Sentinel (misións espaciais)
Sentinel é unha serie de misións espaciais da Axencia Espacial Europea que son parte do programa Copérnico para a observación da Terra co fin de estudar o cambio climático, a extensión do xeo polar, problemas de urbanismo e agricultura e dar apoio en situacións de catástrofe natural, entre outros.[1]
Características
[editar | editar a fonte]As misións Sentinel están formadas por satélites ou por instrumentos científicos a bordo de satélites de terceiros co fin de facer determinadas observacións. Cada misión está centrada na observación de determinadas características usando certos instrumentos.[2][3]
Sentinel 1
[editar | editar a fonte]A misión Sentinel 1 está formada por catro satélites, dous deles (Sentinel 1A e 1B) lanzados o 3 de abril de 2014 e o 25 de abril de 2016, cos outros dos (Sentinel 1C e 1D) a ser lanzados no futuro. Son satélites de observación mediante radar de apertura sintética en banda C construídos sobre o bus Prima e cunha masa de máis de 2000 kg. Os satélites poden observar cunha resolución de entre 5 e 25 m segundo o modo operativo. A misión está pensada para ter continuidade cos datos dos satélites ERS e Envisat. Sentinel-B finalizou a súa misión en 2022.[4][2][3]
Sentinel 2
[editar | editar a fonte]Os Sentinel 2 están adicados a obter imaxes multiespectrais de alta resolución para monitorizar a cobertura vexetal e hidrolóxica, o solo e as áreas costeiras, entre outros. Tamén poden enviar información a servizos de emerxencia. Lanzáronse o Sentinel 2A o 23 de xuño de 2015, o Sentinel 2B o 7 de marzo de 2017 e o Sentinel 2C o 5 de setembro de 2024, con previsión de lanzar no futuro o Sentinel 2D. Os instrumentos dos Sentinel 2 poden producir imaxes cubrindo 290 km de ancho cunha resolución espacial de entre 10 e 20 m en trece canais, desde o visible ao infravermello. Están pensados para dar continuidade ás misións Landsat e SPOT e usan o bus AstroBus-L, cunha masa duns 1130 kg.[5][2][3]
Sentinel 3
[editar | editar a fonte]Os Sentinel 3 son satélites con varios instrumentos para medir a topografía da superficie oceánica, a temperatura e a cor da terra e do mar e servir de apoio para os sistemas de predición meteorolóxica e observación climática. Os seus datos dan continuidade a misións como Envisat e CryoSat. Están construídos co bus Prima, contando cunha masa duns 1200 kg. O Sentinel 3A lanzouse o 16 de febreiro de 2016, mentres que Sentinel 3B foi lanzado o 25 de abril de 2018, cos Sentinel 3C e 3D a ser lanzados no futuro.[6][2][3]
Sentinel 4
[editar | editar a fonte]Sentinel 4 consiste nun sondeador no visible, no ultravioleta e no infravermello próximo que viaxará a bordo dun satélite meteorolóxico Meteosat Third Generation no futuro. O instrumento está pensado para obter datos da calidade do aire e medir os niveis de ozono, dióxido de nitróxeno, dióxido de xofre, formaldehido e outras especies, así como medir o espesor óptico de aerosoles e a dispersión destes coa altura.[7][2][3]
Sentinel 5P
[editar | editar a fonte]Sentinel 5P (P de Precursor) é un satélite de baixo custo lanzado como adianto de Sentinel 5. Foi lanzado o 13 de outubro de 2017 e está adicado a estudar a química atmosférica mediante a medición de gases traza e aerosoles que afectan á calidade do aire. O satélite da continuidade aos datos de Envisat e Aura. Usa o bus AstroBus-L 250M e ten unha masa de 900 kg.[8][2][3]
Sentinel 5
[editar | editar a fonte]Sentinel 5 é un instrumento que viaxará a bordo dos satélites METOP-SG para estudar a atmosfera, continuando as observacións de Sentinel 5P.[9][2][3]
Sentinel 6
[editar | editar a fonte]- Artigo principal: Sentinel-6.
