A. R. Penck
  | |
| Nome orixinal | (de) Ralf Winkler |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 5 de outubro de 1939 Dresden, Alemaña |
| Morte | 2 de maio de 2017 (77 anos) Zürich, Suíza |
| Causa da morte | Doença cerebrovascular (pt)  |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Alemaña República Democrática Alemá |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Pintura, artes visuais, escultura, música, Jazz e percussion performance (en) |
| Ocupación | escultor , debuxante , músico , wood engraver (en) , artista visual , ilustrador , músico de jazz , profesor universitario , pintor , percusionista |
| Período de actividade | (Con vida en: 1995 ) |
| Empregador | Kunstakademie Düsseldorf (en) |
| Movemento | Neo-expressionism (en) |
| Lingua | Lingua alemá |
| Participou en | |
| 13 de xuño de 1992 | Documenta IX (en) |
| 19 de xuño de 1982 | Documenta 7 (pt) |
| 30 de xuño de 1972 | Documenta 5 (pt) |
Premios
| |
   | |
A. R. Penck, nado en Dresden, Alemaña, o 5 de outubro de 1939, e finado en Zúric, Suíza, o 2 de maio de 2017, nome artístico de Ralf Winkler, foi un pintor, escultor e músico alemán. Nado en Alemaña do Leste, foi un dos principais nomes do neoexpresionismo no seu país.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Carreira artística[editar | editar a fonte]
No inicio da adolescencia tivo clases de pintura e debuxo con Jürgen Böttcher, coñecido polo pseudónimo de Strawalde, e xuntouse a el para formar o grupo de artistas renegados Erste Phalanx Nedserd ("Dresden" escrito de tras para a fronte). O grupo buscou traballo artístico sen compromiso. Por este motivo, os seus membros negáronse a estudar nunha academia. Os membros do grupo tamén foron rexeitados pola Asociación de Artistas Visuais de Alemaña Oriental. Por iso, tiveron que se gañar a vida como traballadores ou artesáns. Máis tarde, traballou durante un ano como deseñador na axencia estatal de publicidade en Dresde.
De 1955 a 1956, Winkler foi o deseñador da axencia de publicidade de DEWAG. Desde 1956, intentou, pero fracasou, ingresar na Academia de Belas Artes de Dresde e na Universidade de Artes de Berlín Oriental. Penck traballou durante varios anos como bombeiro, xornalista, envasador de margarina e vixiante nocturno. Tamén xogou un pequeno papel na película Vintage 45 (1966), dirixida por Jürgen Böttcher.[1][2]
En 1966, Winkler presentou a súa candidatura á Asociación de Artistas Plásticos, agora co pseudónimo artístico de A. R. Penck, elixido a partir do nome do xeólogo Albrecht Penck. Desde 1969, tivo problemas crecentes co Ministerio de Seguridade do Estado da RDA. Tiña as pinturas confiscadas e a súa presenza na Asociación de Artistas Visuais da RDA (VBK) foi rexeitada.
Winkler foi un dos membros fundadores en maio de 1971 xunto con Steffen Terk, Wolfgang Opitz e Harald Gallasch do grupo de arte GAP, que existiu ata 1976. Desde 1973 traballou cos pseudónimos Mike Hammer e TM. Despois de completar o servizo militar en 1974, recibiu o Premio Will Grohmann en 1975 da Academia de Artes de Berlín Occidental. Neste momento, o control da seguridade estatal tamén aumentou. En 1976, Penck coñeceu ao pintor de Alemaña Occidental, Jörg Immendorff, con quen traballaría nos seguintes anos. No seu traballo fixeron campaña pola abolición da fronteira interna alemá e os disidentes, entre eles Rudolf Bahro e Robert Havemann. Desde 1976, tamén asinou simplemente Y. En 1977 tiña algunhas pinturas confiscadas. En maio de 1979 varias das súas obras foron destruídas durante un roubo no seu estudio.
Marcha a Alemaña Occidental[editar | editar a fonte]
O 3 de agosto de 1980 foi vivir en Alemaña Occidental. Logo de emigrar, converteuse nun dos maiores exponentes da nova figuración, xunto a Jörg Immendorff, Georg Baselitz e Markus Lüpertz. O seu traballo foi exhibido polos principais museos e galerías de Occidente durante a década de 1980 e foi incluído nunha serie de exposicións importantes, como a famosa exposición Zeitgeist no Museo Martin Gropius Bau e a importante exposición New Art na Tate Gallery de Londres en 1983. Penck viviu por primeira vez en Kerpen, ao suroeste de Colonia. En 1981, a Fundación Goethe concedeulle o Premio Rembrandt en Basilea, Suíza. En 1983, trasladouse a Londres e recibiu o Premio de Arte de Aquisgrán en 1985. En 1988 participou na exposición Made in Cologne, no mesmo ano foi nomeado profesor de pintura na Academia de Artes de Düsseldorf.
Autodidacta, Penck creou nas súas pinturas "mundos" e "espazos de experiencia", cheos de abreviaturas simbólicas. Usou bonecas e iconas gráficas que parecen reminiscencias de pinturas rupestres, caligrafía asiática e graffiti. Nos anos sesenta e setenta, creou unha serie de pinturas e esculturas, que el chamou Standarts, unha fusión de "estándar" e "arte", ecoando a palabra alemá para a bandeira, Standarte. Con este termo, Penck comprendeu unha forma de arte que usaba simples e arcaicos símbolos pictóricos, como os sinais de tráfico ou as marcas. Na década de 1980, fíxose coñecido mundialmente polas súas pinturas con imaxes pictográficas e neoprimitivistas de figuras humanas e outras formas totémicas. Penck foi incluído en moitas exposicións importantes en Londres e Nova York.
Entusiasta do jazz, foi un gran batería, membro e cofundador, con Frank Wollny, do grupo de jazz libre Triple Trip Touch (TTT ou TTT) e tivo a oportunidade de tocar con algúns dos mellores músicos de jazz de finais dos anos 80. Organizou eventos na súa mansión en Heimbach, incluíndo as instalacións de Lennie Lee, as actuacións de Anna Homler e as pinturas de Christine Kuhn en 1990.
Logo da súa xubilación, mudouse a Dublín en 2003. Nos seus anos posteriores, Penck viviu e traballou en Berlín, Düsseldorf, Dublín e Nova York. Faleceu o 2 de maio de 2017 en Zúrich, aos 77 anos de idade.[3]
Está representado nalgúns dos principais museos de Alemaña e do mundo.
Notas[editar | editar a fonte]
| Control de autoridades |
|
|---|
