Pilotos de Fórmula 1 do Brasil

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Ayrton Senna no seu McLaren 1988

Houbo 30 pilotos de Fórmula Un do Brasil incluíndo tres campións do mundo. Ayrton Senna, gañador do título en tres ocasiones, é considerado por moitos como o mellor piloto da historia da Fórmula Un. Nelson Piquet tamén gañou o título tres veces e Emerson Fittipaldi que foi o gañador en dúas ocasións. Rubens Barrichello ten o récord de máis carreiras disputadas e acabou como subcampión en dúas tempadas.

Campións do mundo e gañadores de carreiras[editar | editar a fonte]

Piquet en Monza en 1983

.

O Brasil produciu tres campións do mundo, todos gañaron máis dunha vez.[1] Emerson Fittipaldi foi o primeiro brasileiro en lograr o campionato de pilotos, gañando en 1972 e 1974.[2] Nelson Piquet logrou un máis, gañando o campionato tres veces na década de 1980 e converteuse no primeiro triplo campión brasileiro mundo.[3] en 1991, aos 31 anos de idade, Ayrton Senna gañou o seu terceiro título, converténdose no máis novo no tricampión do mundo nese momento.[4]

Seis pilotos brasileiros gañaron polo menos un Gran Premio, cun total combinado de 101 vitorias.[5] Ayrton Senna gañou máis carreiras con 41 vitorias, mentres que Nelson Piquet gañou 23 das súas 204 carreiras.[3] Fittipaldi, Rubens Barrichello e Felipe Massa lograron máis de dez vitorias.[2][6][7] Carlos Pace logrou a súa única vitoria no Gran Premio do Brasil de 1975.[8] Emerson Fittipaldi foi o primeiro brasileiro en gañar un Gran Premio de Fórmula Un, o Gran Premio dos Estados Unidos de 1970 no Circuíto de Watkins Glen.

Pilotos actuais[editar | editar a fonte]

Felipe Massa debutou en 2002 e pilotou para Ferrari, de 2006 a 2013. Nas súas primeiras tres tempadas co equipo terminou terceiro, cuarto e, a continuación, en segundo lugar no campionato de pilotos. Once das súas vitorias sucederon durante esas tres tempadas. Foi o piloto número dous no equipo en varias ocasións, en primeiro lugar con Michael Schumacher e logo con Fernando Alonso, tivo que ceder o liderado e deixar que os pilotos veteranos lograran as vitorias. Massa estivo moi preto de gañar a tempada 2008, perdendo con Lewis Hamilton por un só punto. Perdeuno na última volta da última carreira da tempada, cando Hamilton logrou pasar a Timo Glock pola quinta posición e asegurou os suficientes puntos para gañar o campionato. O equipo Ferrari, sen darse conta nos últimos adiantamentos de Hamilton, celebrouno na crenza de que Massa gañara o título. Cando a situación fíxose evidente comunicáronllo a un Massa moi decepcionado.[9] en 2014, Massa pilotou para Williams.

Felipe Nasr comezou a súa carreira na Fórmula Un en 2015, pilotando para Sauber.

Ex pilotos[editar | editar a fonte]

Ex pilotos notables[editar | editar a fonte]

Ayrton Senna en 1989
Emerson Fittipaldi no Lotus 72 en 1971

Ayrton Senna é a miúdo considerado como un dos mellores pilotos de todos os tempos. Nunha enquisa de Autosport, preguntouse aos pilotos para que votaran ao mellor piloto da historia, e Senna foi elixido como número un. Terminou no podio 80 veces, case a metade das carreiras nas que competiu e gañou 41 carreiras.[10] Era un mestre do Gran Premio de Mónaco, gañándoo cinco veces de forma consecutiva, unha fazaña xamais alcanzada por ningún outro piloto en ningún outro circuíto.

