Saltar ao contido

Palacio de Versalles

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Xeografía políticaPalacio de Versalles
Château de Versailles (fr) Editar o valor en Wikidata
Vista nocturna
Vista aérea
Imaxe
(2013)

Localización
Mapa
 48°48′17″N 2°07′13″L / 48.8047, 2.1203
EstadoFrancia
Divisións administrativasFrancia Metropolitana
RexiónsIlla de Francia
DepartamentoYvelines
ComunaVersalles Editar o valor en Wikidata
Xeografía
Parte de
Superficie67.000 m² Editar o valor en Wikidata
Medición600 (ancho) m
Datos históricos
FundadorLois XIII de Francia Editar o valor en Wikidata
Creación1661 Editar o valor en Wikidata
Monumento histórico clasificado
Data31 de outubro de 1906
IdentificadorPA00087673
Patrimonio da Humanidade  
TipoPatrimonio cultural  → Europa-América do Norte
Data?, Criterios de Patrimonio da Humanidade: (i), (ii) e (vi) Editar o valor en Wikidata
Identificador83

Sitio weben.chateauversailles.fr Editar o valor en Wikidata
Facebook: chateauversailles Twitter: CVersailles Youtube: UC4wIrWebH5ljiEnYOXMYiZg BNE: XX118316 Editar o valor en Wikidata

O palacio de Versalles ou castelo de Versalles (en francés: Château de Versailles) é un palacio real localizado na cidade de Versalles, unha aldea rural na época da súa construción, e hoxe en día un suburbio de París. A súa construción foi ordenada polo rei Lois XIV, e constitúe un dos complexos arquitectónicos monárquicos máis importantes de Europa. Con preto de 10 millóns de visitantes ao ano,[1] é tamén un dos sitios turísticos máis importantes de Francia.

A Corte de Versalles foi o centro do poder do Antigo Réxime en Francia dende 1682, cando Lois XIV se mudou de París, até que a familia Real foi forzada a volver á capital en 1789.

O conxunto do palacio e parque de Versalles, incluíndo o Gran Trianón e o Pequeno Trianón, foron declarados Patrimonio da Humanidade pola Unesco en 1979.[2]

Historia e ampliacións

[editar | editar a fonte]

Lois XIV deixou París e decidiu construír Versalles como unha pequena cidade lonxe dos problemas. Tería varias etapas construtivas, marcadas polas amantes de Lois XIV.

  • Primeira etapa (1661 - 1668): Sería un palacete de caza ao que se lle engadiron dúas ás laterais que, ao pecharse, conformaron a praza de armas. As fachadas son de ladrillo e unifica a cuberta usando tamén a lousa e as mansardas.
  • Segunda etapa (1668 - 1678): Lois XIV pretende trasladar definitivamente a corte a Versalles. Engádense as dúas ás laterais para dar prioridade visual ao xardín, realizado por André Le Nôtre. A fachada que dá ao xardín está construída seguindo o modelo italiano. Un primeiro andar de perpiaños almofadados. Un andar nobre de dobre altura con coxía retranqueada, xogando con entrantes e saíntes e alternando columnas e pilastras. Por último, un terceiro andar que sería o ático, rematado por unha serie de figuras escultóricas que case non deixan ver a caída da cuberta, a cal non é moi inclinada. Chegaron a vivir nel ata 20 000 persoas.
  • Terceira etapa (1678 - 1692): Nesta ampliación, realizada por Mansart, construíuse a capela real na á norte do palacio, a dobre altura e con acceso directo á cota cero dende o exterior, estando a Tribuna Real situada no andar principal, dende onde o rei e a súa familia asistían á misa.

Museo da historia de Francia

[editar | editar a fonte]
Galería das Batallas, no Museo da Historia de Francia.

Foi creado no 1837 por Camille Bachasson, conde de Montalivet, por orde de Lois Filipe I.[3]

Cos seus 18 000 m² é o museo de historia máis grande do mundo. Contén unha colección de cadros reunidos ou encargados por Lois Filipe I e están organizados por series históricas. Para a súa exposición, algúns departamentos foron transformados en salas de museo.

O museo está situado nas ás, mentres que a parte central (a excepción do andar baixo), os Grandes Departamentos, as estancias privadas e os departamentos da familia real foron restaurados e poden verse tal como eran cando estaban ocupados polos reis.

Outros Versalles no mundo

[editar | editar a fonte]

O conxunto é recoñecido a nivel mundial coma un dos palacios máis grandiosos e inspirou a outros gobernantes e magnates que aspiraban a ter o seu propio paraíso; hai por iso polo mundo moitas edificacións espectaculares que, ou ben seguiron o seu modelo, ou ben se apropiaron deste epíteto co propósito de atraer visitantes. Os máis coñecidos son:

En Galicia, o Pazo de Oca, malia non ser nunca a residencia de ningunha familia real, é coñecido como o Versalles galego, principalmente polos seus xardíns.[4]

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]