Sinfonía nº 7 (Prokofev)

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

A Sinfonía Nº 7 en dó sostido menor Op. 131 de Serguei Prokofiev foi composta en 1952 como encargo da División Infantil da Radio Soviética. A súa estrea (a derradeira en vida do compositor) tivo lugar en outubro de 1952 baixo a batuta de Samuil Samosud.[1]

Movementos[editar | editar a fonte]

  1. Moderato
  2. Allegetto
  3. Andante espressivo
  4. Vivace

Orquestración[editar | editar a fonte]

Instrumentación da Sinfonía Nº 7
Madeiras
2 frautas, piccolo, 2 óboes, corno inglés, 2 clarinetes, clarinete baixo, 2 fagots
Metais
4 trompas, 3 Trompetas, 3 trombóns, tuba
Percusión
Timpani, ferriños, caixa, pandeireta, bombo, caixas chinesas, pratos, Glockenspiel, xilófono
Cordas
Violíns (I e II), violas, violonchelos, contrabaixos, arpa
Teclado
Piano

Notas[editar | editar a fonte]