Sentinel 6, tamén coñecidos como Jason-CS, son satélites para facer medicións altimétricas mediante radar da altura da superficie mariña para estudos oceanográficos e climáticos. Os Sentinel 6 usan unha plataforma derivada de CryoSat. O primeiro foi lanzado o 21 de novembro de 2020 e están deseñados para dar continuidade aos datos dos satélites Jason.[10][2][3]
Expansións Sentinel
[editar | editar a fonte]Ademais das misións en curso, hai planificadas seis misións de expansión para seguir dando servizo no futuro:[11]
- CHIME (Copernicus Hyperspectral Imaging Mission for the Environment): un satélite para observar mediante un espectrómetro do visible ao infravermello co que proporcionar información e apoio á agricultura sostible, á xestión da biodiversidade e caracterizar as propiedades dos solos.
- CIMR (Copernicus Imaging Microwave Radiometer): un radiómetro de microondas para medir a temperatura do mar, a concentración de xeos mariños e a salinidade da superficie do mar.
- CRISTAL (Copernicus Polar Ice and Snow Topography Altimeter): un satélite cun altímetro radar e un radiómetro de microondas para medir o espesor do xeo mariño e da neve.
- LSTM (Copernicus Land Surface Temperature Monitoring): un satélite cun sensor no infravermello térmico de alta resolución temporal e espacial para medir a temperatura da superficie do solo.
- ROSE-L (Copernicus L-band Synthetic Aperture Radar): un radar de apertura sintética en banda L capaz de atravesar vexetación, neve e xeo, proporcionando información que os Sentinel 1 non poden dar agora.
Historial de lanzamentos
[editar | editar a fonte]Misión[1][4][5] | Data de lanzamento[1][4][5] | Foguete lanzador[1][4][5] | Notas[1][4][5] |
---|---|---|---|
Sentinel 1A | 3 de abril de 2014 | Soiuz-ST A Fregat-M | Éxito |
Sentinel 2A | 23 de xuño de 2015 | Vega | Éxito |
Sentinel 3A | 16 de febreiro de 2016 | Rokot KM | Éxito |
Sentinel 1B | 25 de abril de 2016 | Soiuz-ST A Fregat-M | Éxito |
Sentinel 2B | 7 de marzo de 2017 | Vega | Éxito |
Sentinel 3B | 25 de abril de 2018 | Rokot KM | Éxito |
Sentinel 5P | 13 de outubro de 2017 | Rokot KM | Éxito |
Sentinel 6A | 21 de novembro de 2020 | Falcon 9 | Éxito |
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Mark Wade (2023). "Sentinel" (en inglés). Consultado o 11 de decembro de 2023.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 ESA (ed.). "The Sentinel missions" (en inglés). Consultado o 11 de decembro de 2023.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 ESA (ed.). "Sentinel Overview" (en inglés). Consultado o 11 de decembro de 2023.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Gunter Dirk Krebs (2023). Gunter's Space Page, ed. "Sentinel 1A, 1B, 1C, 1D" (en inglés). Consultado o 11 de decembro de 2023.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Gunter Dirk Krebs (2023). Gunter's Space Page, ed. "Sentinel 2A, 2B, 2C, 2D" (en inglés). Consultado o 11 de decembro de 2023.
- ↑ Gunter Dirk Krebs (2023). Gunter's Space Page, ed. "Sentinel 3A, 3B, 3C, 3D" (en inglés). Consultado o 11 de decembro de 2023.
- ↑ Gunter Dirk Krebs (2023). Gunter's Space Page, ed. "MTG-S 1, 2 (Meteosat 13, 16 / Sentinel 4A, 4B)" (en inglés). Consultado o 11 de decembro de 2023.
- ↑ Gunter Dirk Krebs (2023). Gunter's Space Page, ed. "Sentinel 5p" (en inglés). Consultado o 11 de decembro de 2023.
- ↑ Gunter Dirk Krebs (2023). Gunter's Space Page, ed. "METOP-SG-A 1, 2, 3" (en inglés). Consultado o 11 de decembro de 2023.
- ↑ Gunter Dirk Krebs (2023). Gunter's Space Page, ed. "Jason-CS A, B (Sentinel 6A, 6B / Sentinel 6 Michael Freilich)" (en inglés). Consultado o 11 de decembro de 2023.
- ↑ ESA (ed.). "Copernicus Sentinel Expansion missions" (en inglés). Consultado o 11 de decembro de 2023.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Sentinel |