Robèrt Lafont

Robèrt Lafont
Nacemento	16 de marzo de 1923
Lugar de nacemento	Nîmes
Falecemento	24 de xuño de 2009
Lugar de falecemento	Florencia
Nacionalidade	Francia
Ocupación	dramaturgo, lingüista, escritor, profesor universitario e poeta
Cónxuxe	Fausta Garavini
Premios	Creu de Sant Jordi e honorary doctor of the University of Vienna
	[ editar datos en Wikidata ]
	v; c; e;

Robert Lafont, nado en Nîmes en 1923 e finado en Florencia o 24 de xuño de 2009, foi un lingüista, historiador da literatura occitana, poeta, novelista e dramaturgo occitano.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Foi profesor de lingua occitana na Universidade de Montpellier ata 1986. Ténselle destacado pola súa defensa do occitanismo. Home dunha actividade intelectual extraordinaria, fundou o Comitat Occitan d'Estudis e d'Accion (Comité Occitano de Estudos e de Acción, COEA) e asumiu a dirección de diversas publicacións periódicas ("L'ase negre", 1946, "Viure", 1962).

É un escritor prolífico e a súa obra presenta dúas liñas esenciais e integradas: unha de divulgación doutrinal en francés, onde ten estudado a situación non só occitana senón de tódalas minorías dentro do estado francés; e outra propiamente de creación en lingua occitana, que constitúe o punto de partida da verdadeira novela en occitano e que é tamén unha ruptura total coa tradición folclórica anterior. Foi un dos teorizadores do chamado colonialismo interior para facer referencia á situación occitana.

Tamén ten producido teatro de animación social. Foi presidente do Institut d'Estudis Occitans e en 1974 presentou a súa candidatura ás eleccións presidenciais francesas que foi rexeitada.