Proteína de transporte

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Descrición esquemática do mecanismo da bomba de sodio-potasio. Móstranse catro pasos consecutivos, que de esquerda a dereita son: (1) Tres ións sodio entran no transportador no lado interno da célula. (2) Engádese un grupo fosforilado ao transportador procedente do ATP. Isto causa que o transportador se peche no lado interno e se abra no externo. Despois, os ións sodio saen ao exterior. (3) Entran dous ións potasio no transportador desde o exterior. (4) O transportador ábrese no interior mentres que saen tanto os ións potasio coma o grupo fosforilado.

Unha proteína de transporte ou transportadora (tamén chamada segundo os casos bomba transmembrana, transportador, proteína de escolta, proteína de transporte de ácidos, proteína de transporte de catións ou proteína de transporte de anións) é unha proteína que exerce a función de trasladar outros materiais dentro do organismo ou da célula. As proteínas de transporte son vitais para o crecemento e a vida de todos os organismos vivos. Hai varios tipos de proteínas de transporte.

As proteínas carexadoras ou transportadoras (carrier proteins) son proteínas implicadas no movemento de ións, pequenas moléculas ou macromoléculas, como outra proteína, a través dunha membrana biolóxica.[1] As proteínas carrexadoras son proteínas integrais de membrana; é dicir, están situadas dentro da membrana e esténdense nela dun lado ao outro, que transportan substancias. As proteínas poden axudar ao movemento de substancias por difusión facilitada (é dicir, transporte pasivo) ou por transporte activo. Estes mecanismos do movemento denomínanse transporte mediado por transportador.[2] Cada proteína carrexadora está deseñada para recoñecer só unha substancia ou un grupo de substancias moi similares. Os investigadores suxiren que as canles de potasio, calcio e sodio poden funcionar como sensores de oxíxeno en mamíferos e plantas,[3][4] e teñen defectos correlacionados en proteínas carrexadoras específicas con enfermidades específicas.[5] Unha proteína transportadora de membrana (ou simplemente transportador) é unha proteína de membrana[6] que actúa como carrexador.

Unha proteína de transporte vesicular é unha proteína asociada a membrana ou transmembrana. Regula ou facilita o movemento de vesículas con contidos da célula.[7]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Sadava, David, et al. Life, the Science of Biology, 9th Edition. Macmillan Publishers, 2009. ISBN 1-4292-1962-9. páx. 119.
  2. Thompson, Liz A. Passing the North Carolina End of Course Test for Biology. American Book Company, Inc. 2007. ISBN 1-59807-139-4. páx. 97.
  3. Kemp, Paul J.; Peers, Chris (10 de agosto de 2007). "Oxygen sensing by ion channels". Essays in Biochemistry 43: 77–90. doi:10.1042/bse0430077. 
  4. Huang, Xin; Shabala, Lana; Zhang, Xuechen; Zhou, Meixue; Voesenek, Laurentius A C J; Hartman, Sjon; Yu, Min; Shabala, Sergey (27 de xaneiro de 2022). "Cation transporters in cell fate determination and plant adaptive responses to a low-oxygen environment". Journal of Experimental Botany 73 (3): 636–645. doi:10.1093/jxb/erab480. 
  5. Sadava, David, Et al. Life, the Science of Biology, 9th Edition. Macmillan Publishers, 2009. ISBN 1-4292-1962-9. páx. 119.
  6. Membrane transport proteins Medical Subject Headings (MeSH) na Biblioteca Nacional de Medicina dos EUA.
  7. Vesicular Transport Proteins Medical Subject Headings (MeSH) na Biblioteca Nacional de Medicina dos EUA.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]