Robert Goddard
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 5 de outubro de 1882 Worcester, Estados Unidos de América |
| Morte | 10 de agosto de 1945 (62 anos) Baltimore, Estados Unidos de América |
| Causa da morte | cancro do esófago |
| Lugar de sepultura | Hope Cemetery (en)  |
| Educación | Clark University (en) Worcester Polytechnic Institute (en) South High Community School (en) |
| Director de tese | Arthur Gordon Webster (pt) |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Astronáutica, física e descubrimentos e inventos |
| Ocupación | Enxeñeiro de aviación, matemático, enxeñeiro, inventor, físico, astrónomo |
| Membro de | |
| Familia | |
| Cónxuxe | Esther Christine Kisk |
| Pai | Nahum Danford Goddard, Jr. |
| Premios | |
Sinatura  | |
| Descrito pola fonte | Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Годдард Роберт) Obálky knih,  Astronomers: A Biographical Reference |
  | |
Robert Hutchings Goddard, nado o 5 de outubro de 1882 en Worcester, Massachusetts e finado o 10 de agosto de 1945 en Baltimore, Maryland, foi un enxeñeiro, físico, profesor e inventor dos Estados Unidos pioneiro no campo da foguetería, chegando a construír o primeiro foguete de propelente líquido.[1][2]
Traxectoria
[editar | editar a fonte]A Goddard, xunto co ruso Konstantin Tsiolkovskii e o alemá Hermann Oberth, se lle considera un dos pioneiros do voo espacial, facendo importantes contribucións teóricas e técnicas e lanzando o primeiro foguete de propelente líquido en 1926.[1][2]
Goddard doutorouse en física pola Universidade Clark en 1911, chegando a ser director dos seus laboratorios. Comezou os seus traballos sobre foguetes en 1909, rexistrando dúas patentes en 1914, unha delas relativa ao uso de propelentes líquidos en foguetes e a outra sobre o uso de dúas ou tres etapas en foguetes de propelente sólido, adiantándose ao seu tempo. En xaneiro de 1920 publicou no número 2540 da revista Smithsonian Miscellaneous Publication o seu artigo A Method of Reaching Extreme Altitudes. (Un método para chegar a altitudes extremas), onde detalla métodos para levar instrumentación científica a maiores alturas das que poden achegar os globos meteorolóxicos usando foguetes, para o cal desenvolve toda unha serie de teorías matemáticas da propulsión a reacción. Cara finais de 1920 Goddard indica a posibilidade de enviar un foguete á Lúa. Os periódicos recolleron a proposta, levantando gran controversia e en último termo ridiculizando a Goddard, que recelou da prensa o resto da súa vida.[1][2]
Os traballos posteriores de Goddard desenvolveron as ideas do control xiroscópico dos foguetes, o control de dirección mediante aletas no foguete, o movemento das tobeiras mediante cardáns e bombas de propelente accionadas mediante motores. O lanzamento dun foguete de probas en 1929 foi o primeiro no que se enviaron instrumentos científicos a bordo, un barómetro e unha cámara. As súas ideas acabaron chegando á Sociedade de Foguetes Alemá, sociedade civil creada en 1927, co exército dese país comezando o seu programa de foguetes en 1931, culminando no mísil V-2.[1][2]
As ideas de Goddard axudaron a dar inicio á era espacial, aínda que apenas foi recoñecido en vida. Goddard finou o 10 de agosto de 1945. Un dos principais laboratorios da NASA foi nomedado no seu honor, o Centro Goddard de Voos Espaciais.[1][2]
