Saltar ao contido

Roberto Eduardo Viola

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaRoberto Eduardo Viola

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento13 de outubro de 1924 Editar o valor en Wikidata
Buenos Aires, Arxentina Editar o valor en Wikidata
Morte30 de setembro de 1994 Editar o valor en Wikidata (69 anos)
Buenos Aires, Arxentina Editar o valor en Wikidata
Causa da morteinsuficiencia cardíaca Editar o valor en Wikidata
Lugar de sepulturaCemiterio de La Chacarita Editar o valor en Wikidata
Presidente da Nación Arxentina
29 de marzo de 1981 – 11 de decembro de 1981
← Jorge Rafael VidelaCarlos Lacoste →
Chief of the Army General Staff (en) Traducir
31 de xullo de 1978 – 29 de decembro de 1979 Editar o valor en Wikidata
Datos persoais
EducaciónEscola das Américas
Colégio Militar da Nação (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Actividade
Lugar de traballo Buenos Aires Editar o valor en Wikidata
Ocupaciónoficial, político Editar o valor en Wikidata
Período de actividade1942 Editar o valor en Wikidata - 1981 Editar o valor en Wikidata
Partido políticopolítico independente Editar o valor en Wikidata
Carreira militar
LealdadeArxentina Editar o valor en Wikidata
Rama militarExército Arxentino Editar o valor en Wikidata
Rango militartenente xeneral Editar o valor en Wikidata
Outro
Condenado porasasinato (1985)
→ (Indulto)
tortura (1985)
Secuestro (1985)
roubo (1985) Editar o valor en Wikidata
Premios
Sinatura Editar o valor en Wikidata

WikiTree: Viola-128 Find a Grave: 6898596 Editar o valor en Wikidata

Roberto Eduardo Viola, nado en Buenos Aires o 13 de outubro de 1924 e finado o 30 de setembro de 1994, foi un militar arxentino que exerceu de facto a presidencia da Nación entre o 29 de marzo de 1981 e o 11 de decembro do mesmo ano, durante o Proceso de Reorganización Nacional (1976-1983).

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Viola substituíu a Jorge Rafael Videla por mor de tensións no seo da cúpula militar, insatisfeita coa incapacidade deste último para estabilizar a situación económica e a intranquilidade civil. Viola, partidario da liña branda, afastou aos colaboradores inmediatos de Videla e iniciou unha apertura parcial á reincorporación de políticos de carreira e técnicos civís a cargos públicos. As circunstancias permitiron que a CXT reorganizásese e mobilizase baixo a dirección do sindicalista Saúl Ubaldini, aínda a pesar da prohibición legal.

As medidas económicas do goberno de Viola mostráronse igualmente ineficientes. En vista das repetidas depreciacións do peso fronte ao dólar impulsadas polo ministro de Economía José Martínez de Hoz durante o goberno de Videla, era marcada a preferencia pola compra de divisas; ata os pequenos ahorristas optaban pola tenencia de moeda estranxeira e evitaban investir no país.

O ministro de Economía designado por Viola, Lorenzo Sigaut, asegurou ao ocupar o cargo que ?o que aposta ao dólar, perde?. Días máis tarde realizaría unha depreciación (do peso con respecto ao dólar) do 30 por cento. nun intento desesperado de atraer investimento internacional. A inflación de 1981 alcanzaría o 131% interanual.

Os fracasos en materia económica e as perspectivas aperturistas do goberno de Viola levarían á constitución dunha xunta multipartidaria por parte dos principais partidos políticos, buscando a realización de eleccións. A morte de Ricardo Balbín, quen durante anos fora presidente da Unión Cívica Radical, constituíu unha ocasión de manifestación pública en favor da democracia.

A perspectiva levou á xunta militar a reorganizarse en novembro de 1981. Pasaron a integrala o entón tenente xeneral Leopoldo Galtieri, o entón almirante Jorge Isaac Anaya e o entón brigadier xeral Basilio Lami Dozo, todos eles partidarios dun control máis duro da situación civil. Aínda que Viola non interrompera en ningún momento o accionar represivo nin os operativos contra a "subversión", a fins de decembro de 1981 foi obrigado a renunciar. Substituír Galtieri á fronte do goberno, aínda que por uns días debeu asumir Carlos Lacoste.

En 1983, co regreso da democracia e baixo o goberno constitucional de Raúl Alfonsín, Viola foi arrestado e xulgado polos crimes cometidos durante o seu goberno. En 1985 foi sentenciado a 17 anos en prisión, inhabilitación perpetua para o exercicio de cargos públicos, e perda do grao militar. Xunto con outros líderes militares, foi excarcerado en 1990 grazas ao indulto concedido polo entón presidente Carlos Menem. Morreu en 1994, antes da reapertura das causas na súa contra.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]
Predecesor:
Jorge Rafael Videla (de facto)
Gobernante de facto, autotitulado presidente
1981
Sucesor:
Carlos Alberto Lacoste (de facto)