Raquel Ricart

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Raquel Ricart
Nome completoRaquel Ricart i Leal
Nacemento1962
Lugar de nacementoBétera
NacionalidadeEspaña
Ocupaciónescritora
PremiosPrémio Andrómeda de narrativa e El lector de l'Odissea
Na rede
Bitraga: 4139
editar datos en Wikidata ]

Raquel Ricart i Leal, nada en Bétera en 1962,[1] é unha escritora valenciana que cultivou diversos xéneros literarios, sempre en valenciano.[2]

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Deuse a coñecer literalmente ao gañar un segundo premio nos premios Malvarrosa (1980) coa historia I entre tant de núvol, ni un glopet de flor. Nos anos oitenta publicou relatos nas revistas literarias Celobert e Lletres de cambio. Escribiu o texto dramático Ferrabràs (1990), que foi posto en escena por Bambalina Titelles. Publicou varios libros: a novela negra Un mort al sindicat (Tándem, 1999), a novela xuvenil Van ploure estrelles (Tándem, 2001), que xa se publicou varias veces, El quadern d'Àngela (Tándem, 2010), gañador do V Premio Vila de Paterna, Premio Samaruc 2010, incluído en The White Ravens 2012,[3] e traducido recentemente ao galego, e En les mars perdudes (Bromera, 2012), Premio Bancaixa de narrativa xuvenil. En 2010 gañou o prestixioso premio Andròmina de narrativa coa novela Les ratlles de la vida (3i4, 2010), que máis tarde gañou o premio da crítica para os escritores valencianos en 2011,[4] e o premio de creación literaria do Instituto interuniversitario. de Filoloxía da Universidade de Valencia.[5]

Raquel Ricart tamén participou nos proxectos editoriais da Fundación Bromera Llegir en valenciano cos títulos Costums i tradicions, Blai, un cor de vagamón, Les dones sàvies del nord e La nit de les pastràssimes, Revolta en l'horta.

En 2015, publicou unha novela de ciencia ficción: El ciutadà perfecte (Andana), que gañou o Premio da crítica de literatura xuvenil[6] do IIFV (Instituto Interuniversitario de Filoloxía) e a novela El temps de cada cosa gañadora do premio El lector de l'Odissea,[7] na colección Les ales esteses, publicada por RBA-La Magrana.

En 2016 coordina e participa no libro colectivo de relatos Entre dones (Ed. Balandra).[8] En 2017 coordina e participa nun novo libro colectivo La improbable vida de Joan Fuster (Ed. 3i4). Tamén en 2017 participa con historias nos libros: Nosaltres, els fusterians (Ed. Perifèric) e Nosaltres les fusterianes (Ed. 3i4). 

Colabora quincenalmente con columnas de opinión no xornal Diari La Veu.

Obras[editar | editar a fonte]

Traducidas ao galego[editar | editar a fonte]

Publicou o relato Samarra en Nós Diario (Un verán en Galeusca, proxecto impulsado, por terceiro ano consecutivo, entre VilaWeb, Berria e Nós Diario, coa novidade da participación do medio irlandés Belfastmedia. Agosto 2021).[9]

Premios literarios[editar | editar a fonte]

  • 2010: Premio Vila de Paterna, El quadern d'Àngela.
  • 2010: Premio Andròmina de narrativa, Les ratlles de la vida.
  • 2011: Premio de la Crítica dels Escriptors Valencians, Les ratlles de la vida.
  • 2012: Premio Bancaixa de Narrativa Juvenil, En les mars perdudes.
  • 2015: El lector de l'Odissea, Temps de tornar.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Raquel Ricart Leal". Editorial Galaxia. Arquivado dende o orixinal o 20 de xaneiro de 2022. Consultado o 2021-08-27. 
  2. "Raquel Ricart Leal llibresvalencians.com". www.llibresvalencians.com. Arquivado dende o orixinal o 27 de agosto de 2021. Consultado o 2021-08-27. 
  3. Soto, Jorge Gómez (2012-03-16). "Literatura infantil y juvenil actual: White Ravens 2012". Literatura infantil y juvenil actual. Consultado o 2021-08-27. 
  4. Redacció. "Raquel Ricart i Andreu Sevilla, comparteixen el premi ex aequo de la Crítica dels Escriptors Valencians - 17 maig 2011". El Punt Avui (en catalán). Consultado o 2021-08-27. 
  5. "Edicions 3i4: Raquel Ricart, guardonada per l'Institut Interuniversitari de Filologia". Edicions 3i4. divendres, 2 de març de 2012. Consultado o 2021-08-27. 
  6. "Raquel Ricart i Leal" (en catalán). 2021-07-21. 
  7. "Raquel Ricart i Leal" (en catalán). 2021-07-21. 
  8. Beltran, Adolf (2016-04-19). "Les narradores valencianes exhibeixen la seua diversitat". ElDiario.es (en castelán). Consultado o 2021-08-27. 
  9. "Nós Diario". hemeroteca.nosdiario.gal. Consultado o 2021-08-27. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]