Secuencia de inserción
Unha secuencia de inserción (IS na súa abreviación en inglés), elemento de inserción ou elemento de secuencia de inserción é unha curta secuencia de ADN que actúa como un elemento transpoñible simple. As secuencias de inserción teñen dúas características principais: son pequenas en relación con outros elementos transpoñibles (xeralmente son de entre 700 e 2500 bp de longo) e só codifican proteínas implicadas na actividade de transposición (deste modo son diferentes doutros transposóns, que tamén levan xenes accesorios como os de resistencia a antibióticos). Estas proteínas son xeralmente a transposase que cataliza a reacción encimática que permite que a secuencia de inserción se mova, e tamén unha proteína regulatoria que estimula ou inhibe a actividade de transposición. A rexión codificante nunha secuencia de inserción adoita estar flanqueada por repeticións invertidas. Por exemplo, a ben coñecida IS911 (1250 bp) está flanqueada por dous extremos de repeticións invertidas de 36 bp e a rexión codificante ten dous xenes que se solapan parcialmente chamados orfA e orfAB, que codifican a transposase (OrfAB) e unha proteína regulatoria (OrfA). Unha secuencia de inserción determinada pode denominarse como ISn, onde n é un número (por exemplo, IS1, IS2, IS3, IS10, IS50, IS911, IS26 etc.); porén, este non é o único esquema de nomenclatura usado. Aínda que o termo secuencia de inserción se utiliza maiormente no contexto dos xenomas procariotas, certas secuencias de ADN eucariotas que pertencen á familia dos elementos transpoñibles Tc1/mariner poden considerarse tamén secuencias de inserción.[1]
Ademais de apareceren autonomemente, as secuencias de inserción poden tamén aparecer como parte de transposóns compostos; nun transposón composto dúas secuencias de inserción flanquean un ou máis xenes accesorios, tales como un xene de resistencia a antibióticos (por exemplo Tn10, Tn5). Non obstante, existe outro tipo de transposóns, chamados transposóns unidade, que non levan secuencias de inserción nos seus extremos (por exemplo Tn7).
Un transposón complexo non depende dunha secuencia de inserción flanqueante para o seu encima resolvase. A resolvase é parte do xenoma tns e corta nas repeticións invertidas flanqueantes.
A frecuencia de transposición de elementos de secuencia de inserción depende de múltiples parámetros, como a fase de crecemento do cultivo, a composición do medio, a tensión de oxíxeno, a escala de crecemento e a corformación estrutural de sitios diana (por exemplo: curvatura, presenza de certos motivos, composición do ADN).[2]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Mahillon, Jacques; Chandler, Michael (2020-12-26). "Insertion Sequences". Microbiology and Molecular Biology Reviews (en inglés) 62 (3): 725–774. ISSN 1092-2172. PMC 98933. PMID 9729608. doi:10.1128/MMBR.62.3.725-774.1998.
- ↑ Goncalves GA, Oliveira PH, Gomes AG, Prather KL, Lewis LA, Parzeres DM, Monteiro GA (2014). "Evidence that the insertion events of IS2 transposition are biased towards abrupt compositional shifts in target DNA and modulated by a diverse set of culture parameters" (PDF). Appl Microbiol Biotechnol 98 (15): 6609–6619. PMID 24769900. doi:10.1007/s00253-014-5695-6. hdl:1721.1/104375.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Campbell, Neil A. and Reece, Jane B. (2002). Biology (6ª ed.), pp. 345–346. San Francisco: Benjamin Cummings. ISBN 0-8053-6624-5.
- Mahillon Jacques, Chandler Michael (2020). "Insertion sequences". Microbiology and Molecular Biology Reviews 62 (3): 725–774. PMC 98933. PMID 9729608. doi:10.1128/MMBR.62.3.725-774.1998.
- Prescott, Lansing M.; Harley, John P.; and Klein, Donald A. (2002). Microbiology (5th ed.), pp. 298–299. New York: McGraw-Hill. ISBN 0-07-232041-9.
- Shuler, Michael L. and Kargi, Fikret (2002). Bioprocess Engineering: Basic Concepts (2ª ed.), p. 220. Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall PTR. ISBN 0-13-081908-5.