Nelson Piquet gañou tres títulos nunha carreira que abarcou 14 tempadas. Fixo o seu debut na Fórmula Un en 1978 como piloto privado antes de conseguir unha unidade con Brabham. Durante as seguintes sete tempadas co equipo, gañou o campionato de pilotos en 1981 e 1983 antes de pasar a Williams en 1986.[3][11] Piquet batallou co seu compañeiro de equipo Nigel Mansell, tanto dentro como fóra da pista. Piquet chamou publicamente a Mansell "bobo sen educación", con Mansell respondendo que "Piquet é só un home vil". No seu primeiro ano xuntos Piquet estaba convencido de que Williams favorecía ao piloto británico e a súa inimizade persoal axudou a Alain Prost a conseguir o título. Ao ano seguinte Piquet conseguiu o liderado e, malia que tiña a metade dos triunfos que Mansell, a súa consistencia deulle o seu terceiro título.[12] Piquet trasladouse a Lotus durante dúas tempadas antes de terminar a súa carreira na F1 con Benetton co que logrou tres vitorias.[3] Logo da súa retirada Piquet desenvolveu unha exitosa empresa de navegación por satélite, que lle axudou a financiar a carreira do seu fillo, Nelson Piquet Jr. e agora financia a carreira de Pedro Piquet.

Emerson Fittipaldi estivo dez anos na Fórmula Un e gañou o título en 1972 e 1974.[2] A enquisa entre pilotos de Autosport coloca a Fittipaldi no 12º posto, un por diante de Piquet.[13] Fittipaldi uniuse á Fórmula Un en 1970 con Lotus e logrou unha vitoria nos dous primeiros anos. Gañou cinco carreiras no seu terceiro ano para conseguir o seu primeiro título de campionato, quedou en segundo lugar detrás de Jackie Stewart un ano despois. Cambiouse a McLaren en 1974 e gañou o seu segundo título, quedando subcampión o ano seguinte.[2] Fittipaldi deixou McLaren para fundar Fittipaldi Automotive xunto co seu irmán máis vello Wilson, un equipo financiado por Copersucar, a empresa estatal de comercialización de azucre brasileira.[14] Permaneceron na competición durante varios anos con só dous podios nos seguintes cinco anos.[2] Cando detívose o financiamento Emerson retirouse da pilotaxe para centrarse na xestión do equipo. Fíxoo durante dous anos antes de abandonar en 1982, e regresou ao Brasil. Fittipaldi chegou a alcanzar o éxito na IndyCar.[14]

Rubens Barrichello participou en 322 carreiras.[4] Terminou entre os catro primeiros do campionato de pilotos en cinco tempadas consecutivas con Ferrari entre 2000 e 2004. Durante este tempo Barrichello, do mesmo xeito que posteriormente Massa, resultáballe difícil ser o segundo piloto de Michael Schumacher. Foise de Ferrari para unirse a Honda e soportou tres tempadas difíciles antes de que Brawn GP comprara o equipo e producira un coche para 2009 que lle axudou a terminar terceiro no campionato. Ao principio da súa carreira Barrichello foi apadriñado por Ayrton Senna, e os pilotos fixéronse bos amigos. A morte de Senna, xusto un ano despois do debut de Barrichello, desgustou profundamente ao mozo brasileiro que resultara ferido nun accidente no inicio do mesmo Gran Premio. Cando Barrichello gañou a súa primeira carreira seis anos máis tarde sentiuse abrumado pola emoción de ser o primeiro piloto brasileiro, desde Senna, en chegar á cima do podio.

Lista de todos os pilotos brasileiros[editar | editar a fonte]

