Servais Stradivarius

O Servais Stradivarius no Smithsonian Institute.

O Servais Stradivari e un violonchelo fabricado por Antonio Stradivari en 1701, considerado, pola súa magnífica conservación e a súa restauración non invasiva, o instrumento máis orixinal do mestre de Cremona.

Historia

O seu máis famoso propietario, e de quen recibe o seu nome, foi o violonchelista belga Adrien François Servais, quen o adquiriu probablemente na Rusia, da princesa Youssopov, contra o 1848. Trala morte do chelista foi herdado polo seu fillo Joseph e, tras moitas dificultades, foi adquirido polo Smithsonian Institute en 1981. Dende decembro de 1987 está exposto xunto ao Cuarteto Stradivarius de Herbert R. Axelrod na Sala de Instrumentos Musicais do Museo Smithsoniano en Washington DC.

A súa característica principal é a especial proporción do instrumento. O tamaño da caixa dos violonchelos Stradivarius é variable, entre 72,3 e 78,7 cm, e este exemplar de 1701 ten o tamaño máximo, cun mastro proporcionado, fronte ao resto dos chelos da época, que adoitaban ter menor tamaño, achegándose ao tamaño medio da viola da gamba.

Este instrumento é cedido polos Museos Smithsonianos para a celebración de diversos concertos na súa sede, e a determinados solistas para concertos e gravacións, entre as que destacan as seis suites para violoncello só de J. S. Bach (1992), interpretadas polo holandés Anner Bylsma.

Propietarios

Propietario	Dende	Probado en	Ata
Jean-Marie Raoul			1837
Famille Raoul	1837		1841
Jean-Baptiste Vuillaume	1841
Prince Nicholas Youssoupov
Adrien-François Servais		1857	1866
Joseph Serais	1866		1885
Auguste Couteaux	1885		1893
W.E. Hill & Sons	1893		1895
Prince de Caraman-Chimay	1895
Caressa
Ferdinand Pollain			1928
W.E. Hill & Sons	1928
Wurlitzer Collection			1929
Charlotte Bergen	1929		1981
Smithsonian Institute Museum	1981

Intérpretes

Intérprete	Dende	Probado en	Ata
Adrien-François Servais			1866
Anner Bylsma