Síndrome da muller branca desaparecida

A síndrome da muller branca desaparecida (Missing White Woman Syndrome, MWWS, en inglés) é unha teoría sociolóxico-xornalística orixinada nos Estados Unidos de América que se refire á atención desproporcionada que se lles dá nos medios de comunicación (principalmente televisión, radio e xornais) aos casos de persoas desaparecidas cando estas son mulleres novas ou cativos, de clase media ou media-alta, e de raza branca, en comparación con casos de desaparicións de homes, así coma mulleres doutras clases sociais ou razas.^[1]

Segundo o Ministerio do Interior de España, entre 2007 e 2011 foron recibidas 72.018 denuncias na Policía Nacional por desaparición^[2]. Porén, só unha mínima porcentaxe destas recibe cobertura por parte dos medios. Segundo varios expertos, coma o xornalista Francisco Canals Carreras, á audiencia interésanlle máis os sucesos relacionados con mulleres de menos de 40 anos, atractivas, e de clase media-alta, e iso fai que os medios lle presten máis atención a estes casos, nun fenómeno que se coñece coma Teoría da Agenda Setting.^[3]

En Galicia, diversas desaparicións foron sometidas a unha gran cobertura dos medios de comunicación. Entre elas, destaca a desaparición e asasinato de Asunta Basterra, cuxo corpo sen vida foi encontrado nunha pista forestal no concello de Teo ao día seguinte de desaparecer, o 22 de setembro de 2013. Outro exemplo significativo deste fenómeno xornalístico é o caso da desaparición de Iván Durán Valverde, de 30 anos, ao que se lle perdeu a pista en Baiona o 25 de agosto de 2016. A dita desaparición pasou practicamente inadvertida nos medios, mentres que a desaparición de Diana Quer, que se producira só 5 días antes, recibira unha sobreatención por parte dos mesmos medios^[4].