Rose Tremain

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaRose Tremain
Biografía
Nacemento2 de agosto de 1943 Editar o valor em Wikidata (80 anos)
Londres, Reino Unido Editar o valor em Wikidata
Booker Prize judge (en) Traducir
Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeReino Unido Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade de Anglia do Leste
Universidade de París
Francis Holland School (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónescritora , novelista , guionista Editar o valor em Wikidata
EmpregadorUniversidade de Anglia do Leste Editar o valor em Wikidata
Membro de
LinguaLingua inglesa Editar o valor em Wikidata
Obra
Obras destacables
Premios

IMDB: nm0871857 Discogs: 3862523 Editar o valor em Wikidata


Rose Tremain, nada en Londres o 2 de agosto de 1943, é unha escritora e profesora inglesa, reitora (Chancellor) da Universidade de East Anglia.[1] É membro da Orde do Imperio Británico e da Royal Society of Literature.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Naceu co nome de Rosemary Jane Thomson. O seu bisavó paterno foi William Thomson, o arcebispo de York de 1862 a 1890.[2] Foi educada na Francis Holland School, Crofton Grange School, a Sorbona (1961–1962) e na Universidade de East Anglia, titulada en Literatura inglesa.[3] Foi profesora de Escritura creativa na Universidade de East Anglia de 1988 a 1995, e en 2913 foi elixida Chancellor.[4]

En 1971 casou con Jon Tremain, con quen ao ano seguinte tivo unha filla, a actriz Eleanor Tremain. Ao cabo de cinco anos separáronse, e en 1982 casou co director de teatro Jonathan Dudley. O matrimonio durou nove anos, e desde 1992 ten unha relación con Richard Holmes.[5] Vive en Norfolk.[6][7]

Estilo[editar | editar a fonte]

As súas influencias inclúen William Golding, autor de O señor das moscas, e a novela de Gabriel García Márquez Cien años de soledad, así como o realismo máxico.[5]

É autora de novela histórica que presenta os seus personaxes "desde ángulos inesperados, prestando atención aos marxinais".[3]

En 2009 doou o seu relato The Jester of Astapovo ao proxecto de Oxfam "Ox-Tales", catro coleccións de relatos escritos por 38 autores e autoras do Reino Unido. A súa historia foi publicada no volume 'Earth'.[8]

Recoñecementos[editar | editar a fonte]

Obra[editar | editar a fonte]

Novelas[editar | editar a fonte]

Relatos[editar | editar a fonte]

  • The Colonel's Daughter and other stories (1983)
  • The Garden of the Villa Mollini and other stories (1987)
  • Evangelista's Fan and other stories (1994)
  • The Darkness of Wallis Simpson and other stories (2006)
  • The American Lover (2014)

Infantil-xuvenil[editar | editar a fonte]

  • Journey to the Volcano (1985)

Memorias[editar | editar a fonte]

  • Rosie: Scenes from a Vanished Life (2018)

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Writer is new university chancellor". BBC News (en inglés). 14 de abril de 2013. Consultado o 24 de novembro de 2018. 
  2. "Thomson, William (1819–1890), archbishop of York | Oxford Dictionary of National Biography" (en inglés). doi:10.1093/ref:odnb/978No0198614128.001.0001/odnb-9780198614128-e-27330. 
  3. 3,0 3,1 Rustin, Susanna (9 de maio de 2003). "Costume dramatist". The Guardian (en inglés). 
  4. "Novelist Rose Tremain appointed as new UEA chancellor". BBC News (en inglés). 14 de abril de 2013. Consultado o 9 de maio de 2014. 
  5. 5,0 5,1 Rustin, Susanna (10 de maio de 2003). "Profile: Rose Tremain". the Guardian (en inglés). Consultado o 24 de novembro de 2018. 
  6. Notas sobre a autora na edición de Vintage Books de 2002 da obra Sacred County.
  7. "Journeys home: Rose Tremain reflects on the past and her present life writing in the south of France". The Independent (en inglés). 5 de marzo de 2010. Consultado o 9 de maio de 2014. 
  8. "Oxfam: Ox-Tales". Arquivado dende o orixinal o 20 de maio de 2009. Consultado o 20 de xuño de 2019. 
  9. "Rose Tremain’s ‘Gustav Sonata’ wins Ribalow Prize for Jewish fiction". Jewish Telegraphic Agency (en inglés). 25 de xaneiro de 2018. Consultado o 11 de xuño de 2019. 
  10. "Announcing the 2017 longlist...". Women's Prize for Fiction (en inglés). 6 de marzo de 2017. Arquivado dende o orixinal o 11 de maio de 2019. Consultado o 11 de maio de 2019. 
  11. Cain, Sian (22 de novembro de 2016). "Costa book award 2016 shortlists dominated by female writers". The Guardian (en inglés). ISSN 0261-3077. Consultado o 11 de maio de 2019. 
  12. "Shortlist for 2013 Walter Scott Prize Announced". Borders Book Festival. Arquivado dende o orixinal o 07 de xuño de 2013. Consultado o 15 de xuño de 2013. 
  13. "Tan Twan Eng wins The Walter Scott Prize". Borders Book Festival. 14 de xuño de 2013. Arquivado dende o orixinal o 08 de setembro de 2013. Consultado o 15 de xuño de 2013. 
  14. Charlotte Williams (15 October 2012). "Random House gets four nods for Wellcome Trust Book Prize". The Bookseller. Consultado o 9 de novembro de 2012. 
  15. "1989 | The Man Booker Prizes". themanbookerprize.com. Arquivado dende o orixinal o 11 de maio de 2019. Consultado o 2019-05-11. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]