Sérgio Godinho
Sérgio Godinho | |
---|---|
![]() | |
Nacemento | 31 de agosto de 1945 |
Lugar de nacemento | Porto |
Nacionalidade | Portugal |
Ocupación | poeta, compositor, cantante, guionista, compositor de cancións e artista discográfico |
Premios | Oficial da Ordem da Liberdade |
Na rede | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() | |
[ editar datos en Wikidata ] | |
Sérgio Godinho é un poeta, compositor e intérprete de cancións portugués.
Biografía[editar | editar a fonte]
Nado en 1945 no Porto, e con máis de 30 anos de carreira, Sérgio Godinho é un dos grandes nomes da música portuguesa, caracterizado tamén pola súa figura polifacética que o fixo participar tamén en series de televisión, cinema, e mesmo teatro, tanto como dramaturgo, músico e realizador.
Aos 20 anos sae de Portugal, para fuxir do recrutamento forzoso para a guerra colonial na África. Permanece 9 anos afastado do país. A súa estadía máis demorada será en París, onde integra durante dous anos o elenco do musical “Hair” e comeza a facer as súas primeiras músicas, tomando contacto con outros músicos portugueses no exilio, como José Mário Branco, José Afonso e Luís Cília. Pasou parte do exilio tamén en Ámsterdam, Brasil e Vancouver.
En 1971 colabora no primeiro álbum en solitario de José Mário Branco, Mudam-se os tempos mudam-se as vontades, e gravando nese mesmo ano en Francia o seu propio primeiro LP en solitario Os sobreviventes. Aíndo do exilio data a gravación Pré-histórias (1972). Aínda que constantemente censurados, estes álbums conseguiron alcanzar a popularidade entre o público portugués no ano seguinte, chegando a ser mesmo premiado pola prensa como “Autor do ano” e Os Sobreviventes como “Disco do ano”.
Xa no Canadá, casou con Shila, compañeira na compañía de teatro The Living Theatre, estabelecéndose nunha comunidade hippie en Vancouver. Alí recibirá a nova da revolución do 25 de abril, que o leva a regresar a Portugal. Xa en terras lusitanas, edita o álbum À queima-roupa (1974) cun enorme éxito, e percorre o país actuando en manifestacións populares.
Desde entón até hoxe a súa carreira continúa, sendo autor dalgunhas das cancións máis aclamadas da historia da música portuguesa[Cómpre referencia], como "É terça-feira" e "Com um brilhozinho nos olhos".
Discografía[editar | editar a fonte]
Álbums orixinais[editar | editar a fonte]
- Os sobreviventes (1971)
- Pré-histórias (1972)
- À queima-roupa (1974)
- De pequenino se torce o destino (1976)
- Pano-cru (1978)
- Campolide (1979)
- Canto da boca (1981)
- Coincidências (1983)
- Salão de festas (1984)
- Na vida real (1986)
- Os amigos de Gaspar (1988)
- Aos amores (1989)
- Tinta permanente (1993)
- O elixir da eterna juventude (1996)
- Domingo no mundo (1997)
- Lupa (2000)
- O irmão do meio (2003)
- Ligação directa (2006)
Álbums ao vivo[editar | editar a fonte]
- Noites passadas (1995)
- Rivolitz (1998)
- Afinidades (co grupoClã) (2001)
- Nove e meia no Maria Matos (2008)
Recompilacións[editar | editar a fonte]
- Era uma vez um rapaz (1985)
- Escritor de canções (1990)
- Biografias do amor (2001)
- Setenta e Um - Oitenta e Seis - O melhor de Sérgio Godinho (2004)
Bandas sonoras[editar | editar a fonte]
- A Confederação (LP, Diapasão/Sassetti) (1978)
- Kilas, o mau da fita (1979)
EPs[editar | editar a fonte]
- Romance de um dia na estrada (Guilda da Música/Sassetti) (1971)
Sinxelos[editar | editar a fonte]
- Na Boca do lobo (Guilda da Música/Sassetti) (1975)
- Liberdade (Guilda da Música/Sassetti) (1975)
- Nós por cá todos bem (1977)
Colaboracións[editar | editar a fonte]
- Espanta Espíritos - Espanta Espíritos (1995)
- O Assobio da Cobra - Manuel Paulo (2004)
- Sons da Fala - Sons da Fala (2007)