Patricia Bath
Patricia Bath | |
---|---|
Nome completo | Patricia Bath |
Nacemento | 4 de novembro de 1942 |
Lugar de nacemento | Harlem |
Falecemento | 30 de maio de 2019 |
Lugar de falecemento | San Francisco |
Nacionalidade | Estados Unidos de América |
Etnia | Afroamericano |
Alma máter | Hunter College Howard University |
Ocupación | Oftalmóloga, inventora, humanista |
Premios | membro da Optical Society e Salón da Fama dos Inventores Nacionais |
Na rede | |
http://laserphaco.net/content/index.html | |
[ editar datos en Wikidata ] | |
Patricia Era Bath, nada o 4 de novembro de 1942 en Harlem[1] (Manhattan, Nova York) e finada en San Francisco o 30 de maio de 2019, foi unha oftalmóloga, inventora, humanista e académica estadounidense. Foi a primeira muller membro do Jules Stein Eye Institute, e a primeira muller en dirixir un programa de posgrao en oftalmoloxía, e primeira muller elixida empregada honoraria do Centro Médico UCLA (honra outorgada despois da súa xubilación). Bath foi a primeira persoa negra residente en oftalmoloxía na Universidade de Nova York[2] onde exerceu entre 1970 e 1973. Foi tamén a primeira muller negra exercendo como cirurxiá no Centro Médico UCLA.
Bath foi a primeira doutora afroamericana en recibir unha patente con propósito médico. Era titular de catro patentes, tamén fundou varios organismos, sen ánimo de lucro, para a prevención da cegueira, en Washington, D.C. Entre os seus inventos, destaca por ser a creadora do Laserphaco Probe, un instrumento para o tratamento láser de cataratas.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Formación e primeiros anos [editar | editar a fonte]
Bath era filla de Rupert e Gladys Bath. O seu pai era un inmigrante de Trindade, columnista, mariño mercante e o primeiro home negro que traballou para o Metro da Cidade da Nova York como maquinista. O seu pai inspirou o seu amor pola cultura e animouna a explorar culturas diferentes. A súa nai descendía de escravos africanos. Decidiu ser ama de casa mentres os seus fillos eran pequenos, e máis tarde dedicouse ao servizo doméstico para axudar a financiar a súa educación. Bath asistiu ao Instituto Charles Evans Hughes, onde destacou rapidamente, obtendo o seu diploma en só dous anos e medio.[3]
Inspirándose nas obras en medicamento de Albert Schweitzer, Bath solicitou e gañou unha Bolsa da National Science Foundation (NSF; Fundación Nacional de Ciencia) mentres asistía ao instituto;[4] isto levouna a un proxecto de investigación na Universidade Yeshiva e o Hospital Central de Harlem que estudaba as conexións entre cancro, nutrición e tensión. Ela creou unha ecuación matemática para predicir o crecemento das células polo que, o doutor Robert O. Bernard, responsable do programa de investigación, ao se decatar da importancia dos seus achados, publicou a ecuación nun artigo científico.[5] En 1960, sendo aínda adolescente, gañou o "Premio ao Mérito" da revista Mademoiselle pola súa contribución ao proxecto.[5]
Bath estudou física e química no Hunter College de Manhattan, onde conseguiu a licenciatura en 1964.[5] Trasladouse a Washington, D.C. para asistir a Howard University College of Medicine para recibir o seu doutoramento en 1968.[5][6] Durante o seu tempo en Howard, foi presidenta da Asociación Médica Nacional Estudantil e colaboradora dos Institutos Nacionais de Saúde e o Instituto Nacional de Saúde Mental.[3]
Tras graduarse, volveu en 1968 a Nova York, onde foi interna no Hospital Central de Harlem, posteriormente servindo como especialista na Universidade de Columbia. Viaxou a Iugoslavia en 1967 para estudar a saúde infantil, observando que a práctica de coidado de ollo era desigual entre minorías raciais e a poboación pobre; posteriormente percibiu a maior incidencia cegueira entre os seus pacientes negros e pobres.[3] Decidiu que abordaría este asunto, e persuadiu aos seus profesores de Columbia para operar a pacientes cegos, sen cargo, no Hospital Central de Harlem, o cal non ofrecera até entón cirurxía ocular.[7] Bath foi pioneira en todo o mundo na disciplina de "oftalmoloxía comunitaria", desenvolvida por voluntarios, que facilita os coidados oculares necesarios ás poboacións desfavorecidas.
Carreira[editar | editar a fonte]
Despois de completar a súa educación, Bath exerceu brevemente como profesora axudante no Instituto ocular Jules Stein, en UCLA e na Universidade de Medicamento e Ciencia Charles R. Drew antes de ser a primeira muller na facultade do Instituto do Ollo. En 1978, Bath cofundou con outros tres médicos o American Institute for the Prevention of Blindness[2][8] (en galego, Instituto Americano para a Prevención de Cegueira), do cal foi presidenta.
En 1983, Bath foi nomeada presidenta do Programa de Residencia de Oftalmoloxía KING-DREW de UCLA, do que foi unha das cofundadoras e se converteu na primeira muller nos Estados Unidos en dirixir un programa de residencia en oftalmoloxía.
