Oleguer Presas
| Oleguer Presas | |||
|---|---|---|---|
 Presas no 2011. | |||
| Información persoal | |||
| Nome | Oleguer Presas Renom | ||
| Nacemento | 2 de febreiro de 1980 | ||
| Lugar de nacemento | Sabadell | ||
| Altura | 1,87 m. | ||
| Posición | Defensa | ||
| Carreira xuvenil | |||
| Lepanto | |||
| CE Sant Gabriel | |||
| 1997–1999 | Gramanet | ||
| Carreira sénior | |||
| Anos | Equipos | Aprs | (Gls) |
| 1999–2001 | Gramanet | 41 | (2) |
| 2001–2003 | FC Barcelona B | 74 | (2) |
| 2003–2008 | FC Barcelona | 127 | (1) |
| 2008–2011 | AFC Ajax | 36 | (2) |
| Total | 278 | (7) | |
| Selección nacional | |||
| 2004–2009 | Cataluña | 6 | (0) |
| Na rede | |||
  | |||
|
Partidos e goles só en liga doméstica. [ editar datos en Wikidata ] | |||
Oleguer Presas Renom, nado en Sabadell o 2 de febreiro de 1980, é un exfutbolista catalán. Xogou como defensa no Fútbol Club Barcelona e no Ajax Ámsterdam.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Comezos[editar | editar a fonte]
Comezou a súa carreira futbolística xogando no Lepanto, un club da súa cidade natal, Sabadell. Posteriormente, fichou pola CE Sant Gabriel para incorporarse, na tempada 1997/98 á UDA Gramanet "B". Na tempada 1998/99 debutou no primeiro equipo do conxunto de Santa Coloma de Gramanet, na Segunda división B española de fútbol. Foi, a pesar da súa mocidade, un dos líderes do equipo que, durante tres anos consecutivos loitou por ascender, sen éxito, á Segunda División do fútbol español. Ademais, é licenciado en Ciencias Económicas pola Universidade Autónoma de Barcelona.
Fútbol Club Barcelona[editar | editar a fonte]
Na tempada 2001/02, con 21 anos, fichou polo FC Barcelona "B", onde estivo dúas tempadas e media sendo titular nalgunhas ocasións. Debutou como xogador do FC Barcelona da man do adestrador neerlandés Louis Van Gaal, o 24 de agosto de 2002, no partido correspondente ó Trofeo Joan Gamper entre o Barcelona e a Estrela Vermella de Belgrado que finalizou con vitoria local por un gol a cero. O seu debut en competición oficial tivo lugar o 13 de novembro de 2002 no Camp Nou, no partido de Liga de Campións entre o Barcelona e o Galatasaray SK, que venceron os azulgrana por tres a un. En Primeira División, debutou o 12 de xaneiro de 2003 ante o Málaga CF, nun encontro que terminou en empate a cero goles.
Durante as tempadas 2002/03 e 2003/04 alternou as súas actuacións no primeiro equipo con partidos co filial ata que, na tempada 2004/05, consolidouse no primeiro equipo como titular, participando en 36 partidos e contribuíndo activamente ao campionato de Liga logrado polo club, que supuxo o seu primeiro título persoal. Nesta tempada marcou o seu único gol como xogador do Barcelona no Estadio La Rosaleda, nun partido contra o Málaga, onde debutara dúas campañas antes. Xa na tempada 2005/06, non só volveu gañar o título de Primeira División, senón que tamén se proclamou campión a Champions League en París tras derrotar por 2-1 ó Arsenal FC xogando de titular.
Na tempada 2006/07, Oleguer conseguiu o título da Supercopa de España e unha Copa Cataluña. Durante a súa última campaña como barcelonista, a 2007/08, participou en doce partidos de Liga.
Ajax de Ámsterdam[editar | editar a fonte]
O 29 de xullo de 2008, Oleguer asinou un contrato de tres tempadas co club holandés Ajax, que pagou 3.000.000 €, máis 2,25 millóns de variables, incluíndo unha opción por un ano. Na súa presentación en Ámsterdam asignóuselle o dorsal 3, tivo unha participación moi activa co seu equipo debido ás lesións dos seus compañeiros xogando 27 partidos de liga dos cales 26 xogou de titular, o 18 de outubro dese ano marcou de cabeza o seu primeiro gol co Ajax contra o Groningen.
Na tempada 2009/10 ten unha menor participación xogando 13 partidos dos cales 8 xogou de titular, aínda que acabou gañando a Copa dos Países Baixos. Na tempada 2010/11 asígnaselle o dorsal 23 (o cal tivera sempre co FC Barcelona), é a tempada que menos participación ten co equipo, só xoga 9 partidos (3 en liga) e o equipo acaba gañando a liga holandesa. O 3 de abril de 2011 marca de cabeza o seu último gol co Ajax contra o Heracles Almelo, un partido que acabaría con vitoria do Ajax por 3 a 0.
Debido a que o Ajax decide non renovar a Oleguer, abandona o equipo ó final da tempada.
