Rao, Navia de Suarna

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Rao
ConcelloNavia de Suarna[1]
ProvinciaLugo
Coordenadas42°57′04″N 6°52′19″O / 42.95111111, -6.87205556Coordenadas: 42°57′04″N 6°52′19″O / 42.95111111, -6.87205556
Poboación79 hab. (2020)
Entidades de poboación14[1]
editar datos en Wikidata ]

Santa María de Rao é unha parroquia do concello de Navia de Suarna na comarca dos Ancares, na provincia de Lugo. No ano 2007 tiña 152 habitantes, deles 85 eran homes e 67 eran mulleres, o que supón unha diminución de 9 habitantes en relación ao ano anterior, 2006.

O lugar de Peliceira pertence eclesiasticamente á parroquia de san Bernardino de Peliceira (Ibias) na diocese de Oviedo.[2]

Lugares e parroquias[editar | editar a fonte]

Lugares de Rao[editar | editar a fonte]

Lugares da parroquia de Rao no concello de Navia de Suarna (Lugo)

Aigas | Asar | Becerral | Coro | Faquís | Folgueiras de Aigas | Laxo | Meda | Murias de Rao | Peliceira | Prebello | Rao | Robledo de Rao | Traserra

Parroquias de Navia de Suarna[editar | editar a fonte]

Galicia | Provincia de Lugo | Parroquias de Navia de Suarna

Barcia (San Miguel) | Cabanela (Santa María) | Castañedo (Santiago) | Folgueiras (Santa Eufemia) | Freixís (San Pedro) | Galegos (Santiago) | Moia (Santiago) | Mosteiro (San Salvador) | Muñís (San Xosé) | Penamil (Santiago) | Pin (Santa María) | A Proba de Navia (Santa María Madanela) | Queizán (Santiago) | Rao (Santa María) | A Ribeira (Santo Estevo) | Ribón (Santa Mariña) | Savane (San Xoán) | Son (Santa María) | Vallo (Santa Mariña) | Vilarpandín (Santo Estevo)

Notas[editar | editar a fonte]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • González Pérez, C.: "A ferraría 'La Trinidad' e a fundición 'Demetria' de Rao (Navia de Suarna)", Anuario Brigantino, 40, Betanzos, 2017.
  • González Pérez, Clodio. (1986): “Conversa cun vello mestre de ferrado”. Revista Galega de Educación, nº 2, pp. 53-56.
  • López Coira, Miguel (1987): “As mañanitas de Murias. Fiesta, simbolismo y segmentación social”, RDTP, XII, pp. 141-177.

Outros artigos[editar | editar a fonte]