Praza do Pobo (Xangai)
| Praza do Pobo | |
|---|---|
| Shanghai | |
|
Instancia de
| |
| Datas e cronoloxía | |
|
Fundación
| |
| Localización | |
|
Situado en
| |
| Wikidata C:Commons |

A Praza do Pobo (人民广场 en caracteres tradicionais chineses) é unha gran praza urbana situada no centro de Xangai, no distrito de Huangpu, preto da Rúa de Nanjing.
A Praza do Pobo atópase no territorio da antiga concesión británica, e no seu lugar había un hipódromo desde 1861. Tras a creación da República Popular China en 1949, foi transformada nun espazo recreativo de acceso público[1].
Toda a área da praza abrangue unha superficie de 1.806.600 m² e ten carácter de parque, crecendo nel, entre outros, piñeiros, caneleiras e numerosas especies de arbustos. Está adornada con varias esculturas, unha fonte musical de 320 m² e xardíns de flores. Ao redor da Praza do Pobo atópanse os edificios máis importantes de Shanghai: o concello, o museo da cidade, o teatro e o centro de exposicións.
Impacto turístico e económico
[editar | editar a fonte]A Praza do Pobo ten sido considerada polos servizos de turismo da urbe como o centro cívico e cultural de Shanghai. Non é só o centro xeográfico e administrativo de Shanghai, senón tamén un dos seus principais eixos turísticos, cun profundo impacto económico que se estende por múltiples sectores. A súa transformación, dun hipódromo colonial a un símbolo da Shanghai moderna, é en si mesma un reclamo turístico que atrae a millóns de visitantes nacionais e internacionais cada ano.
O seu valor como atracción radica na súa multifuncionalidade. Os turistas acoden para contemplar a súa vasta extensión verde, as esculturas contemporáneas e a famosa fonte musical, ofrecendo un espazo de respiro no medio do bulide urbano. Porén, o verdadeiro imán é a concentración de institucións culturais e emblemáticas que a rodean. O Museo de Shanghai, especialízase na colección de arte chinés, é un destino concurrido. O Gran Teatro e o Centro de Exposicións Planificadas ofrecen unha constante programación de eventos de alto nivel, desde ópera a exposicións internacionais. Esta concentración fai da praza un punto de partida obrigatorio, creando un "circuito turístico" natural que mantén aos visitantes na zona durante horas ou días completos.
O impacto económico desta actividade turística é multifacético. En primeiro lugar, o sector hoteléiro e de restauración benefíciase directamente. A multitude de visitantes sostén un ecosistema de hoteis, desde luxosos establecementos a hostais económicos, e unha próspera oferta de restaurantes e cafeterías.
En segundo lugar, a praza actúa como un catalizador para o comercio minorista. A súa proximidade á famosa rúa comercial de Nanjing Road é estratéxica; os turistas que visitan a praza inevitablemente desembocan nesta arteria comercial, impulsando as vendas en tendas de grandes marcas internacionais e comercios locais. Ademais, a propia estación de metro da Praza do Pobo, un dos intercambiadores máis importantes da cidade, facilita o influxo constante de potenciais consumidores.
Máis aló do turismo directo, a praza serve como un potentísimo escaparate do poder económico e cultural de Shanghai. A presenza dos edificios do goberno municipal e de institucións financeiras transmite unha imaxe de orde, progreso e estabilidad, atraindo investidores e empresas que desean establecer a súa presenza na cidade. A organización de grandes eventos culturais e festivais na praza xera ingresos por entradas, crea postos de trabalho temporais e incrementa a visibilidade da cidade no mapa global. O Museo de Shanghai, só, recibe máis de 2 millóns de visitantes cada ano, e a maioría acceden a el través da praza. A estación de metro «People's Square», que serve ás liñas 1, 2 e 8, é unha das máis transitadas do mundo, movendo unha media de polo menos 1 millón de pasaxeiros diarios en días laborables, un fluxo constante de potenciais visitantes e consumidores.[2]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "上海人民广场简介" (en chinés). shanghai.cncn.com.
- ↑ Naixia Mou, SH (2020). Exploring spatio-temporal changes of city inbound tourism flow: The case of Shanghai, China. DOI.ORG. p. 538.
