Tareixa de Xesús Jornet e Ibars

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaTareixa de Xesús Jornet e Ibars

Editar o valor em Wikidata
Nome orixinal(es) Teresa Jornet e Ibars Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento(es) Teresa de Jesús Jornet e Ibars Editar o valor em Wikidata
9 de xaneiro de 1843 Editar o valor em Wikidata
Aitona, España Editar o valor em Wikidata
Morte26 de agosto de 1897 Editar o valor em Wikidata (54 anos)
Llíria, España Editar o valor em Wikidata
Causa da morteMorte natural Editar o valor em Wikidata (Tuberculose Editar o valor em Wikidata)
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
RelixiónIgrexa católica Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónrelixiosa cristiá Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua catalá e lingua castelá Editar o valor em Wikidata
Orde relixiosaOrde de Santa María do Monte Carmelo Editar o valor em Wikidata
Enaltecemento
Día de festividade relixiosa26 de agosto Editar o valor em Wikidata

Find a Grave: 144904752 Editar o valor em Wikidata

Santa Tareixa de Xesús Jornet, nada como Teresa Jornet e Ibars en Aitona (Lleida) o 9 de xaneiro de 1843 e finada en Liria, Valencia o 26 de agosto de 1897 foi unha relixiosa española. En 1873 fundou a Orde das Irmás dos Anciáns Desamparados en Barbastro. Á súa morte había 103 asilos en España e América.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Tareixa naceu nunha familia relixiosa. A súa irmá Josefa foi Filla da Caridade no hospital da Habana, a súa irmá María e tres fillas do seu irmán Juan incorporáronse á nova orde, a súa tía Rosa, irmá da súa nai, morreu en olor de santidade e o seu tío avó, o Beato Francisco Palau, foi frade carmelita exclaustrado, orador, escritor e penitente.

Estudou en Lleida para mestra e ingresou no mosteiro das clarisas de Briviesca (Burgos). A situación política da segunda metade do século XIX non permitía a emisión de votos, polo que se fixo carmelita terciaria, dedicándose ao ensino. Posteriormente, xunto cun grupo de sacerdotes en Barbastro, dedicouse á atención dos anciáns abandonados, dende onde viaxou a Valencia, casa nai das Irmás dos Anciáns Desamparados.

Antes de falecer en 1897 deixou dito he escrito que non quería canonizacións na orde se co paso do tempo houbese Irmás canonizables e indicou que non desexaba que se gastase diñeiro e recursos en propoñer a subida aos alteras de ninguén. Por este motivo o seu proceso de beatificación se alongou tanto no tempo. Foi beatificada en 1958 e canonizada en 1974.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]