Pobo guahibo
| Pobo guahibo | |
|---|---|
 | |
| Poboación | |
| Poboación total: ~66 000 | |
| Rexións principais: | |
 Colombia | 52 361 (censo de 2018)[1] |
 Venezuela | 14 750[2] |
| Aspectos culturais | |
| Lingua | Lingua guahibo Castelán |
| Relixión | Tradicional cristianismo |
| Grupos relacionados | Achagua Guayupe Hiwi Tegua U'wa |
Os guahibo (tamén chamados jivi, jiwi ou sikuani) son un pobo indíxena de Colombia e Venezuela. Habitan nos Llanos do Orinoco, entre os ríos Guaviare, Meta e Arauca, nos departamentos colombianos de Vichada, Meta (Puerto Gaitán e Mapiripán), Arauca, Guaviare e Guainía, e en Venezuela ó oeste dos estados de Amazonas, Bolívar e ó sur do Apure. Son arredor de 66 mil persoas, 52 mil en Colombia e 14 mil en Venezuela.
Forman o grupo máis numeroso da zona de influencia do Orinoco. A súa lingua, a lingua guahibo, forma parte da familia lingüística das linguas guahibanas. Algúns autores relacionaron esta familia coa macroarauaca, como emigrantes da Güiana.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ DANE (ed.). "Población indígena de Colombia. Resultados del Censo Nacional de Población y Vivienda 2018" (PDF) (en castelán). Consultado o 16 de abril de 2021.
- ↑ Censo de comunidades indígenas de Venezuela 2001; XIII Censo de población y vivienda.
