A temperatura de Curie (Tc) ou, por veces, punto de Curie, é a temperatura por riba da cal un corpo ferromagnético perde o seu magnetismo, comportándose como un material puramente paramagnético.
Pierre Curie descubriu canda o seu irmán Jacques o efecto piezoeléctrico en cristais, estabelecendo que a susceptibilidade magnética das substancias paramagnéticas depende do inverso da temperatura, é dicir, que as propiedades magnéticas varían en función da temperatura. En todos os ferromagnetos atopou un descenso da magnetización até que a temperatura chegaba a un valor crítico, chamada temperatura de Curie (Tc), onde a magnetización é igual a cero; por riba da temperatura de Curie, os ferromagnetos compórtanse como substancias paramagnéticas.
