Sergi Belbel

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaSergi Belbel

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento(ca) Sergi Belbel i Coslado Editar o valor em Wikidata
29 de maio de 1963 Editar o valor em Wikidata (60 anos)
Terrasa, España Editar o valor em Wikidata
3º Director of Catalan National Theatre (en) Traducir
2006 – 2013
← Domènec Reixach (en) Traducir – Xavier Albertí i Gallart (en) Traducir → Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade Autónoma de Barcelona
Universidade de Barcelona Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónguionista , dramaturgo , escritor , director teatral Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua catalá e lingua castelá Editar o valor em Wikidata
Premios
Voz: Sergi Belbel Editar o valor em Wikidata
IMDB: nm0067618 Allocine: 427349 Allmovie: p236712 Editar o valor em Wikidata

Sergi Belbel i Coslado, nado en Terrassa, Vallès Occidental, o 29 de maio de 1963, é un escritor catalán, director e tradutor teatral, director do Teatre Nacional de Catalunya entre 2006 e 2013, cando foi substituído por Xavier Albertí e Gallart.[1]

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Estudou Filoloxía Románica na Universidade de Barcelona. Entrou en contacto co mundo do teatro a través da Aula de Teatro da Universidade Autónoma de Barcelona e dende 1986 tamén a través do Teatro Fronterizo de Madrid. A súa primeira obra foi estreada en Xixón. Dende 1988 traballou como director de teatro e a miúdo tamén participou na posta en escena das súas propias obras, tarefa que compaxinou co seu traballo como profesor no Institut del Teatre de Barcelona.

En 1992 estreou Carícies, unha obra de dez escenas co amor e a perda da comunicación como tema principal, o dramaturgo catalán deuse a coñecer internacionalmente e os teatros de toda Europa comezaron a interesarse por el.[2] As obras Després de la pluja (1993) e Morir (1994), convertéronse en grandes éxitos. Desde 1995 Belbel traballa para a televisión española como guionista e, ocasionalmente, como director.

A partir de Caleidoscopis i fars d'avui, as súas estreas sucedéronse e Belbel converteuse nun dos valores novos máis prometedores do país. A súa actividade teatral non só se reduce á escritura senón tamén ao campo da dirección escénica e dende 1988 é profesor do Institut del Teatre de Barcelona. En 2005 foi nomeado director do Teatre Nacional de Catalunya.

Ademais da súa actividade escrita, Sergi Belbel traduce a Jean Racine, Samuel Beckett, Georges Perec, Bernard-Marie Koltès, Molière, Marivaux, Jean-Michel Ribes, Sébastien Thiéry...Tamén pon en escena os seus propios textos, así como obras de teatro clásicas: Molière, Calderón, Shakespeare, Goldoni etc. - e contemporáneos: Bernard-Marie Koltès, Samuel Beckett, Josep Maria Benet i Jornet, Jordi Galceran, David Mamet, Harold Pinter etc.[3]

Sarabela Teatro levou a escena a súa obra Cama dous por dous para dous.[4]

Estilo[editar | editar a fonte]

Aínda que tamén é director, Sergi Belbel reivindica a primacía do texto sobre calquera interpretación escénica: “Eu mesmo son director, pero como sempre digo: son un autor que dirixe e non un director. director que escribe. O texto é o primeiro. "Durante esta mesma entrevista con Pierre Monastier, defende a importancia da fábula, a raíz de Bertolt Brecht, o papel político da traxedia e a retirada da narración na escrita dramática:" O texto teatral é sempre asociado á retirada da narración.[5] En canto a Aymeric Rollet, interésalle a "forma de estética lixo" despregada por Sergi Belbel: as imaxes de manchas, descomposición, abatemento, pertencentes á "dramaturxia do abxecto orgánico", multiplícanse para espertar noxo. e repulsa. “En Belbel, [...] un número significativo de pezas, situacións dramáticas e imaxes escénicas, parecen deber o seu tema do memento mori ao xénero barroco das vaidades".[6]

Obras[editar | editar a fonte]

  • Caleidoscopis i fars d'avui (1985).
  • Tú, abans i després: (1986-1987). Inédita.
  • La nit del cigne: (1986).
  • Dins la seva memòria: Premio Ciutat de Granollers (1987).
  • Minim-mal show (1987).
  • Elsa Schneider: Premio Ignasi Iglesias (1987).
  • Ópera (1988).
  • En companya d'abisme (1989).
  • Tálem (1990).
  • Carícies(1991), que foi levada ó cine.
  • Després de la pluja (1993)
  • Morir: (un moment abans de morir) (1994)
  • El temps de Plank (1999)
  • Forasters (2005).
  • A la Toscana (2007)
  • Fora de joc (2010)
  • Si no t'hagués conegut (2019).
  • Dolors, (2019). eSCRITA CON Eulàlia Carrillo E Cristina Clemente.

Cine e televisión[editar | editar a fonte]

  • Nissaga, l'herència, TV3.
  • EVA (2011).
  • Sin identidad (serie) (2014-2015), Atresmedia.

Premios[editar | editar a fonte]

  • 1985: Premio Marqués de Bradomín por Caleidoscopis i fars d'avui, que se estreou o ano seguinte.
  • 1996: Premio Nacional de Literatura Dramática pola súa obra Morir.
  • 2000: Premio Nacional de Teatro da Generalitat de Catalunya.
  • 2002: Premio Max de Artes Escénicas pola súa obra Després de la pluja na categoría de Premio Max para a Mostra de Artes Escénicas coa maior presenza internacional.
  • 2003: Premio cidade de Barcelona.
  • 2004: Candidatura na categoría de Mellor adaptación dunha obra para Dissabte, diumenge i dilluns.
  • 2006: Candidatura na categoría de Mellor dramaturgo en catalán / valenciano pola súa obra Forasters.
  • 2018: Premio Rosalía de Castro do Centro PEN Galicia.[7]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ «Tres veterans de l`escena catalana». la vanguardia, 30-01-2016, pp. 25.
  2. ↑ "From Catalonia, in instalments". The Age (en inglés). 2004-08-05. Consultado o 2021-01-16. 
  3. ↑ "Sergi Belbel". www.editionstheatrales.fr (en francés). Consultado o 2021-01-16. 
  4. ↑ "Belbel: ‘CAMA DOUS POR DOUS PARA DOUS’" (PDF). sarabelateatro.com. 
  5. ↑ Déc, Publié par Pierre Monastier 13; 2017 (2017-12-12). "[Entretien] Sergi Belbel « Le metteur en scène ne sert à rien!»". Profession Spectacle le Mag' (en francés). Consultado o 2021-01-16. 
  6. ↑ Aymeric Rollet (préf. Carlos Batlle, Enric Gallén et Mònica Güell), , Lleida / Barcelona / Paris, Punctum / Institut del Teatre / Universitat Pompeu Frabra / Université Paris Sorbonne, 2016, 527 p.
  7. ↑ "Entrega de los XII Premios Rosalía de Castro Cidade da Cultura". www.cidadedacultura.gal. Consultado o 2021-01-16. 
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sergi_Belbel&oldid=6345110»