Stephanie Wilson
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 27 de setembro de 1966 (57 anos) Boston, Estados Unidos de América |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Estados Unidos de América |
| Grupo étnico | Afroamericano |
| Educación | Universidade Harvard Universidade de Texas en Austin Harvard School of Engineering and Applied Sciences (en)  |
| Actividade | |
| Ocupación | astronauta , enxeñeira |
| Lingua | Lingua inglesa |
| Tempo no espazo | 42 días, 23 horas e 46 minutos |
 | |
Stephanie Diana Wilson, nada en Boston, Massachusetts o 27 de setembro de 1966, é unha astronauta estadounidense, segunda afroamericana en voar ao espazo. Wilson participou nas misións do transbordador espacial STS-121, STS-120 e STS-131 e é unha das candidatas para converterse na primeira muller en pisar a lúa en 2024 como parte do programa Artemis da NASA.[1][2]
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Stephanie Wilson estudou o bacharelato en Pittsfield, Massachusetts. Por un traballo de clase, Wilson entrevistou ao astrónomo Jay Pasachoff, mostrando así o seu incipiente interese por esta rama da tecnoloxía. Despois asistiu á Universidade de Harvard, onde graduouse en ciencias da enxeñaría en 1988, e un máster en enxeñaría aeroespacial pola Universidade de Texas en Austin en 1992. Wilson volveu desde entón a Harvard como membro do Consello de Supervisores de Harvard.[1]
Carreira profesional[editar | editar a fonte]
Wilson traballou durante dous anos para o antigo grupo de astronautica Martin Marietta en Denver, Colorado . Como enxeñeira de carga e dinámica do foguete Titan IV, Wilson foi a responsable da análise de carga acoplada para o vehículo de lanzamento e as cargas durante os eventos de voo. Wilson deixou a Martin Marietta en 1990 para asistir a unha universidade na Universidade de Texas . A súa investigación de posgrao, patrocinada por unha bolsa da NASA, centrouse no control e modelado de estruturas espaciais grandes e flexibles.[1]
Despois de completar o seu traballo de posgrao, Wilson comezou a traballar para o Laboratorio de Propulsión a Chorro en Pasadena, California, en 1992. Como membro do subsistema de control e articulación de actitude da sonda espacial Galileo, Wilson foi a responsable de avaliar o desempeño do controlador de actitude, a precisión de puntería, a precisión de puntería da antena e a precisión da velocidade de rotación. Tamén traballou nas áreas de desenvolvemento de secuencias e probas. Mentres estaba no Laboratorio de Propulsión a Chorro, Wilson tamén apoiou o Programa de Tecnoloxía de Interferometría como membro do Equipo de Modelado Integrado, que era responsable do modelado de elementos finitos, deseño de controladores e desenvolvemento de software.[1]
Cualificada para desenvolver equipos para estacións espaciais, foi seleccionada pola NASA como astronauta en abril de 1996, voou na primeira misión do transbordador espacial en 2006. E despois nas misións posteriores STS-120 no 2007 e STS-131 no 2010 e rexistrou máis de 42 días no espazo. En 2006, Wilson actuou como operador de brazo robótico para o vehículo de inspección "Leonardo" (usado para transportar carga á Estación Espacial Internacional). En 2007 os seus papeis incluían un papel como enxeñeira de voo, axudando ao comandante e ao piloto na operación de sistemas de descubrimento de transbordadores espaciais. En 2010, Wilson instalou equipos na misión STS-120, proporcionando varios resultados científicos.[1][3]
Wilson serviu como xefa da sección de integración da estación espacial desde 2010 ata 2012 e, en 2013, Wilson completou un período de nove meses no Glenn Research Center da NASA como xefa de integración en funcións de programas e proxectos na dirección de sistemas de voo espacial. Tamén foi membro das xuntas de selección de astronautas para 2009, 2013 e 2017. Como membro da oficina de astronautas CAPCOM, traballa no Centro de Control de Misións da NASA para diversos equipos e naves espaciais.[1][3]
É unha das 12 astronautas da NASA elixibles para converterse na primeira muller que pise a Lúa en 2024 como parte do programa Artemis da NASA.[2][3]Coincidindo coa Semana Mundial do Espazo, un acontecemento anual que celebra os logros mundiais en ciencia e tecnoloxía cuxo tema este ano é a muller no espazo, creouse un retrato de Stephanie Wilson.[4]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 NASA, ed. (2016-03-02). "Stephanie D. Wilson NASA Astronaut".
- ↑ 2,0 2,1 Space, ed. (2020-07-12). "NASA astronaut Stephanie Wilson on going to the moon, Mars and leading the next generation".
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Centamori, Vanessa (19 de juliol de 2019). "Stephanie Wilson: uma astronauta experiente em viagens com ônibus espaciais". Revista Galileu.
- ↑ Magazine, Smithsonian; Nalewicki, Jennifer. "A Monumental Portrait of NASA Astronaut Stephanie Wilson Crops Up in Atlanta". Smithsonian Magazine (en inglés). Consultado o 2021-10-19.
