Quetzalcóatl
Quetzalcóatl | |
---|---|
![]() O deus Quetzalcóatl no Códice borbónico. | |
Pai | Mixcoatl |
Nai | Chimalma |
Irmáns | Xipe-Totec, Tezcatlipoca, Huitzilopochtli e Xolotl |
[ editar datos en Wikidata ] | |
Quetzalcóatl (en náhuatl: Quetzalcōātl) é unha divindade das culturas mesoamericanas, venerado principalmente polos aztecas e os toltecas. O seu nome significa "serpe emplumada" e provén do náhuatl quetzalli, “pluma do paxaro quetzal (Pharomachrus mocinno)”, e coatl, “serpe”).[1] É identificado por algúns investigadores como a principal deidade do panteón centro-mexicano precolombiano.
Historia[editar | editar a fonte]
Os aztecas incorporaron esta deidade coa súa chegada ao val de México, no entanto modificaron o seu culto, eliminando algunhas partes, como a prohibición dos sacrificios humanos. Especúlase que a orixe desta deidade provén da cultura olmeca, aínda que a súa primeira aparición inequívoca ocorreu en Teotihuacán. A cultura teotihuacana dominou durante séculos o planalto mexicano. As súas influencias culturais abarcaron grande parte de Mesoamérica, incluíndo as culturas maia, mixteca e tolteca. Os maias nomearon a Quetzalcóatl como Kukulkán.
Quetzalcóatl representa as enerxías telúricas que ascenden, de aí que sexa representado como unha serpe emplumada. Neste sentido, representa a vida, a abundancia da vexetación, o alimento físico e espiritual para o pobo ou o individuo que procura un ascenso espiritual.
Posteriormente, pasou a ser venerado como deus representante do planeta Venus, simultaneamente Estrela da Mañá e Estrela da noite, correspondendo, co seu xemelgo Xolotl, á noción de morte e resurrección. Deus do Vento e Señor da Luz, era, por excelencia, o deus dos sacerdotes. É ás veces confundido co rei sacerdote de Tollan-Xicocotitlan.
Segundo fontes incertas e tradicións orais, unha das representacións deste deus é un home branco, con barba e de ollos claros. Esta representación sería un dos motivos da teoría de que os pobos indíxenas, durante a conquista da Nova España (Mesoamérica), creron que Hernán Cortés era Quetzalcóatl. O académico multiculturalista Serge Gruzinski, analizando as crónicas do século XVI sobre a conquista de México, considera que os aztecas realmente pensaron que Cortés era Quetzalcóatl e esa é unha das razóns pola que os españois dominaron tan facilmente a América Central. Os aztecas crían na volta de Quetzalcóatl e iso contribuíu positivamente no seu contacto cos españois, pensando que foran enviados polo deus.
Curiosidades[editar | editar a fonte]
![]() | As seccións de curiosidades e anécdotas deben ser evitadas. Axude a mellorar este artigo, integrando no corpo do texto as informacións relevantes e verificadas e retirando as superfluas ou impropias. |
O cacao, froito tipicamente americano, era usado durante os rituais ao deus como unha bebida quente, o xocóatl, bebida que deu orixe ao chocolate tan apreciado hoxe en día.
Galería de imaxes[editar | editar a fonte]
- Galería de imaxes de representacións de Quetzalcóatl
Templo da Serpe Emplumada en Xochicalco.
A serpe emplumada nas grutas de Juxtlahuaca da cultura olmeca.
Busto en pedra de Quetzalcóatl no templo de Teotihuacán.
Quetzalcóatl e Tezcatlipoca, Códice Borbónico.
Deidade en forma de serpe emplumada, probablemente Kukulcán, lintel en Yaxchilán.
Estatua moderna de Quetzalcóatl, Amatlán de Quetzacóalt.
Quetzalcóatl no Códice Magliabechiano.
Quetzalcóatl no Códice Tovar.
Mural de Quetzalcóatl por Diego Rivera en Acapulco.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "Quetzalcoatl". Encyclopedia Britannica (en inglés). Consultado o 2021-03-29.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
![]() |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Quetzalcóatl ![]() |
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Lenda da creación do home e do millo (en náhuatl) e (en castelán)