# Piloto Lugar de nacemento Tempadas Equipos Carreiras
(saídas) 		Gañados Pole
positions 		Podios Puntos Títulos
1 Chico Landi[15] (São Paulo) 4 2 6 0 0 0 1.5 0
2 Gino Bianco[16] Italia Italia (Turín) (naturalizado) 1 1 4 0 0 0 0 0
3 Nano da Silva Ramos[17] Francia (París) (naturalizado) 2 1 7 0 0 0 2 0
4 Fritz d'Orey[18] (São Paulo) 1 2 3 0 0 0 0 0
5 Emerson Fittipaldi[19] (São Paulo) 11 3 149 (144) 14 6 35 281 2
6 Wilson Fittipaldi Jr.[20] (São Paulo) 3 2 38 (35) 0 0 0 3 0
7 José Carlos Pace[21] 6 3 73 (72) 1 1 6 58 0
8 Luiz Pereira Bueno[22] (São Paulo) 1 1 1 0 0 0 0 0
9 Ingo Hoffmann[23] (São Paulo) 2 1 6 (3) 0 0 0 0 0
10 Alex Dias Ribeiro[24] (Belo Horizonte) 3 3 20 (10) 0 0 0 0 0
11 Nelson Piquet[25] (Río de Xaneiro) 14 5 208 (204) 23 24 60 485,5 3
12 Chico Serra[26] (São Paulo) 3 2 33 (18) 0 0 0 1 0
13 Raul Boesel[27] (Curitiba) 2 2 30 (23) 0 0 0 0 0
14 Roberto Pupo Moreno[28] (Río de Xaneiro) 7 9 75 (42) 0 0 1 15 0
15 Ayrton Senna[29] (São Paulo) 11 4 162 (161) 41 65 80 610 3
16 Maurício Gugelmin[30] (Joinville) 5 3 80 (74) 0 0 1 10 0
17 Christian Fittipaldi[31] (São Paulo) 3 2 43 (40) 0 0 0 12 0
18 Rubens Barrichello[32] (São Paulo) 19 6 326 (324) 11 14 68 636 0
19 Pedro Paulo Diniz[33] (São Paulo) 6 4 99 (98) 0 0 0 10 0
20 Ricardo Rosset[34] (São Paulo) 2 2 33 (26) 0 0 0 0 0
21 Tarso Marques[35] (Curitiba) 3 1 26 (24) 0 0 0 0 0
22 Ricardo Zonta[23] (Curitiba) 4 3 37 (36) 0 0 0 3 0
23 Luciano Burti[36] (São Paulo) 2 2 15 0 0 0 0 0
24 Enrique Bernoldi[37] (Curitiba) 2 1 29 (28) 0 0 0 0 0
25 Felipe Massa[38] (São Paulo) 12 3 Modelo:F1stat (Modelo:F1stat) Modelo:F1stat Modelo:F1stat Modelo:F1stat Modelo:F1stat 0
26 Cristiano da Matta[39] (Belo Horizonte) 2 1 28 0 0 0 13 0
27 Antônio Pizzonia[39] (Manaus) 3 2 20 0 0 0 8 0
28 Nelsinho Piquet[40] Alemaña (Heidelberg)
(dobre nacionalidade) 		2 1 28 0 0 1 19 0
29 Bruno Senna[41] (São Paulo) 3 3 26 0 0 0 16 0
30 Lucas di Grassi[42] (São Paulo) 1 1 19 (18) 0 0 0 0 0
31 Felipe Nasr (Brasilia) 1 1 Modelo:F1stat (Modelo:F1stat) Modelo:F1stat Modelo:F1stat Modelo:F1stat Modelo:F1stat 0
  • Os pilotos están dispostos en orde de debut na serie
  • Negra indica piloto que aínda está en activo
  • Fondo amarelo indica Campión do Mundo de Pilotos

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Referencias[editar | editar a fonte]

