Robert Goddard
| Robert Goddard | |
|---|---|
 | |
| Nome completo | Robert Hutchings Goddard |
| Nacemento | 5 de outubro de 1882 |
| Lugar de nacemento | Worcester, Massachusetts |
| Falecemento | 10 de agosto de 1945 |
| Lugar de falecemento | Baltimore |
| Causa | cancro do esófago |
| Soterrado | Hope Cemetery |
| Nacionalidade | Estados Unidos de América |
| Alma máter | Clark University, Worcester Polytechnic Institute e South High Community School |
| Ocupación | enxeñeira aeroespacial, físico, inventor, matemático, enxeñeiro e astrónomo |
| Pai | Nahum Danford Goddard, Jr. |
| Cónxuxe | Esther Christine Kisk |
| Premios | Medalha Daniel Guggenheim, Medalla de Ouro do Congreso dos Estados Unidos de América, Nacional Aviación Hall of Fame, Salón da Fama dos Inventores Nacionais, Medalha de Ouro Langley e International Space Hall of Fame |
| Na rede | |
   | |
 | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Robert Hutchings Goddard, nado o 5 de outubro de 1882 en Worcester, Massachusetts e finado o 10 de agosto de 1945 en Baltimore, Maryland, foi un enxeñeiro, físico, profesor e inventor dos Estados Unidos pioneiro no campo da foguetería, chegando a construír o primeiro foguete de propelente líquido.[1][2]
Traxectoria[editar | editar a fonte]
A Goddard, xunto co ruso Konstantin Tsiolkovskii e o alemá Hermann Oberth, se lle considera un dos pioneiros do voo espacial, facendo importantes contribucións teóricas e técnicas e lanzando o primeiro foguete de propelente líquido en 1926.[1][2]
Goddard doutorouse en física pola Universidade Clark en 1911, chegando a ser director dos seus laboratorios. Comezou os seus traballos sobre foguetes en 1909, rexistrando dúas patentes en 1914, unha delas relativa ao uso de propelentes líquidos en foguetes e a outra sobre o uso de dúas ou tres etapas en foguetes de propelente sólido, adiantándose ao seu tempo. En xaneiro de 1920 publicou no número 2540 da revista Smithsonian Miscellaneous Publication o seu artigo A Method of Reaching Extreme Altitudes. (Un método para chegar a altitudes extremas), onde detalla métodos para levar instrumentación científica a maiores alturas das que poden achegar os globos meteorolóxicos usando foguetes, para o cal desenvolve toda unha serie de teorías matemáticas da propulsión a reacción. Cara finais de 1920 Goddard indica a posibilidade de enviar un foguete á Lúa. Os periódicos recolleron a proposta, levantando gran controversia e en último termo ridiculizando a Goddard, que recelou da prensa o resto da súa vida.[1][2]
Os traballos posteriores de Goddard desenvolveron as ideas do control xiroscópico dos foguetes, o control de dirección mediante aletas no foguete, o movemento das tobeiras mediante cardáns e bombas de propelente accionadas mediante motores. O lanzamento dun foguete de probas en 1929 foi o primeiro no que se enviaron instrumentos científicos a bordo, un barómetro e unha cámara. As súas ideas acabaron chegando á Sociedade de Foguetes Alemá, sociedade civil creada en 1927, co exército dese país comezando o seu programa de foguetes en 1931, culminando no mísil V-2.[1][2]
As ideas de Goddard axudaron a dar inicio á era espacial, aínda que apenas foi recoñecido en vida. Goddard finou o 10 de agosto de 1945. Un dos principais laboratorios da NASA foi nomedado no seu honor, o Centro Goddard de Voos Espaciais.[1][2]
