Partit Demòcrata Europeu Català

Partit Demòcrata Europeu Català
Partido político de Cataluña
Dirixentes e organización
Líder	David Bonvehí (presidente) Marc Solsona Aixalà (secretario xeral)
Historia
Fundación	2016
Posicións políticas
Ideoloxía	Centro político Nacionalismo catalán Liberalismo Independentismo catalán Federalismo europeo
Representación
Representación	0 deputados (de 135) no Parlamento de Cataluña
Outros datos
Sede	Carrer Provença, 339 Barcelona
Na rede
www.partitdemocrata.cat

O Partit Demòcrata Europeu Català (PDeCAT, en galego: Partido Demócrata Europeo Catalán), coñecido popularmente como Partit Demòcrata, foi un partido político republicano e independentista catalán creado o 10 de xullo de 2016 en Barcelona. Foi o partido sucesor da antiga Convergència Democràtica de Catalunya e definíase como «demócrata, catalanista, independentista, europeísta e humanista».

Historia

Contexto histórico

O proceso independentista catalán fixo que varios partidos políticos cataláns replantearan parte dos seus principios estatutarios. Durante a década de 2010, Convergència pasou do autonomismo ao soberanismo e posteriormente ao independentismo. Durante esa evolución, rompeuse a histórica coalición Convergència i Unió co seu socio Unió Democràtica de Catalunya. Ademais, no verán de 2014 o presidente fundador do partido, Jordi Pujol, confesou ter unha fortuna oculta no estranxeiro. Co obxectivo de pasar a páxina da corrupción no partido, a dirección do mesmo decidiu que era necesaria unha refundación, pero a causa de varias convocatorias electorais foise pospoñendo ata 2016. En xaneiro dese ano Artur Mas, en ser substituído por Carles Puigdemont como presidente da Generalitat, asumiu a tarefa de preparar a refundación do seu partido.

Fundación do partido

Vista xeral do congreso fundacional do Partit Demòcrata Català.

O 8 de xullo de 2016 celebrouse o último congreso de Convergència Democràtica de Catalunya, no que se acordou a súa refundación nun novo partido que tería o seu primeiro congreso entre o 8 e 10 de xullo. Inicialmente a dirección de CDC presentou dúas opcións para o nome do partido: Més Catalunya e Catalans Convergents, pero as bases do partido manifestaron o seu rexeito as dúas propostas e o 9 de xullo presentaron tres novas propostas consensuadas nunha comisión de asociados: Junts per Catalunya, Partit Demòcrata Català e Partit Nacional Català. O 10 de xullo, nunha primeira volta de votacións descartouse a opción de Junts per Catalunya, e na segunda, Partit Demòcrata Català impúxose por 871 votos enfronte aos 657 da opción de Partit Nacional Català. Despois da elección do nome, Demòcrates de Catalunya, a escisión soberanista de UDC, anunciou que emprendería accións legais xa que o novo nome podía dar lugar á confusión entre as dúas formacións.

Os candidatos a presidir a dirección nacional do partido realizaron un proceso de primarias, que se celebrou os días 23 e 24 de xullo na nova sede da rúa Provença de Barcelona. Días antes Jordi Turull e Germà Gordó anunciaron que non se presentarían, dando paso a novos candidatos. Aprováronse Artur Mas e Neus Munté como tándem presidencial e Marta Pascal e David Bonvehí como cordinadores xerais. Mercè Conesa gañou a Santi Vila nas eleccións á Presidencia do Consello Nacional.

Organización

Artur Mas e Carles Puigdemont no congreso fundacional do partido.

A dirección do Partit Demòcrata está encabezada por un presidente e unha vicepresidenta en parella mixta e representa o máximo órgano de representación institucional do partido, aínda que non ten funcións executivas. Un grado por debaixo atópase a dirección executiva formada por un coordinador xeral e once membros, seguindo criterios de paridade de xénero.

Tamén haberá un comité nacional, con 50 representantes das seccións territoriais, e un consello nacional con 300 integrantes. A asemblea nacional do partido reunirase aproximadamente cada dous anos.

Os membros do partido só poden compaxinar un cargo orgánico cun institucional e establécese un sistema de primarias para a elección de novos cargos, que terán unha limitación de oito anos, exceptuando os cargos de ámbito municipal.

Presidencia

Cargo	Nome	Cronoloxía	Notas
Presidente	Artur Mas i Gavarró	23 de xullo de 2016	Presidente da Generalitat (2010 - 2016)
Vicepresidenta	Neus Munté i Fernández	23 de xullo de 2016	Conselleira da Presidencia e Voceira do Goberno (2015 - actualidade)

Dirección Executiva

Cargo	Nome	Cronoloxía	Notas
Coordinadora Xeral	Marta Pascal	23 de xullo de 2016	Deputada no Parlamento de Cataluña
Coordinador Organizativo	David Bonvehí	23 de xullo de 2016	Deputada no Parlamento de Cataluña
Presidenta do Consello Nacional	Mercè Conesa	24 de xullo de 2016	Alcaldesa de Sant Cugat del Vallès e presidenta da Deputación de Barcelona
Área de Estudos e Proxectos	Elsa Artadi	23 de xullo de 2016
Proxectos	Marc Castells	23 de xullo de 2016	Alcalde de Igualada
Institucións	Montse Candini	23 de xullo de 2016	Alcaldesa de Calella e deputada no Parlamento de Cataluña
Implantación con novos sectores	Albert Batet	23 de xullo de 2016	Alcalde de Valls e deputado no Parlamento de Cataluña
Comunicación e Datos	Lluís Soler	23 de xullo de 2016	Alcalde de Deltebre
Mobilización e Asociados	Vanessa Farré	23 de xullo de 2016
Mundo Local	David Saldoni	23 de xullo de 2016	Alcalde de Sallent
Mundo Local	Lluís Guinó	23 de xullo de 2016	Alcalde de Besalú e deputado no Parlamento de Cataluña
Formación	Maria Dolors Tella	23 de xullo de 2016
Área Metropolitana	Xavier Fonollosa	23 de xullo de 2016

Ideoloxía

O partido defínese como independentista e defende un estado catalán independente en forma de república. Para conseguilo non descarta realizar pasos «unilaterais» se España bloquea o resto de vías legais. Respecto do modelo social, o partido defende un estado de benestar onde «o sistema educativo, o sistema de saúde e a protección e a acción social sexan os fundamentos que sustenten unha igualdade real de oportunidades». Tamén defende a seguridade como unha das principais liberdades, quere establecer un discurso respecto da inmigración baseado nos «dereitos e as responsabilidades, a familia como un modelo aberto pero ao mesmo tempo como eixo central da sociedade, e a sustentabilidade, como unha nova realidade económica». En termos económicos, potencia a economía de mercado pero «cun rostro social». No campo da educación, continuarán apoiando a liberdade de escoller escola.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Sitio web oficial (en catalán)