Ponte Maior de Ourense

Ponte Maior de Ourense
Tipo	ponte peonil, monumento e ponte romana
Material usado	pedra
Localización
42°20′44″N 7°52′08″O
Estado	España
Comunidade autónoma	Galicia
Provincia	provincia de Ourense
Concello	Ourense
Parroquia	Ourense
Lugar	Ourense
Atravesa	río Miño
Datas
Inauguración	1230 (Gregoriano)
Dimensións
Altura	38 m
Anchura	5 m
Lonxitude	370 m
Patrimonio cultural
Ben de Interese Cultural
Data	6 de abril de 1961
Identificador	RI-51-0001283
[ Wikidata ]

A ponte Maior de Ourense, tamén coñecida como ponte Romana ou ponte Vella, é un viaduto sobre o río Miño situado na cidade de Ourense.

Historia

Ten a súa orixe no século I, cando formaba parte dun ramal da vía XVIII do Itinerario de Antonino, tamén chamada Vía Nova. A situación estratéxica da ponte como nó de comunicacións no centro da Gallaecia aumentou durante os séculos posteriores, contribuíndo ao desenvolvemento da vila.

Conserva sete arcos dos once orixinais. Durante o século XII o arco principal da ponte cedeu, dando lugar a unha serie de interminables reparacións e derrubamentos, renovado entre 1230 e 1449, até que no século XVII a reforma final dirixida por Melchor de Velasco Agüero deu á ponte o aspecto actual, indiscutiblemente medieval a pesar de manter elementos romanos orixinais, coma os arcos de inicio.

Durante moito tempo o arco central da ponte Maior, cun van de 43 metros, foi o de máis luz de España, até que a mediados do século XIX, coa apertura da estrada Villacastín-Vigo derrubouse a torre existente na ponte que figura no escudo da cidade.

Foi declarado monumento histórico por Decreto da xefatura do Estado o 6 de abril de 1961, publicada no BOE o 18 de abril dese mesmo ano. Trala súa peonización en 1989 é un dos tres símbolos principais da cidade xunto coas Burgas e a catedral de San Martiño.

Por ela discorre o Camiño de Santiago.

Galería de imaxes

• 
• 
• 
•