  1. ↑ "Formula One World Drivers' Champions". EPSN F1. ESPN EMEA Ltd. Consultado o 8 de setembro de 2012. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 "Emerson Fittipaldi". EPSN F1. ESPN EMEA Ltd. Consultado o 9 de setembro de 2012. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 "Nelson Piquet". EPSN F1. ESPN EMEA Ltd. Consultado o 9 de setembro de 2012. 
  4. ↑ 4,0 4,1 Manishin, Glenn. "All-Time F1 Records". Consultado o 8 de setembro de 2012. 
  5. ↑ "Sauber's Vettel upstages Schumacher in free practice". timesofmalta.com. 9 de setembro de 2006. Consultado o 9 de setembro de 2012. 
  6. ↑ "Rubens Barrichello". EPSN F1. ESPN EMEA Ltd. Consultado o 9 de setembro de 2012. 
  7. ↑ "Felipe Massa". EPSN F1. ESPN EMEA Ltd. Consultado o 9 de setembro de 2012. 
  8. ↑ "Carlos Pace". EPSN F1. ESPN EMEA Ltd. Consultado o 9 de setembro de 2012. 
  9. ↑ Mole, Giles (2 de novembro de 2008). "Ferrari’s celebrations premature as Lewis Hamilton beats Felipe Massa to F1 world title". The Telegraph (Telegraph Media Group Limited). Consultado o 9 de setembro de 2012. 
  10. ↑ "Ayrton Senna". Autosport. Consultado o 8 de setembro de 2012. 
  11. ↑ "Nelson Piquet Sr.". Autosport. Consultado o 8 de setembro de 2012. 
  12. ↑ Donaldson, Gerald. "Nelson Piquet (profile)". Formula1.com. Formula One World Championship Limited. Consultado o 9 de setembro de 2012. 
  13. ↑ "Emerson Fittipaldi". Autosport. Consultado o 8 de setembro de 2012. 
  14. ↑ 14,0 14,1 Donaldson, Gerald. "Emerson Fittipaldi (profile)". Formula1.com. Formula One World Championship Limited. Consultado o 9 de setembro de 2012. 
  15. ↑ SRZD (29 October 2008). "Você Sabia? - A história de um herói do automobilismo brasileiro" (en português). Arquivado dende o orixinal o 25 de abril de 2016. Consultado o 28 April 2010. 
  16. ↑ Luiz Alberto Pandini (20 de xaneiro de 2006). "Gino Bianco: melhor do que se pensa" (en portugués). GP Total. Arquivado dende o orixinal (asp) o 29 de novembro de 2014. Consultado o 21 de setembro de 2012. 
  17. ↑ "Nano da Silva Ramos | F1 Driver Profile | ESPN F1". ESPN. Consultado o 21 de setembro de 2012. 
  18. ↑ "Entrevista: Fritz d'Orey - 1ª parte" (en portugués). Almanaque da Fórmula 1. 18 de febreiro de 2009. Arquivado dende o orixinal o 17 de outubro de 2013. Consultado o 21 de setembro de 2012. 
  19. ↑ Gerald Donaldson. "Emerson Fittipaldi". Site Oficial da Fórmula 1. Consultado o 21 de setembro de 2012. 
  20. ↑ "Fittipaldi, Wilson". Site Oficial da Fórmula 1. Consultado o 21 de setembro de 2012. 
  21. ↑ "José Carlos Pace vivíu en Interlagos o gran momento da súa carreira" (en portugués). iG. 23 de novembro de 2011. Arquivado dende o orixinal o 29 de novembro de 2014. Consultado o 21 de setembro de 2012. 
  22. ↑ "O imbatível recorde de Luiz Pereira Bueno, o Peroba" (en portugués). Motor Pasion. 9 de febreiro de 2011. Arquivado dende o orixinal o 26 de xaneiro de 2012. Consultado o 21 de setembro de 2012. 
  23. ↑ 23,0 23,1 Bruno Gecys; Mariana Gianjoppe (17 de maio de 2012). "Para ex-pilotos de F1, Alonso é o melhor da atual geração" (en portugués). iG. Arquivado dende o orixinal o 29 de novembro de 2014. Consultado o 21 de setembro de 2012. 
  24. ↑ Gustavo Coelho (4 de agosto de 2008). "Você Sabia? - Fórmula 1 e Religião" (en portugués). Sidney Rezende. Arquivado dende o orixinal o 29 de novembro de 2014. Consultado o 21 de setembro de 2012. 
