Philippe Ariès

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaPhilippe Ariès
Biografía
Nacemento(fr) Émile Henri François Marie Philippe Ariès Editar o valor em Wikidata
21 de xullo de 1914 Editar o valor em Wikidata
Blois (Francia) Editar o valor em Wikidata
Morte9 de febreiro de 1984 Editar o valor em Wikidata (69 anos)
Tolosa (Francia) Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeFrancia Editar o valor em Wikidata
EducaciónLycée Saint-Louis-de-Gonzague (pt) Traducir
Lycée Janson-de-Sailly (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Actividade
Campo de traballoIdade Media, história das mentalidades (pt) Traducir e Historia cultural Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónhistoriador , medievalista , profesor universitario Editar o valor em Wikidata
EmpregadorÉcole des hautes études en sciences sociales (pt) Traducir
Plon (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Partido políticoAction Française (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Interesado enHistoria Editar o valor em Wikidata
Influencias
LinguaLingua francesa Editar o valor em Wikidata
Obra
Obras destacables
Arquivos en
Familia
CónxuxePrimerose Lascazas de Saint-Martin (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
ParentesEmmanuel Ariès (pt) Traducir (tio-avô (pt) Traducir) Editar o valor em Wikidata
Premios

Phillipe Ariès, nado o 21 de xullo de 1914 en Blois e finado o 8 de febreiro de 1984 en París, foi un historiador francés. Os seus traballos máis prestixiosos falan do cambio de actitudes da sociedade occidental perante a morte.

Biografía[editar | editar a fonte]

Creceu nunha familia católica e monárquica. Estudou cos xesuítas de San Luis Gonzaga e despois no Lycée Janson-de-Sailly militando algún tempo en Lycéens et collégiens de l'Action Française (unha organización xuvenil de extrema dereita).

Ten un papel importante no campo da documentación polo seu sentido da innovación técnica. É pioneiro no uso do microfilm (1956) e da informática (1965). Durante este período é tamén director de colección en éditions Plon. No ano 1977, intégrase no EHESS (Escola de Altos Estudos e Ciencias Sociais) como director de estudos. Sendo recoñecida a súa condición de historiador.

Obras[editar | editar a fonte]

  • Les traditions sociales dans les pays de France, Editions de la Nouvelle France, 1943.
  • Histoire des populations françaises et de leurs attitudes devant la vie depuis le XVIIIe siècle, Self, 1948.
  • Attitudes devant la vie et devant la mort du XVIIe au XIXe siècle, quelques aspects de leurs variations, INED, 1949.
  • Sur les origines de la contraception en France, Extraído de Population. Nº 3, juillet-septembre 1953, pp 465–472.
  • Le Temps de l'histoire, Éditions du Rocher, 1954.
  • Deux contributions à l'histoire des pratiques contraceptives, Extraído dePopulation. Nº 4, outubro-decembro 1954, pp 683–698.
  • L'enfant et la vie familiale sous l'Ancien régime, Plon, 1960.
  • La prévention des naissances dans la famille. Ses origines dans les temps modernes (coord. con Alfred Sauvy, Hélène Bergues e outros), París, PUF, 1960.
  • Essais sur l'histoire de la mort en Occident : du Moyen Âge à nos jours, Seuil, 1975.
  • L'Homme devant la mort, Seuil, 1977.
  • Un Historien du dimanche (en colaboración con Michel Winock), Seuil, 1980.
  • Images de l'homme devant la mort, Seuil, 1983.
  • Histoire de la vie privée, (dir. con Georges Duby), 5 tomos: I. De l'Empire romain à l'an mil; II. De l'Europe féodale à la Renaissance; III. De la Renaissance aux Lumières; IV. De la Révolution à la Grande guerre; V. De la Première Guerre mondiale à nos jours, Seuil, 1985-1986-1987.
  • Essais de mémoire : 1943-1983, Seuil, 1993.
  • Le présent quotidien, 1955-1966 (Recompilación de artigos aparecidos en La Nation française entre 1955 e 1966), Seuil, 1997.
  • Histoire de la vie privée, (dir. con Georges Duby), le Grand livre du mois, 2001.