Saltar ao contido

Rozadoira

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Imaxe dunha rozadoira.

A rozadoira[1] é unha máquina utilizada en xardinaría para cortar as malas herbas a niveis de chan e para repasar os lugares aos que un cortacéspede non pode chegar, como as esquinas e os bordos. O corte realízao cun fío de nailon ou coitelas presentadas en discos.

Tamén pode ser unha máquina que corta, prensa e machuca as herbas, plantas e ramas que crecen no campo, para conseguir un secado máis rápido e uniforme do terreo. Este tipo de rozadoiras poden ser accionadas e arrastradas por un tractor. As unidades do corte pódense montar por baixo do tractor entre as rodas dianteiras e posteriores, ou ben, montar na parte posterior cun enganche de tres puntos.[2]

Rozadoira a gasolina

[editar | editar a fonte]
Preparación inicial

Verificación do equipo: Iñantes de usar a rozadoira, o usuario debe asegurarse de que estea en bo estado. Debe revisar as coitelas, o cabezal de corte e calquera compoñente móbil para asegurarse de que non haxa danos ou desgaste excesivo. Combustíbel: Débese encher o tanque de combustíbel coa mestura axeitada de gasolina e aceite segundo as recomendacións do fabricante.

Arrinque do motor

O usuario debe asegurarse de que a rozadoira estea colocada sobre unha superficie plana e estábel. Débese acender o interruptor de aceso/apagado na posición correcta. Se a rozadoira ten un cebador, debe premerse varias veces para bombear combustíbel ao carburador. Debe suxeitarse firmemente a rozadoira e tirar do cordón de arrinque cun movemento rápido e firme ata que o motor arrinque.

Xeración de enerxía

O motor da rozadoira, que funciona con gasolina, xera enerxía para alimentar o mecanismo de corte. A gasolina entra ao carburador, onde se mestura con ar na proporción axeitada. A mestura de combustíbel e ar entra na cámara de combustión, e a buxía xera unha faísca que acende a mestura, provocando a combustión. A enerxía liberada durante a combustión impulsa o pistón, que á súa vez fai virar o cigüeñal e o volante de inercia, xerando movemento e potencia.

Mecanismo de corte

A potencia xerada polo motor transmítese ao mecanismo de corte a través dun eixo ou unha transmisión. Dependendo do modelo da rozadoira, o mecanismo de corte pode ser unha cabeza de nailon con fío dese mesmo material para cortar herba lixeira ou coitelas metálicas para cortar maleza máis densa e arbustos.

Operación e mantemento

Unha vez que a rozadoira está en funcionamento, débese axustar a velocidade e a altura de corte segundo as necesidades. Débense realizar cortes suaves e evitar forzar a máquina para prolongar a súa vida útil. Débese realizar un mantemento regular, como a limpeza do filtro de ar, o cambio de aceite, e o afiado de coitelas, para garantir un rendemento óptimo.

Medidas de seguridade

[editar | editar a fonte]

Cómpre ter en conta que a máquina se colga do pescozo cunha cinta grosa e lévase por debaixo da axila apoiada na cadeira, onde o brazo esquerdo aparece moito máis longo ca o dereito, de maneira que o corpo do xardineiro quede centrado respecto ao "pseudo-manillar" (nas máquinas modernas de baixo prezo isto non é así).

A máquina debe estar equipada cun protector, consistente nunha chapa que cobre a parte superior dos elementos de corte, que evita que saian pedras, restos vexetais ou outros obxectos proxectados cara ao usuario.

É obrigatorio que o operario leve casco de protección, con reixa ou pantalla para protexer a cara. Por outra parte, se no terreo hai moitos obxectos ou pedras soltas, tamén é conveniente que utilice roupa axustada, cómoda e resistente para protexer o corpo de posibles impactos por proxección.

O protector incorporado na máquina non garante a protección contra obxectos proxectados cara adiante e, por iso, cómpre ter moito coidado coas persoas que poidan estar nas proximidades do operario. Como norma xeral, a persoa que utilice a desbrozadora debe asegurarse de que non hai ninguén a menos de 15 metros, especialmente diante súa.

Tamén é recomendable o uso de orelleras de protección, así como luvas acolchadas e con superficie antiescorregadiza para mellorar o agarre e evitar rozaduras e golpes nas mans, e botas de seguridade con sola antiescorregadiza.

Accesorios

[editar | editar a fonte]
  • Disco metálico, moito máis potente ca o fío de nailon, e que serve para cortar matogueiras e malas herbas grandes. Teñen entre 3 e 22 dentes —estes últimos permiten cortar madeira.
  • Cortasebes
  • Serra ou podadora con dentes, para cortar arbustos e pólas.

Antes da invención e adopción da rozadoira mecánica, nos lugares onde resultaba pouco práctico ou pouco económico o uso dun cortacéspede, a herba cortábase a man empregando unha dalla ou unha fouce.

Marcas de rozadoiras

[editar | editar a fonte]

ExpertosEnJardinería (2024). Desbrozadora, tu aliada en el jardín[1]

  1. Ciudad Valls, Iván. "La jardineria urbana y los trastornos musculoesqueléticos en España". Universitat Politècnica de Catalunya.