Roderick Murchison

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Roderick Murchison
Nome completoRoderick Impey Murchison
Nacemento19 de febreiro de 1792
Lugar de nacementoRoss and Cromarty
Falecemento22 de outubro de 1871 (79 anos)
Lugar de falecementoLondres
SoterradoCemitério de Brompton
NacionalidadeReino Unido de Gran Bretaña e Irlanda
Alma máterDurham School
Ocupaciónbotánico, paleontólogo, xeólogo, militar, entomólogo e escritor
PaiKenneth Murchison of Tarradall
NaiBarbara Mackenzie
CónxuxeCharlotte Murchison
Premiosmembro da Royal Society, Knight Commander of the Order of the Bath, Medalla Copley, Founder’s Medal, honorary doctor of the University of Vienna, Fellow of the Royal Society of Edinburgh, Fellow of the Linnean Society of London, Fellow of the American Academy of Arts and Sciences, Order of Saint Anna, 2nd class, Makdougall Brisbane Prize e Medalha Wollaston
Na rede
WikiTree: Murchison-328 Find a Grave: 18569702 Editar o valor em Wikidata
editar datos en Wikidata ]
Roderick Murchison

Roderick Impey Murchison, nado en Tarradale en 1792 e finado en 1871, foi un xeólogo escocés.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Estudou en Durham e na academia militar de Great Marlow. En 1808 desembarcou en Galicia coas tropas do duque de Wellington e participou nas batallas de Roliça e Vimeiro e na retirada dirixida por John Moore cara á Coruña e na batalla posterior.

Casa en 1815 e dedica dous anos a viaxar por Europa, en especial por Italia. En 1818 aséntase en Inglaterra e fixo amizade con Humprhy Dave que o animou a dedicarse á ciencia, uniuse á Sociedade Xeolóxica de Londres e comeza a explorar coa súa dona a xeoloxía do sur de Inglaterra, cunha especial dedicación ás rochas do noroeste de Sussex, sobre as que escribe o seu primeiro artigo científico.

Con Charles Lyell explora a rexión volcánica de Auverña e tamén o Tirol e Suíza. Un pouco despois con Adam Sedgwick investiga a formación dos Alpes, o artigo que escriben permanece como un dos clásicos da xeoloxía alpina. En 1831 marcha á rexión fronteiriza entre Inglaterra e Gales para estudar as rochas sedimentarias, destes traballos resulta o establecemento do sistema silúrico, que pola primeira vez agrupa unha serie de formacións xeolóxicas cada unha coas súas propias características e fósiles que describe en The Silurian System en 1839.

Contribúe tamén ao establecemento do Devoniano. Con Edouard de Verneuil e Alexander von Keyserling viaxa a Rusia, con eles publica un estudo sobre Rusia e os Urais en 1845.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]