Oriana Méndez
Oriana Méndez Fuentes, nada en Vigo o 28 de outubro de 1984, é unha poeta galega e licenciada en Filoloxía Galega pola USC.
Índice
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Filla do escritor Xosé Luís Méndez Ferrín e de Moncha Fuentes[1], o seu labor poético comezou no ano 2000 na revista cultural A Caramuxa, de Noia. A esa intervención seguiranlle colaboracións en publicacións colectivas de grupos coma Burla Negra, e na revista Mealibra, así como en numerosos recitais poéticos e proxectos de acción poética, coma "A revolta das letras" que tivo lugar en Santiago de Compostela co motivo do Día das Letras Galegas do ano 2009.
Participou, ademais, en diversas mesas redondas e encontros sobre poesía, coma no III Encontro de novos escritores, ou na mesa de poesía do ciclo Escritores na Universidade, organizados ambos pola Asociación de Escritores en Lingua Galega (AELG).
No ano 2003 colaborou na elaboración do libro Xuro que nunca volverei pasar fame publicado por Redes Escarlata, organización da que tamén é membro.
En 2014 gañou o Premio de poesía Concello de Carral co poemario O que precede a caída é branco.
Obras[editar | editar a fonte]
Poesía[editar | editar a fonte]
Obras colectivas[editar | editar a fonte]
- Xuro que non volverei pasar fame. Difusora, 2003.
- Letras novas. Asociación de Escritores en Lingua Galega, 2008.
- En defensa do Poleiro. Toxosoutos, 2010.
- Novas de poesía. 17 poetas, Fundación Uxío Novoneyra, 2013.
- 150 Cantares para Rosalía de Castro, 2015, libro electrónico.
- De Cantares Hoxe. Os Cantares Gallegos de Rosalía de Castro no século XXI, 2015, Fundación Rosalía de Castro/Radio Galega.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Blanco, C. (1994): "A espiral permanente: aproximación literaria á figura de X. L. Méndez Ferrín". Anuario de Estudios Literarios Galegos, 1993, 11-45.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
Páxina de Oriana Méndez na Editorial Galaxia.
