Juana Inés de la Cruz

Juana Inés de la Cruz

Nome orixinal	(es) Sor Juana Inés de la Cruz
Biografía
Nacemento	12 de novembro de 1651 Nepantla de Sor Juana Inés de la Cruz (Coroa de Castela)
Morte	17 de abril de 1695 (43 anos) Cidade de México (Coroa de Castela)
Causa da morte	Morte natural  (Epidemia )
Lugar de sepultura	Cidade de México
Datos persoais
País de nacionalidade	Imperio Español
Relixión	Catolicismo
Actividade
Campo de traballo	Poesía
Lugar de traballo	Cidade de México Convent of San Jerónimo (Mexico City) (en)
Ocupación	poeta , compositora , dramaturga , monxa de clausura , filósofa , escritora , matemática , relixiosa católica , monxa
Xénero artístico	Teatro e poesía
Movemento	Barroco
Lingua	Lingua inglesa, lingua latina, lingua náhuatl, lingua castelá e lingua éuscara
Orde relixiosa	Nuns of the Order of Saint Jerome (en)
Obra
Obras destacables (1680) Neptuno alegórico (en) (1683) Los empeños de una casa (pt) (1689) El divino narciso (en) (1692) Primero sueño (en) (1700) Respuesta a Sor Filotea de la Cruz (en)
Sinatura

Juana Inés de Asbaje y Ramírez de Santillana, máis coñecida como sor Juana Inés de la Cruz, nada en San Miguel Nepantla o 12 de novembro de 1648 e finada na Cidade de México o 17 de abril de 1695, foi unha relixiosa da Orde de San Xerónimo e escritora novohispana, expoñente do Século de Ouro da literatura en español. Cultivou a lírica, o auto sacramental e o teatro, así como a prosa.

Traxectoria

De moi nova aprendeu a ler e a escribir. Pertenceu á corte de Antonio de Toledo y Salazar, marqués de Mancera e 25.º vicerrei de Nova España. En 1669, por anhelo de coñecemento, ingresou na vida monástica. Os seus máis importantes mecenas foron os vicerreis De Mancera, o arcebispo vicerrei Payo Enríquez de Rivera e os marqueses da Laguna de Camero Viejo, vicerreis tamén da Nova España, que publicaron os dous primeiros tomos das súas obras na España peninsular. Grazas a Juan Ignacio María de Castorena Ursúa y Goyeneche, bispo de Iucatán, coñécese a obra que sor Juana tiña inédita cando foi condenada a destruír os seus escritos. El a publicou en España. Sor Juana morreu a causa dunha epidemia o 17 de abril de 1695.

Sor Juana Inés de la Cruz ocupou, xunto con Juan Ruiz de Alarcón e Carlos de Sigüenza y Góngora, un destacado lugar na literatura novohispana. No campo da lírica, o seu traballo se adscribe na líña do barroco español na súa etapa tardía. A produción lírica de Sor Juana, que supón a metade da súa obra, é un crisol onde converxen a cultura dunha Nova España en apoxeo, o culteranismo de Góngora e a obra conceptista de Quevedo e Calderón.

A obra dramática de sor Juana vai do relixioso ao profano. As súas obras máis destacables neste xénero son Amor es más laberinto, Los empeños de una casa e unha serie de autos sacramentais concibidos para representarse na corte.

En México, os billetes de douscentos pesos están ilustrados cunha imaxe da escritora.