Premios Nacionais de Cultura de España
Os Premios Nacionais de Cultura de España son unha serie de galardóns a actividades e persoeiros da cultura española, que concede o Ministerio de Cultura de España.
Os premios son moi diversos entre si: algúns son moi antigos, remontando a súa orixe ás primeiras décadas do século XX, e outros son moi recentes, creados no século XXI; uns concédense a unha obra singular e outros a toda unha carreira; uns son regulares no tempo, e outros descontinuos; tamén as contías económicas varían entre todos eles.
Os premios son:
- Premio Nacional de Artes Plásticas de España
- Premio Nacional de Fotografía de España
- Premio Nacional de Deseño de Moda de España
- Premio Nacional de Cinematografía de España
- Premio Nacional das Letras Españolas de España
- Premio Nacional de Literatura de España na súa modalidade de Ensaio
- Premio Nacional de Literatura de España na súa modalidade de Literatura dramática
- Premio Nacional de Literatura de España na súa modalidade de Literatura infantil e xuvenil
- Premio Nacional de Literatura de España na súa modalidade de Narrativa
- Premio Nacional de Literatura de España na súa modalidade de Poesía
- Premio Nacional de Literatura de España na súa modalidade de Poesía Nova Miguel Hernández
- Premio Nacional de Historia de España
- Premio Nacional á mellor Tradución de España
- Premio Nacional á obra dun Tradutor de España
- Premio Nacional de Banda deseñada de España
- Premio Nacional de Ilustración de España
- Premio Nacional de Xornalismo Cultural de España
- Premio Nacional de Fomento da Lectura de España
- Premio Nacional ao mellor Labor Editorial Cultural de España
- Premio Nacional de Circo de España
- Premio Nacional de Danza de España
- Premio Nacional de Música de España
- Premio Nacional das Músicas Actuais de España
- Premio Nacional de Teatro de España
- Premio Nacional de Artes Escénicas para a Infancia e a Mocidade de España
- Premio Nacional de Restauración e Conservación de Bens Culturais de España
- Premio Nacional de Fomento da Creatividade no Xoguete de España
- Premio Nacional de Televisión de España
- Premio Nacional de Tauromaquia de España
A estes habería que sumarlle, concedido polo Ministerio de Fomento de España:
Galegos que recibiron estes premios[editar | editar a fonte]
Ao longo de case un século de premios, houbo 28 galegos, e mais unha empresa galega, que recibiron estes galardóns. Ata 2013, só o recibira unha muller galega.
- Xosé Filgueira Valverde (Historia).[1]
- Manuel Álvarez Torneiro (Poesía)
- Xusto Beramendi (Ensaio)
- Fina Casalderrey (Literatura infantoxuvenil)
- Antón Castro (Xornalismo cultural)
- Alfredo Conde (Narrativa)
- Camilo José Cela (Narrativa)
- Juan Farias (Literatura infantoxuvenil)
- Wenceslao Fernández Flórez (Narrativa)
- José Fernández Lago (Tradución)
- Agustín Fernández Paz (Literatura infantoxuvenil)
- Manuel Gallego Jorreto (Arquitectura)
- Luis González Seara (Ensaio)
- Editorial Kalandraka (Labor Editorial)
- Manuel Lourenzo (Literatura dramática)
- Basilio Losada (Tradución)
- Paco Martín (Literatura infantoxuvenil)
- José María Merino (Narrativa)
- José Luis Moralejo (Tradución)
- Miguelanxo Prado (Banda deseñada)
- César Portela (Arquitectura)
- Xabier Puente Docampo (Literatura infantoxuvenil)
- Fernando Rey (Cinematografía)
- Manuel Rivas (Narrativa)
- Rubén Ruibal (Literatura dramática)
- Alejandro de la Sota (Arquitectura)
- Suso de Toro (Narrativa)
- Andrés Torres Queiruga (Tradución)
- José Ángel Valente (Poesía, en dúas ocasións)
- Manuel Vilariño (Fotografía)
Tamén había en 2013 dezasete categorías que nunca corresponderan a ningún galego ou galega: Artes Plásticas, Deseño de Moda, Letras Españolas, Poesía Nova, Tradutor, Ilustración, Fomento da Lectura, Circo, Música, Músicas Actuais, Danza, Teatro, Artes Escénicas para a Infancia, Restauración, Creatividade no Xoguete, Televisión e Tauromaquia...
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ De xeito colectivo, por España: Reflexiones sobre el ser de España (1998) Orden de 17 de decembro de 1998, Aguirre y Gil de Biedma, BOE n.º 8, 9 de xaneiro de 1999.
