Saltar ao contido

Soylent Green

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Soylent Green
Ficha técnica
Título orixinalSoylent Green
DirectorRichard Fleischer
ProdutorWalter Seltzer
Russell Thacher
GuiónStanley R. Greenberg
Baseado enMake Room! Make Room! de Harry Harrison
IntérpretesCharlton Heston
Leigh Taylor-Young
Chuck Connors
Joseph Cotten
Brock Peters
Paula Kelly
Edward G. Robinson
MúsicaFred Myrow
FotografíaRichard H. Kline
MontaxeSamuel E. Beetley
EstudioMetro-Goldwyn-Mayer
DistribuidoraMetro-Goldwyn-Mayer
Estrea 19 de abril de 1973
Duración97 minutos
OrixeEstados Unidos de América Estados Unidos
XéneroCiencia ficción, cinema negro
Na rede
IMDB: tt0070723 Filmaffinity: 699914 Allocine: 300 Rottentomatoes: m/soylent_green Allmovie: v45839 TCM: 2061 Metacritic: movie/soylent-green TV.com: movies/soylent-green Editar o valor en Wikidata

Soylent Green é unha película estadounidense de 1973, de xénero suspense distópico, dirixida por Richard Fleischer e protagonizada por Charlton Heston e Leigh Taylor-Young. Edward G. Robinson aparece no seu último filme. Baseado libremente na novela de ciencia ficción de 1966 Make Room! (en galego, Fai sitio!) de Harry Harrison, que combina dous xéneros: policial procesual e ciencia ficción; a investigación sobre o asasinato dun home de negocios e un futuro distópico de océanos extintos debido ao efecto invernadoiro, que orixina contaminación, pobreza, superpoboación, eutanasia e recursos esgotados. [1]

No ano 2022, a cidade de Nova York ten 40 millóns de habitantes. Para alimentar as innúmeras persoas pobres e desempregadas, existen tabletas verdes chamadas Soylent Green, producidas nun principio grazas á industrialización das algas. Só os ricos teñen acceso a alimentos raros como carnes, froitas e verduras.

Cando un rico empresario da Soylent Corporation Industries é asasinado no seu luxoso apartamento, o detective Robert Thorn comeza a investigar. De inmediato sospeita do seu garda-costas, quen asegura ter saído no momento do crime. Despois de interrogalo, Thorn vai ao seu apartamento e atopa cousas sospeitosas, como unha culler cos restos do carísimo amorodo. Mentres Thorn persegue o garda-costas, a súa parella Sol comeza a investigar os rexistros e papeis do empresario morto. Acaba descubrindo unha verdade sorprendente sobre a tableta verde.

  • Premio Saturno - Golden Scroll 1975 á mellor película de ciencia ficción.
  • Premio do festival de cine fantástico de Avoriaz 1974: Gran premio a Richard Fleischer.
  • Premio Nébula 1974 á mellor representación dramática.
  • Nomeada ao Premio Hugo 1974 á mellor representación dramática.
[editar | editar a fonte]

O filme gañou fama por ser unha das primeiras producións que tratou o tema da ruptura do equilibrio ecolóxico e que ofrece a súa particular visión sobre o desenvolvemento tecnolóxico e as súas interconexións coa política. Expresou as preocupacións dos anos 70, cando comezou a aparecer na mente da xente a idea dun futuro negativo, o que tamén se reflectiu en filmes posteriores como Blade Runner (1982) ou Terminator (1984).[2]

"Soylent Green" é mencionado en varias series de televisión, cancións, videoxogos, curtas e películas, tanto para efectos dramáticos como cómicos<

  • En Futurama, ambientada no ano 3000, varios capítulos fan referencia a produtos alimenticios baseados en "Soylent", como "Soylent cola" (cuxo sabor, segundo Leela, " depende da persoa"), e noutro capítulo o Soylent Green é "o básico da cociña gourmet".
  • En The Simpsons, no capítulo Bart to the Future, Homer ofrece a Bart un bocadillo Soylent Green, e no episodio Itchy & Scratchy: The Movie di: "Mmmm... Soylent green". Noutro episodio o avó Simpson parodia unha escena de eutanasia na película.
  • No cómic "El listo" de Xavier Ágeda, menciónase a Soylent green no panel titulado "Cuando nos llega el destino" publicado en Listocomics.com<
  • No xogo Xenogears de PSX as depuradoras de Soylent modifican o ser humano.
  • A canción "Soylent Green" de Wumpscut (Music for a Slauthering Tribe 2) refírese a carne humana.<
  • Na serie de televisión Millennium, o personaxe Frank Black, para acceder ao seu ordenador, ten que pronunciar a frase: "Green coockies are green".
  • No videoxogo Left 4 Dead 2 nun dos diálogos Zoey di: "Adeus, o Green Soylent está feito de humanos".
  • Na curtametraxe "Fuego en las radios" de Cinesín, o anunciante patrocinador é Soylent Green.
  • A canción Chiron Beta Prime de Jonathan Coulton fai referencia ao Soylent como ingrediente para unha torta.
  • A canción "Soylent Green" de Iced Earth.
  • Soilent Green (sic) é un grupo de grindcore de Luisiana.
  • Na película Cloud Atlas, un personaxe fai referencia ao Soylent Green feito de humanos.
  • En 2013, o empresario tecnolóxico Rob Rhinehart creou un composto nutricional que chamou Soylent coa intención de substituír a nutrición tradicional para, presumibelmente, proporcionar nutrición completa.
  • No xogo Surviving Mars hai unha parte chamada Soylent Green e o que fai é converter os corpos dos colonos falecidos en comida.
  • No universo de Warhammer 40.000 hai un alimento reciclado dos corpos dos cidadáns imperiais que se usa principalmente como ración militar, chámase "Corpse Starch".
  1. "Locus Online: John Shirley on Soylent Green". 23 de setembro de 2007. 
  2. / Cuando el destino nos llega Arquivado 22 de xullo de 2019 en Wayback Machine. (en castelán) ABC. Consultado o 22 de xullo de 2019.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]