Saltar ao contido

Pierre Cavalli

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaPierre Cavalli
Biografía
Nacemento12 de xullo de 1928 Editar o valor en Wikidata
Zürich, Suíza Editar o valor en Wikidata
Morte28 de marzo de 1985 Editar o valor en Wikidata (56 anos)
Zürich, Suíza Editar o valor en Wikidata
Actividade
Lugar de traballo París Editar o valor en Wikidata
Ocupaciónguitarrista, guitarrista de jazz Editar o valor en Wikidata
Xénero artísticoJazz Editar o valor en Wikidata
InstrumentoGuitarra Editar o valor en Wikidata

IMDB: nm0146846 Last fm: Pierre+Cavalli Musicbrainz: 0dad7793-7e95-4f45-994c-9f6a57c44786 Discogs: 382107 Allmusic: mn0000952281 Editar o valor en Wikidata

Pierre Cavalli, nado en Zürich o 12 de xullo de 1928, e finado na súa cidade natal o 28 de marzo de 1985, foi un guitarrista suízo de Jazz. Cavali é recordado como un pioneiro da música psicodélica francesa e como o precursor que popularizou o estilo de jazz americano dos anos 50 na Suíza romanda.[1]

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Con estudos de violín desde os sete anos pasou á guitarra aos quince, por influencia das escoitas de Stéphane Grappelli e Quincy Jones. O pai de Cavalli era dono dunha tenda de instrumentos en Lausana e o propio Pierre afeccionouse ao coleccionismo de vinilos desde a adolescencia.

Co Swiss All Star Bebop Team, unha casa discográfica de prestixio en Suíza nos 40,[2] participou no primeiro Festival Internacional de Jazz de Niza en 1948, máis tarde é contratado por Fred Böhler, Hazy Osterwald e Kurt Edelhagen. En 1953 trasladouse a París, onde tivo o seu propio trío, tocou con Art Simmons e chegou a ser escollido como músico de estudio para Quincy Jones (Et voilà!, 1957) e Michel Legrand. Friedrich Gulda levouno á súa Euro Big Band. Un punto de inflexión significativo na carreira de Cavalli chegou co lanzamento do seu aclamado álbum, "Twilight Time", en 1959 que solidificou o seu status na industria musical. O lanzamento do disco en vinilo chamou a atención dos fans cun alto número de vendas e recibiu o apoio de críticos especializados. Co seu trío, Cavalli foi de xira polos Estados Unidos e a URSS.

A principios dos anos 60 tocou con Stéphane Grappelli. Xa de regreso a Suíza, a finais da década tras a morte do pai a mediados dos 60, traballou como solista coa DRS Big Band, e seguiu traballando como músico de estudio para Dennis Armitage mentres mantiña a tenda de música familiar coa axuda da nai. A este traballo regular sumáronse as colaboracións nas clases mestras a alumnos de jazz de Hans Koller (International Jazz Workshop, 1964) e Ingfried Hoffmann. Cavallli amosaba técnicas que aprendera no estranxeiro xa no seu país, por exemplo, considéraselle o primeiro en tocar en Suíza a Gibson de dobre pescozo, o que para os afeccionados máis novos era equivalente a terse pasado ao rock & roll.

No ano 1972 decide preparar unha nova viaxe, inspirado polas primeiras publicacións de Bossa nova que chegaban a Suíza e polo popular filme Orfeu Negro, nunha etapa dun ano no Brasil. Ao seu regreso grava en suíza xunto con Angel Pocho Gatti (italo-arxentino) e Bruno Spoerri (suízo) o álbum de jazz-fusion e trippy bossa-nova con letras en portugués Uma Vitamina Faz Favor que só é recuperado para a publicación polo selo Sonorama tras a morte do autor e publicado finalmente en 2014. [3]

Durante o resto da década dos 70 segue traballando dando concertos ao vivo en pequenos grupos propios, sendo constantemente invitado a Francia por Eddie Barclay dono de clubs de jazz, e como músico de estudio (a partir de 1973 xa asentado en Zürich). Tamén compuxo música para películas de televisión francesas. Xunto con Thomas Moeckel, Markus Plattner e Roberto Bossard, fundou en 1983 a banda Guitar Summit, que estaba formada por catro guitarristas máis unha sección rítmica.

Estaba casado con Nanda van Bergen, que tamén actuou con el como cantante. Tamén é recordado na súa comunidade como un grande afeccionado á entomoloxía cunha ampla colección de insectos.[4]

Discografía

[editar | editar a fonte]
  • Twilight Time (Realm, 1959)
  • Con Stéphane Grappelli: Django (Barclay 1962)
  • Swiss All Stars (Ex Libris 1964)
  • Con Wolfgang Dauner: The Oimels (MPS 1969)
  • Coa DRS Big Band: Tour de swing (CH Record 19721974)
  • Emphasis (Pick 1975, xunto a Renato Anselmi, Fernando Vicencio, Nick Liebmann e Curt Treier)
  • Con Bert Campbell: Romantische Melodien (Corema Records 1983)
  • Uma Vitamina Faz Favor (Sonorama 2014)
  1. "Pierre Cavalli Biografía". Consultado o 30 de novembro de 2024. 
  2. "Student, Anwalt, Richter, Regierungsrat". Consultado o 30 de novembro de 2024. 
  3. "Uma Vitamina Faz Favor". Consultado o 30 de novembro de 2024. 
  4. "Pierre CAVALLI". Consultado o 30 de novembro de 2024. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]