Primeiro ministro de Corea do Sur
| Primeiro ministro da República de Corea 대한민국 국무총리 | |
|---|---|
 | |
| Creación | 31 de xullo de 1948 |
| Primeiro titular | Lee Beom-seok |
O primeiro ministro da República de Corea (coreano: 국무총리) (chamado informalmente PMOSK ou PMOTROK) é nomeado polo presidente de Corea do Sur, coa aprobación da Asemblea Nacional.
O primeiro ministro non ten por que ser ser membro da Asemblea Nacional. Non é o xefe do goberno, senón que serve nun papel similar ao dun vicepresidente.
Nomenclatura[editar | editar a fonte]
A palabra sino-coreana gungmu (국무/國務) significa "asuntos de Estado" e chongni (총리/總理) significa primeiro ministro ou chanceler, polo que o título completo en coreano significa literalmente "primeiro ministro de asuntos de Estado". O título curto en coreano é só Chongni.
Historia[editar | editar a fonte]
O cargo foi creado o 31 de xullo de 1948, dúas semanas antes de que se fundase o goberno de Corea do Sur e foi ostentado por Lee Beom-seok ata 1950.
O 27 de abril de 2014, o primeiro ministro Chung Hong-won anunciou o seu desexo de dimitir.[1] Non obstante, debido a nomeamentos sen éxito, Chung permaneceu en funcións ata febreiro de 2015.
O 23 de xaneiro de 2015, a presidenta Park Geun-hye nomeou a Lee Wan-koo, novo primeiro ministro. Lee foi confirmado pola Asemblea Nacional como primeiro ministro o 16 de febreiro de 2015.[2] Con todo, o 20 de abril do mesmo ano, ofreceu a súa renuncia á presidenta no medio dun escándalo de subornos.[3]
Funcións[editar | editar a fonte]
O primeiro ministro é o principal asistente executivo do presidente, mentres que o presidente é o propio xefe de goberno, pero non o primeiro ministro.[4] O primeiro ministro ocupa a segunda posición despois do presidente no Consello de Estado de Corea do Sur, que é o gabinete nominal de Corea do Sur. Asiste ao presidente supervisando os ministerios, facendo recomendacións para os ministros e servindo como vicepresidente do gabinete. O primeiro ministro é o primeiro en orde de sucesión para cumprir as funcións do cargo de presidente como presidente interino no caso de que o presidente sexa incapaz de facelo. O caso máis recente de presidente interino foi Hwang Kyo-ahn, durante a destitución de Park Geun-hye en 2016.
Un primeiro ministro que foi nomeado polo presidente pero aínda non confirmado pola Asemblea Nacional é chamado informalmente como primeiro ministro en funcións.
O cargo de primeiro ministro está apoiado por dous vice-primeiros ministros. O primeiro ministro de Corea do Sur a miúdo ten certa experiencia profesional mentres que o presidente é sempre un político de vocación.[5]
Listas de primeiros ministros de Corea do Sur[editar | editar a fonte]
- Artigo principal: Lista de primeiros ministros de Corea do Sur.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "S. Korean PM resigns over government response to ferry disaster" Arquivado 23 de xaneiro de 2015 en Wayback Machine. AsiaOne. Retrieved 29 September 2016.
- ↑ "Parliament endorses PM nominee" Yonhap News Agency. Retrieved 29 September 2016.
- ↑ "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 08 de decembro de 2020. Consultado o 23 de xullo de 2019.
- ↑ "Government > Executive Branch" Arquivado 30 de xullo de 2017 en Wayback Machine. Office for Government Policy Coordination Prime Minister's Secretariat.
- ↑ "Government > Organization Chart" Arquivado 19 de agosto de 2016 en Wayback Machine. Office for Government Policy Coordination Prime Minister's Secretariat.
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Oficina de Coordinación de Políticas do Goberno, Secretaría do primeiro ministro
- Corea do Sur en worldstatesmen.org