 en Wayback Machine. en La Vanguarda o 13 de marzo de 2012. (en castelán)

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]