Peleiades

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Peleiades ( Πελειάδες, pombas) eran as mulleres sagradas de Zeus e a Deusa nai, Dione, do santuario de Dodona.

Píndaro fixo referencia ás "peleiades" como un grupo de pombas, pero a relación é aí antes poética que mítica. No entanto, a carroza de Afrodita foi empuxada por un grupo de pombas. O elemento mítico dunha pomba negra que iniciou o oráculo de Dodona, o cal foi relatado a Heródoto no século V, pode ter sido unha tentativa dun relato de etimoloxía popular usada para o nome arcaico das mulleres sagradas, pero que deixou de ter sentido (un mito etiolóxico).

Pausanias, cando describe as varias sibilas, cita a Fenis, filla dun rei dos cáones, e as Peleiae (pombas) de Dodona como oráculos inspirados por deuses[1]. Non precisa unha data para o nacemento das Peleiades, pero di que elas naceran antes de Fenis, sendo que esta naceu cando Antígono Gónatas estaba establecendo o seu reino[1] (281 - -280).

Posibelmente o pel- estaba orixinalmente conectado con negro ou lamacento en nomes como Peleo ou Pélops, o ático polios, o dórico peleios, PIE *pel-, "cinza". As Peleiades son con frecuencia confundidas coas ninfas Pléiades.[2][3][4][5]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 Pausanias (xeógrafo), Descrición de Grecia, 10.12.10
  2. Herodoto. Historias, 2.54.1.
  3. SGA - International Association Terra Antiqua Balcanica, Institute for the Study of Man. The Journal of Indo-European Studies, p. 473.
  4. Yonge, p. 783.
  5. Hutchinson, p. 90.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Ateneo, (trad. ao inglés por Charles Duke Yonge). The Deipnosophists, Or, Banquet of the Learned of Athenaeus. Henry G. Bohn, 1867 (Original from Harvard University).
  • Hutchinson, G. O. Greek Lyric Poetry: A Commentary on Selected Larger Pieces. Oxford University Press, 2001. ISBN 0-19-924017-5

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]