Riano de Creta
Nome orixinal | (grc) Ῥιανός |
---|---|
Biografía | |
Nacemento | 275 a. C. Illa de Creta, Grecia |
Morte | século III a. C. Alexandría |
Actividade | |
Ocupación | poeta , historiador , epigramatista |
Lingua | Grego antigo |
Riano de Creta (en grego Ῥιανὸς ὁ Κρής), nado en Creta en -275 e finado en -195, foi un poeta e gramático grego nado en Creta, amigo e contemporáneo de Eratóstenes.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]A Suda di que primeiro foi escravo e capataz dunha palestra, pero que máis tarde recibiu educación e dedicouse aos estudos de gramática, probabelmente en Alexandría[1]. Preparou unha nova edición comentada da Iliada e a Odisea; os escoliastas adoitan recoller as súas atéteses. Escribiu epigramas, once dos cales se conservan na Antoloxía grega e Ateneo. Pero fíxose coñecido sobre todo por escribir poemas épicos (mitolóxicos e etnográficos), o máis celebrado dos cales foi Meseniaca en seis libros. Nela narraba a Segunda Guerra Mesenia e as fazañas da súa figura central Aristómenes; Pausanias usouno como unha fonte autorizada para escribir o libro cuarto da súa obra. Outros poemas similares foron Acaica, Elíaca e Tesálica. A Heraclea era un poema mitolóxico longo, probabelmente unha imitación do poema do mesmo nome escrito por Paniasis, en catorce libros.
Riano escribiu tamén algúns poemas homoeróticos, como o fragmento 2D:
Ὧραί σοι Χάριτές τε κατὰ γλυκὺ χεῦαν ἔλαιον,
ὦ πυγά, κνώσσειν δ᾿ οὐδὲ γέροντας ἐᾷς.
λέξον μοι, τίνος ἐσσί, μάκαιρα τύ, καὶ τίνα παίδων
κοσμεῖς; ἁ πυγὰ δ᾿ εἶπε “Μενεκράτεος”.«As Horas e as Grazas verteron sobre ti doce aceite,
cu, e ti impides que os vellos concilien o soño.
Dime, de quen es, miña vida, e en que mozo
resplandeces? E o cu contestou: “De Menécrates”».Riano I, fr. 2D[2]
O poeta foi mencionado nun poema do poeta Constantino Kavafis titulado «Home novo de Sidón (A.D. 400)».
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Suda ρ 158.
- ↑ Ciordia, José María (12 de novembro de 2018). "Riano I (fr. 2D)". Twitter. Consultado o 12 de novembro de 2018.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- R. Cantarella, La letteratura greca dell'età ellenistica e imperiale, Milano, Sansoni Accademia, 1968, pp. 66-67.
- I. U. Powell, Collectanea Alexandrina, Oxford, OP, 1925, pp. 9-21.
- W. R. Misgeld,Rhianus von Bene und das historische Epos im Hellenismus, diss. Kòln 1968.