Roberto Eduardo Viola
 | |||||||||||||||
| Biografía | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nacemento | 13 de outubro de 1924  Buenos Aires | ||||||||||||||
| Morte | 30 de setembro de 1994 (69 anos) Buenos Aires | ||||||||||||||
| Causa da morte | Insuficiencia cardíaca | ||||||||||||||
| Lugar de sepultura | Cemiterio de La Chacarita | ||||||||||||||
| Cargos Presidente da Nación Arxentina | |||||||||||||||
| Datos persoais | |||||||||||||||
| País de nacionalidade | Arxentina | ||||||||||||||
| Educación | Escola das Américas Colégio Militar da Nação (pt)  | ||||||||||||||
| Actividade | |||||||||||||||
| Lugar de traballo | Buenos Aires | ||||||||||||||
| Ocupación | Militar | ||||||||||||||
| Período de actividade | 1942 - 1981 | ||||||||||||||
| Partido político | político independente | ||||||||||||||
| Lingua | Lingua castelá | ||||||||||||||
| Carreira militar | |||||||||||||||
| Lealdade | Arxentina | ||||||||||||||
| Rama militar | Exército Arxentino | ||||||||||||||
| Rango militar | tenente xeneral | ||||||||||||||
| Outro | |||||||||||||||
| Condenado por | asasinato (1985) → (Indulto) tortura (1985) Secuestro (1985) Roubo (1985) | ||||||||||||||
Premios | |||||||||||||||
Sinatura  | |||||||||||||||
  | |||||||||||||||
Lista
| |||||||||||||||
Roberto Eduardo Viola (Buenos Aires, 13 de outubro de 1924 ? 30 de setembro de 1994) foi un militar arxentino que exerceu de facto a presidencia da Nación entre o 29 de marzo de 1981 e o 11 de decembro do mesmo ano, durante o Proceso de Reorganización Nacional (1976-1983).
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Viola substituíu a Jorge Rafael Videla por mor de tensións no seo da cúpula militar, insatisfeita coa incapacidade deste último para estabilizar a situación económica e a intranquilidade civil. Viola, partidario da liña branda, afastou aos colaboradores inmediatos de Videla e iniciou unha apertura parcial á reincorporación de políticos de carreira e técnicos civís a cargos públicos. As circunstancias permitiron que a CXT reorganizásese e mobilizase baixo a dirección do sindicalista Saúl Ubaldini, aínda a pesar da prohibición legal.
As medidas económicas do goberno de Viola mostráronse igualmente ineficientes. En vista das repetidas depreciacións do peso fronte ao dólar impulsadas polo ministro de Economía José Martínez de Hoz durante o goberno de Videla, era marcada a preferencia pola compra de divisas; ata os pequenos ahorristas optaban pola tenencia de moeda estranxeira e evitaban investir no país.
O ministro de Economía designado por Viola, Lorenzo Sigaut, asegurou ao ocupar o cargo que ?o que aposta ao dólar, perde?. Días máis tarde realizaría unha depreciación (do peso con respecto ao dólar) do 30 por cento. nun intento desesperado de atraer investimento internacional. A inflación de 1981 alcanzaría o 131% interanual.
Os fracasos en materia económica e as perspectivas aperturistas do goberno de Viola levarían á constitución dunha xunta multipartidaria por parte dos principais partidos políticos, buscando a realización de eleccións. A morte de Ricardo Balbín, quen durante anos fora presidente da Unión Cívica Radical, constituíu unha ocasión de manifestación pública en favor da democracia.
A perspectiva levou á xunta militar a reorganizarse en novembro de 1981. Pasaron a integrala o entón tenente xeneral Leopoldo Galtieri, o entón almirante Jorge Isaac Anaya e o entón brigadier xeral Basilio Lami Dozo, todos eles partidarios dun control máis duro da situación civil. Aínda que Viola non interrompera en ningún momento o accionar represivo nin os operativos contra a "subversión", a fins de decembro de 1981 foi obrigado a renunciar. Substituír Galtieri á fronte do goberno, aínda que por uns días debeu asumir Carlos Lacoste.
En 1983, co regreso da democracia e baixo o goberno constitucional de Raúl Alfonsín, Viola foi arrestado e xulgado polos crimes cometidos durante o seu goberno. En 1985 foi sentenciado a 17 anos en prisión, inhabilitación perpetua para o exercicio de cargos públicos, e perda do grao militar. Xunto con outros líderes militares, foi excarcerado en 1990 grazas ao indulto concedido polo entón presidente Carlos Menem. Morreu en 1994, antes da reapertura das causas na súa contra.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Outros artigos[editar | editar a fonte]
- Golpes de estado na Arxentina
- Proceso de Reorganización Nacional
- Guerra sucia na Arxentina
- Xuízo ás Xuntas
| Predecesor: Jorge Rafael Videla (de facto) |
Gobernante de facto, autotitulado presidente 1981 |
Sucesor: Carlos Alberto Lacoste (de facto) |
