Rosalind Picard

Rosalind Picard

Biografía
Nacemento	17 de maio de 1962 (61 anos) Massachusetts, Estados Unidos de América
Datos persoais
País de nacionalidade	Estados Unidos de América
Educación	Instituto de Tecnoloxía de Massachusetts - Doutor en Ciencias (–1991) Berry College (en) Instituto de Tecnoloxía de Xeorxia
Director de tese	Alex Pentland (pt)
Actividade
Ocupación	informática teórica , profesora universitaria , enxeñeira , investigador en intelixencia artificial
Empregador	Instituto de Tecnoloxía de Massachusetts
Membro de	Institute of Electrical and Electronics Engineers
Obra
Doutorando	Andrea L. Thomaz (en) , Timothy Bickmore (en) , Ashish Kapoor (en) , Alan Qi (en) , Carson Reynolds (en) , Ming-Zher Poh (en) , Nikolaos Mavridis (en) , Alex Sherstinsky (en) , Thomas Minka (en) , Winslow Burleson (en) , Hyung-il Ahn (en) , Raul Fernandez (en) e Teresa Marrin Nakra (en)
Premios  IEEE Fellow (en)

Rosalind Wright Picard, nada en Boston o 17 de maio de 1962, é unha enxeñeira informática estadounidense, fundadora e directora do Grupo de Investigación en Computación Afectiva no Media Lab do Instituto de Tecnoloxía de Massachusetts (MIT). Tamén é codirectora do Things That Think Consortium (xunto a H. Ishii e J. Paradiso), que reúne a empresas e persoal investigador para estudar o uso da informática e as comunicacións dos computadores convencionais en obxectos cotiáns, desde xoguetes a electrodomésticos, ou melloras na condución.

Ademais, Picard é cofundadora de dúas empresas que comercializan tecnoloxías inventadas polo seu equipo do MIT. Con Empatica creouse o primeiro reloxo intelixente baseado en intelixencia artificial e aprobado pola Administración de Alimentos e Medicamentos (FDA), e Affectiva proporciona técnicas de intelixencia artificial para o estudo das emocións. Liderou a Iniciativa sobre Tecnoloxía da Comunicación do Autismo, consistente en aplicar a robótica ao estudo dos trastornos do espectro autista (TEA).

Traxectoria

Estudou Enxeñaría Eléctrica no Instituto de Tecnoloxía de Georxia, onde se licenciou en 1984, e estudou un máster e un doutoramento tanto en Enxeñaría Eléctrica como en Ciencias da Computación no MIT en 1991. Mentres realizaba os seus estudos de doutoramento traballou como persoal técnico para AT&T Bell Laboratories onde deseñou chips VLSI (Very Large Scale Integration), un circuíto integrado para o procesado de sinais dixitais, e desenvolveu novos métodos de compresión e análises de imaxes.

Tras doctorarse, iniciou a súa etapa como profesora do Media Lab do MIT, sendo a primeira muller en alcanzar todos os niveis, desde asistente a profesora. Unha das achegas máis creativas de Picard foi a liña de investigación denominada “Computación Afectiva”, sendo a líder o grupo de investigación con ese título no Media Lab do MIT.

Outro campo de investigación que desenvolve simultaneamente ao anterior consiste en tratar de aplicar a intelixencia robótica no estudo do autismo. Os TEA son un complexo grupo de desordes caracterizadas pola deficiencia na comunicación e socialización, e pola gama limitada (e frecuentemente pouco usual) de intereses do individuo. Estas características son as que permitiron a Picard fomentar o uso de tecnoloxías aplicadas na robótica para mellorar e acelerar o ritmo da investigación e a terapia de autismo. Deste xeito, xunto ao seu equipo, desenvolveu unha ferramenta que permite a unha persoa con autismo monitorizar as súas propias reaccións faciais co obxectivo de adestrarlle no recoñecemento de sinais sociais nos demais, é o coñecido como Emotional-Social intelligence Prosthesis (SP).

Cando era novo, Picard describíase como atea, pero sendo adulta converteuse ao cristianismo e transformouse nunha activa defensora das crenzas relixiosas. En 1988, contraeu matrimonio con Len Picard, con quen tivo tres fillos e viven en Newton, Massachusetts.

Publicacións

É autora de preto de douscentos artigos científicos e capítulos de libros sobre a modelaxe de sinais multidimensionais, a visión artificial, recoñecemento de patróns, aprendizaxe automática e a interacción acode-ordenador (IPO). En 1997, publicou o libro Affective Computing no que defende que a intelixencia dos computadores e a súa capacidade de interactuar de forma natural cos humanos pasa por dotar a estes da habilidade de recoñecer, entender e mesmo ter e expresar emocións. Así xorde un grupo de investigación que combinan a enxeñaría e ciencias da computación coa psicoloxía, a ciencia cognitiva, a neurociencia, a sociología e moitos outros aspectos.

Xunto a T. Minka, publicou un traballo chamado Interactive Learning using a ‘Society of Models’, que recibiu o premio ao mellor artigo da Pattern Recognition Society (Asociación Internacional para o Recoñecemento de Patróns (IAPR)) en 1997. Tamén é coautora de varias patentes: Ou.S. Patent 5,706,416, Ou.S. Patent 6415176, Docket Non. IS01739AI. Colabora regularmente coa industria e foi contratada como consultora para empresas tecnolóxicas como Apple, AT&T, BT Group, HP, iRobot ou Motorola.

Recoñecementos

Picard recibiu varios premios e distincións ao longo de toda a súa carreira, desde estudante cando recibiu unha bolsa da Fundación do Instituto de Tecnoloxía de Xeorxia de 1980 a 1983. Formou parte do Comité de Consulta da Fundación Nacional para a Ciencia (NSF polas súas siglas en inglés) na división de Computer, Information Science and Engeneering (CISE).

Recibiu, xunto a Kort e Reilly, o premio ao mellor traballo da teoría que afecta a aprendizaxe humano no ano 2001. En 2005, foi nomeada Fellow do IEEE polas súas contribucións á análise de imaxe e vídeo e de computación afectiva. Recibiu en 2013, xunto a McDuff, Kaliouby e Demirdjian, o premio da cara e papel Xesto para o traballo coas expresións faciais.