En 1986, Bath decidiu tomar un ano sabático das responsabilidades clínicas e administrativas e concentrarse na investigación. Renunciou ao seu posto de presidentea de oftalmoloxía e marchou como profesora visitante a centros de excelencia de Francia, Inglaterra e Alemaña. En Francia, traballou como profesora visitante no Rothschilde Eye Institute of Paris coa directora, Daniele Aron-Rosa (tamñen unha investigadora pioneira en láser e oftalmoloxía).[9] En Inglaterra, traballou co profesor Emmony no Loughborough Institute of Technology; e en Alemaña, foi profesora visitante na Universidade Libre de Berlín.
En 1993, retirouse de UCLA, que posteriormente a nomeou como primeira muller do seu persoal honorífico.[10]
Exerceu como profesora de Oftalmoloxía na Escola Universitaria de Medicina Howard e como profesora de Telemedicina e Oftalmoloxía na Universidade St. Georges.[11]
Bath impartiu conferencias internacionalmente e foi autora de máis de 100 artigos científicos.
Inventos[editar | editar a fonte]
Bath foi titular de catro patentes nos Estados Unidos.[3] En 1981, concibiu a sonda Laserphaco, un dispositivo médico que mellora o uso do láser para eliminar cataratas, e "para ablación e extracción de lentes para catarata".[3][12] O dispositivo completouse en 1986, despois de que Bath investigase en láseres en Berlín, e patentouno en 1988,[6] converténdoa na primeira afroamericana en recibir unha patente para uso médico.[2] O dispositivo —que disolve a catarata cun láser rapidamente e case sen dor, irriga e limpa o ollo e permite a fácil inserción dunha nova lente— utilízase internacionalmente para tratar esta doenza.[3] Bath continuou mellorando o dispositivo e restaurou con éxito a visión de persoas incapacitadas durante décadas.
Tres do catro patentes de Bath están relacionadas coa sonda Laserphaco. En 2000, foille concedida unha patente por un método ideado para utilizar a tecnoloxía de ultrasóns no tratamento das cataratas.
Recoñecementos[editar | editar a fonte]
Bath recibiu honras de dúas das súas universidades. O Hunter College colocouna o seu na súa "sala da fama" en 1988 e a Universidade Howard nomeouna "Pioneira da Universidade Howard na Academia de Medicina" en 1993.[13] Publicouse un libro ilustrado sobre a súa vida e o traballo en ciencia estivo publicado en 2017, que foi citado tanto pola Asociación Nacional de Profesores de Ciencia e como pola lista da biblioteca Pública de Chicago dos mellores libros infantís do ano.[14]
Morte[editar | editar a fonte]
Bath finou o 30 de maio de 2019, no centro médico da Universidade de California, en San Francisco por mor dunhas complicacións provocadas por un cancro. Tiña 76 anos.[6]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Labrecque (2017), p. 7
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Small (2019), p. 15
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Wilson & Wilson (2003), p. 25
- ↑ Small (2019), p. 14
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Braun (2012), p. 79
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Green, Andrew (10-8-2019). "Obituary. Patricia Bath.". thelancet.com. ISSN 0140-6736. doi:10.1016/S0140-6736(19)31684-8. Consultado o 8-3-2020.
- ↑ "Patricia Bath | Influential Women" (en inglés).
- ↑ Braun (2012), p. 83
- ↑ "Conversation Between Patricia Bath, MD and Eve Higginbotham". The Foundation of the American Academy of Ophthalmology (en inglés). 13-10-2011. Consultado o 8-3-2020.
- ↑ Lambert (2008), p. 71
- ↑ Mosca /(2017)
- ↑ "Patricia Bath, médica e inventora | Efemérides". Mujeres conciencia (en castelán). 4 de noviembre de 2015. Consultado o 12 de abril de 2019.
- ↑ Lambert (2008), p. 73
- ↑ Finley,. The doctor with an eye for eyes : the story of Dr. Patricia Bath. ISBN 9781943147311. OCLC 966562685.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Patricia Bath |
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Braun, Sandra (2012). Women Inventors Who Changed the World (en inglés). Nova York: The Rosen Publishing Group. ISBN 978-1-4488-5996-2.
- Labrecque, Ellen (2017). Patricia Bath and Laser Surgery (en inglés). Ann Harbot, Míchigan: Cherry Lake Publishing. ISBN 9781634721806.
- Lambert, Laura (2008). "Patricia Bath: Inventor of laser cataract surgery". En VV.AA. Inventors and Inventions (en inglés) I. Nova York: Marshall Cavendish. pp. 69–74. ISBN 978-0-7614-7763-1.
- Small, Cathleen (2019). Diversity in Medicine (en inglés). Nova York: The Rosen Publishing Group. ISBN 9781499440836.
- Stewart, David (2005). What's the Big Idea? (en inglés). Brighton: Salariya Publishers. ISBN 978-1-904642-56-5.
- Wilson, Donald; Wilson, Jane (2003). The Pride of African American History (en inglés). AuthorHouse. ISBN 978-1-4107-2873-9.
- Irene Cívico e Sergio Parra (2018). Las chicas son de ciencias. 25 científicas que cambiaron el mundo Penguim Random House. ISBN 978-84-9043-882-4.
- Zinthia Palomino e Nina Sefcik (2019). Mujeres negras en la ciencia. Editorial: Mujeres negras que cambiaron el Mundo. ISBN: 978-84-09-08025-0