Sadako Ogata
Sadako Ogata | |
---|---|
![]() | |
Nacemento | 16 de setembro de 1927 |
Lugar de nacemento | Toquio |
Falecemento | 22 de outubro de 2019 |
Lugar de falecemento | Toquio |
Nacionalidade | Xapón |
Relixión | Igrexa católica |
Alma máter | Georgetown University Law Center, Universidade de California en Berkeley, Catlin Gabel School, Universidade de Toquio, Universidade de Georgetown, Walsh School of Foreign Service e Sacred Heart School |
Ocupación | politicóloga, diplomática, profesora e participante do fórum internacional |
Cónxuxe | Shijūrō Ogata |
Fillos | Atsushi Ogata |
Premios | comendador da Lexión de Honor, Gran Cruz da Orde do Mérito da República Federal de Alemaña, Dame Commander of the Order of St Michael and St George, Orden da Cultura, Prêmio Ramon Magsaysay, Premio Félix Houphouët-Boigny, Premio Indira Gandhi, Four Freedoms Award - Freedom from Want, Philadelphia Liberty Medal, Freedom Award, Delta Prize for Global Understanding, Peace Prize of Hesse, Pessoa de Mérito Cultural, Orden da Amistade, Order of the Companions of O. R. Tambo e honorary doctorate of the Vrije Universiteit Brussel |
Na rede | |
![]() | |
[ editar datos en Wikidata ] | |
Sadako Ogata, (緒方 貞子 Sadako Ogata ) nada en Toquio como Sadako Nakamura o 16 de setembro de 1927 e finada ibídem o 22 de outubro de 2019, foi unha mestra, diplomática e conferenciante xaponesa, antiga Alta Comisionada das Nacións Unidas para os Refuxiados. Despois de rematar o seu mandato, foi nomeada presidenta da Axencia de Cooperación Internacional do Xapón o 1 de outubro de 2003.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Procedente dunha familia de diplomáticos, estudou ciencias políticas. En 1953 obtivo un máster na Universidade de Georgetown en Washington e graduouse na Universidade de California, Berkeley en 1963 antes de regresar ao Xapón. De 1965 a 1974 foi profesora de Relacións Internacionais na Universidade do Sagrado Corazón e na Universidade de Oftalmoloxía de Toquio. De 1974 a 1976 foi profesora axudante na Universidade Cristiana Internacional. En 1976, regresou aos Estados Unidos, esta vez para representar ao seu país nas Nacións Unidas en Nova York, onde inicialmente ocupou o rango de ministra, máis tarde foi enviada especial. En 1980 regresou a Toquio e converteuse en profesora e máis tarde directora do Instituto de Relacións Internacionais da Universidade Sophia de Toquio. En 1989 foi decana.
Ogata era membro do Club de Roma.
Actividades para a ONU[editar | editar a fonte]
De 1982 a 1985 foi a representante xaponesa da Comisión de Dereitos Humanos des Nacións Unidas . En 1990, traballou brevemente como experta independente na Comisión de Dereitos Humanos da ONU en Myanmar.
De 1991 a 2000 Sadako Ogata foi a Alta Comisionada das Nacións Unidas para os Refuxiados (ACNUR). Foi elixida por primeira vez pola Asemblea Xeral das Nacións Unidas en 1990 para un mandato de tres anos e tomou posesión o 1 de xaneiro de 1991. En 1993 foi elixida por outros cinco anos e de novo en 1998 por dous anos. ACNUR nese tempo, na década de 1990, interveu no xenocidio de Ruanda e no conflito bélico da antiga Iugoslavia (guerras iugoslavas).
O seu sucesor neste cargo en 2001 foi o holandés Ruud Lubbers.
A principios de 2002, Ogata rexeitou a oferta do primeiro ministro Jun'ichirō Koizumi de suceder ao ministro de Asuntos Exteriores destituído Makiko Tanaka.
Familia[editar | editar a fonte]
Sadako Ogata era bisneta de Inukai Tsuyoshi[1]; o seu avó materno era o antigo ministro de Asuntos Exteriores Kenkichi Yoshizawa.
O sogro de Ogata era o antigo vice-primeiro ministro Taketora Ogata,
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "Sadako Ogata: First female UN refugee chief dies at 92". BBC News (en inglés). 2019-10-29. Consultado o 2022-07-09.
![]() |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Sadako Ogata ![]() |