  25. ↑ Leonardo Felix (17 de agosto de 2012). "Nelson Piquet: a trajetória dos 60 anos do tricampeão, década a década" (en portugués). UOL. Arquivado dende o orixinal o 21 de agosto de 2012. Consultado o 21 de setembro de 2012. 
  26. ↑ Renato Piccinin (19 de xuño de 2011). ""Piquet era mais técnico do que arrojado", diz Chico Serra" (en portugués). iG. Arquivado dende o orixinal o 12 de decembro de 2011. Consultado o 21 de setembro de 2012. 
  27. ↑ Rodrigo Vieira (13 de agosto de 2011). ""Piquet era extremamente inovador", afirma Raul Boesel" (en portugués). iG. Arquivado dende o orixinal o 14 de novembro de 2011. Consultado o 21 de setembro de 2012. 
  28. ↑ "Roberto Pupo Moreno volta a acelerar um Fórmula 1" (en portugués). Auto Racing. 12 de abril de 2011. Consultado o 29 de decembro de 2019. 
  29. ↑ "Os 10 feitos que transformaram Senna em mito da Fórmula 1" (en portugués). Editora Abril. 4 de novembro de 2010. Arquivado dende o orixinal o 31 de maio de 2012. Consultado o 21 de setembro de 2012. 
  30. ↑ Fernando Silva (20 de abril de 2011). "Parabéns, Gugelmin" (en portugués). iG. Arquivado dende o orixinal o 29 de decembro de 2019. Consultado o 29 de decembro de 2019. 
  31. ↑ Wanderley Nogueira (14 de xaneiro de 2011). "Christian Fittipaldi relembra carreira e esclarece saída da F1" (en portugués). Terra. Consultado o 21 de setembro de 2012. 
  32. ↑ "Rubens Barrichello na F1: Dados do piloto" (en portugués). UOL. Consultado o 21 de setembro de 2012. 
  33. ↑ Cesar Guerrero (13 de marzo de 2000). "Não existe amizade na Fórmula 1" (en portugués). Terra. Arquivado dende o orixinal o 29 de novembro de 2014. Consultado o 21 de setembro de 2012. 
  34. ↑ "Ricardo Rosset vence em Interlagos e assume a liderança da Porsche GT3 Cup" (en portugués). Auto Racing. Consultado o 29 de decembro de 2019. 
  35. ↑ D.L. (29 de abril de 2011). "Ex-piloto de F1 Tarso Marques suspenso por doping" (en portugués). dn.pt. Consultado o 13 de abril de 2024. 
  36. ↑ Bruno Ferreira, Leonardo Felix, Lucas Berredo e Lucas Santochi (10 de agosto de 2012). "Entrevista - Burti: "GP da Alemanha de 2010 acabou com Massa"" (en portugués). UOL. Arquivado dende o orixinal o 04 de outubro de 2012. Consultado o 21 de setembro de 2012. 
  37. ↑ Leonardo Felix (3 de setembro de 2012). "Bernoldi confirma participação nas 6 Horas de São Paulo pela classe GTE-Am" (en portugués). UOL. Arquivado dende o orixinal o 07 de novembro de 2012. Consultado o 21 de setembro de 2012. 
  38. ↑ "Massa diz estar mais confiante em permanecer na F1" (en portugués). TN Online. 20 de setembro de 2012. Consultado o 21 de setembro de 2012. 
  39. ↑ 39,0 39,1 24 Horas News (5 de novembro de 2002). "Três brasileiros confirmados na Fórmula 1 em 2003" (en português). Arquivado dende o orixinal o 29 de novembro de 2014. Consultado o 29 de abril de 2010. 
  40. ↑ O Globo Online (10 de decembro de 2007). "Renault anuncia Alonso e Nelsinho Piquet como pilotos" (en português). Consultado o 28 de abril de 2010. 
  41. ↑ O Globo (29 de outubro de 2009). "Bruno Senna acerta com a Campos para 2010" (en português). Consultado o 28 de abril de 2010. 
  42. ↑ Jornal Diário (12 de decembro de 2009). "Di Grassi será 30º brasileiro na F-1" (en português). Consultado o 20 de abril de 2010. [Ligazón morta]
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pilotos_de_Fórmula_1_do_Brasil&oldid=6706765»