Sadurniño de Tolosa
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | século III Patras, Grecia |
| Morte | c. 257 Tolosa |
| Lugar de sepultura | Basílica Saint-Sernin de Toulouse (pt)  |
| Bispo | |
| | |
| Datos persoais | |
| Relixión | Igrexa católica |
| Actividade | |
| Ocupación | sacerdote |
| Período de tempo | Imperio Romano |
| Enaltecemento | |
| Día de festividade relixiosa | 29 de novembro |
Sadurniño de Tolosa, finado en Tolosa (Francia) no ano 257, foi un misioneiro romano que predicou nas Galias, os Pireneos e a Península Ibérica. Foi o primeiro bispo de Tolosa, onde foi martirizado polos pagáns segundo as Actas de Surio, aínda que outras testemuñas, coñecidas como as Actas de San Sadurniño sitúano no século I.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
A súa vida baséase en fontes tardías, como a Passio Saturnini do século V, que a presentan repleta de lendas e feitos inverosímiles. Así, as actas antigas que utiliza Gregorio de Tours na súa obra, considérano orixinario de Patras (Grecia) e sitúano moito antes, no século I, como discípulo directo de Xesús en Galilea e acompañante de San Pedro a Antioquía e Roma.
Parece que Sadurniño predicou nunha zona da Galia a mediados do século III e que cara ao ano 250 era o líder da comunidade cristiá, e como tal foi elixido primeiro bispo de Tolosa, no consulado de Decio e Grato. Probablemente era un dos "Apóstolos dos galos" que enviou o papa Fabián cara ao ano 250 a cristianizar a Galia.
En Tolosa xa había algúns cristiáns e conseguiu converter uns poucos máis. Tamén construíu un pequeno templo onde cada día celebraba misa. Para chegar a este templo pasaba por diante do capitolio da cidade, onde había un templo pagán. Parece que houbo confrontacións entre Sadurniño e os sacerdotes pagáns, que o obrigaron a facer un sacrificio aos deuses, cousa que se negou a facer, polo cal foi encarcerado e condenado a morte: foi ligado a un touro bravo que o arrastrou polas rúas ata a morte.
Lenda de Pamplona[editar | editar a fonte]
Sen fundamento histórico, atribúese a Sadurniño o bautismo de Honesto, a quen coñecería a comezos do súa predicación, en Nimes. Xuntos, continuaron a viaxe; en Carcasona, o prefecto romano encarcerounos pero un anxo liberounos. Honesto continuou ata Pamplona, desde onde chamou a Sadurniño. Cando chegou, converteron o senador romano Firme e a súa esposa, entre outros cidadáns. O fillo do senador, Fermín de Amiens, sería despois o bispo de Amiens e co tempo canonizado. Honesto foi martirizado na cidade e Sadurniño, con quen será o seu sucesor, Hilario, marchou cara ao norte, ata chegar a Tolosa.
É posible que a lenda se crease para xustificar que san Sadurniño sexa o patrón da cidade, ademais de relacionalo tamén coa historia de san Fermín.
Veneración[editar | editar a fonte]
A súa festa celébrase o 29 de novembro. É patrón de Pamplona, Tolosa (Francia) e Cagliari (Italia), ademais doutras localidades españolas como Artajona (Navarra), Sant Sadurní d'Anoia ou Sant Sadurní d'Osormort (provincia de Barcelona).
