Odón II de Borgoña

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Escudo do Ducado de Borgoña, utilizado por primeira vez baixo o mandato de Odón II de Borgoña

Odón II de Borgoña, nado en 1118 e finado en 1162, foi duque de Borgoña (1143 - 1162).

Orixes familiares[editar | editar a fonte]

Naceu en 1118 como terceiro fillo, o primeiro varón, do duque Hugo II de Borgoña e da súa muller Matilde de Mayenne. Era neto por liña paterna do duque Odón I de Borgoña e Sibila de Borgoña, e por liña materna do Bosón I de Turena.

Ducado de Borgoña[editar | editar a fonte]

Antes de recibir o ducado do seu pai, Odón II viaxou a Portugal na loita cristiá contra os musulmáns .

Ao ascenso de Lois VII de Francia ao trono francés, Odón II negouse a renderlle homenaxe como fixeran os seus predecesores. O papa Hadrián IV, con todo, obrigouno a facelo baixo ameaza de excomuñón.

Matrimonio e descendentes[editar | editar a fonte]

Casou en 1145 con María de Blois, filla do conde Teobaldo II de Champaña e de Matilde de Carintia. Desta unión naceron:

Odón II morreu o 27 de setembro de 1162 nunha peregrinación a Terra Santa para expiar os seus pecados, sendo enterrado en Citeaux.